Ψευτόμαγκες

Του Νικηφόρου Μαλεβίτη από το reporter.gr
Απεργοί που δεν χάνουν μεροκάματα, τζαμπατζήδες που το παίζουν επαναστάτες, εργατοπατέρες που δεν γνωρίζουν τι θα πει εργασία, συνδικάτα που αδιαφορούν για τους ανέργους, εργοδότες και επιχειρηματίες που θέλουν να εξαιρέσουν τον εαυτό τους από τις θυσίες, πολιτικοί που εξαιρούν την αφεντιά τους από την κριτική, φοροφυγάδες που κηρύττουν τον ανένδοτο στο μνημόνιο δήθεν για ιδεολογικούς λόγους, αριστεροί που υπερασπίζονται τα κεκτημένα των ρετιρέ. Ότι στην Ελλάδα αφθονούσαν οι τζάμπα μάγκες το ξέραμε. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε τώρα, είναι ότι το τζάμπα πέθανε. Αλλιώς θα πεθάνει η χώρα...

Σύμφωνα με όσα διαρρέουν από τις διοικήσεις των οργανισμών αστικών συγκοινωνιών, οι περισσότεροι εργαζόμενοι σε αυτές δηλώνουν στα χαρτιά ότι δεν συμμετέχουν όλον αυτόν τον καιρό στις κινητοποιήσεις και είναι «έτοιμοι προς εργασία». Φυσικά, μεταφορικό έργο δεν εκτελείται. Ωστόσο, γλιτώνουν τα μεροκάματα και έχουν έτσι τη δυνατότητα να απεργούν εσαεί, με το αζημίωτο... Ας είναι καλά τα κορόιδα που πληρώνουν...

Από την άλλη πλευρά, έχουμε το κίνημα του «δεν πληρώνω», το οποίο αποτελείται από θρασύτατους παραβάτες που έχουν το θράσος να προσδίδουν ιδεολογικό περιεχόμενο στην πράξη της κλοπής. Διότι, κύριοι του «δεν πληρώνω», οι μισθοί των εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες θα πληρωθούν στο τέλος κάθε μήνα. Απλώς θα τους πληρώσουν μόνο οι κάτοικοι της Σίφνου, της Κρήτης, του Διδυμότειχου και της υπόλοιπης ελληνικής υπαίθρου από το υστέρημά τους και μάλιστα χωρίς να χρησιμοποιούν αστικές συγκοινωνίες. Εσείς απλώς θα χρησιμοποιείτε τζάμπα τα Μέσα Μεταφοράς, αφού τα χρήματα που δίνετε σε φόρους για τους μισθούς των ΜΜΜ, θα τα παίρνετε πίσω με τζάμπα διαδρομές.

Ας είναι καλά τα κορόιδα που πληρώνουν...

Για όσους λοιπόν δεν έχουν ακόμη καταλάβει τι ζητούν οι εκπρόσωποι των ποικιλώνυμων ελληνικών «πάρτι τσαγιού», το αναδιατυπώνω: θέλουν να μειωθούν τα ελλείμματα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, χωρίς να μειωθούν οι μισθοί των εργαζομένων και χωρίς να αυξηθούν οι τιμές των εισιτηρίων. Πρόκειται για τετραγωνισμό του κύκλου, με τον οποίο θα τα έβρισκαν σκούρα ακόμη και οι διάνοιες της Ρηγίλλης (θυμάστε, εκείνοι που έλεγαν ότι μπορούσαν να μηδενίσουν 30 δισεκατομμύρια ευρώ έλλειμμα σε 18 μήνες). Αλλά τι τους πειράζει και να μη μειωθούν τα ελλείμματα; Σου λένε, «το κράτος πληρώνει», λες και το κράτος τα βγάζει από εκτυπωτές τα χρήματα και όχι από την τσέπη μας...

Και μέσα σε  όλο αυτόν τον παραλογισμό, έχουμε μία κυβέρνηση, η οποία διαρρέει μεν ότι υπάρχουν ψευτόμαγκες που απεργούν, αλλά πληρώνονται κανονικά, αλλά δεν κάνει τίποτε γι’ αυτό. Και επιπλέον, μία δικαιοσύνη, η οποία επιτρέπει να γράφουν οι πάντες τις αποφάσεις της για τις απεργίες στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Έτσι, ο λογαριασμός φτάνει και πάλι στα κορόιδα: Τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που τρέμουν καθημερινά μην απολυθούν, τους ευσυνείδητους δημοσίους υπαλλήλους που σφίγγουν τα δόντια και συμβάλλουν στην κοινή προσπάθεια, τους επιχειρηματίες που τρώνε από τα έτοιμα, προσπαθώντας να αποφύγουν όσο μπορούν τις απολύσεις (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι), τις εξαγωγικές βιοτεχνίες και βιομηχανίες που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με το διεθνή ανταγωνισμό, έχοντας τα πόδια τους χωμένα μέσα στο βούρκο που λέγεται Ελλάδα. Τους πραγματικούς ήρωες αυτής της χώρας δηλαδή, από τους οποίους οι ψευτόμαγκες ζητούν να πληρώσουν και πάλι τα σπασμένα. Ε, λοιπόν, κάποτε στη ζωή πρέπει να λέει κανείς το μεγάλο «Όχι»...

Νικηφόρος Μαλεβίτης

 www.reporter.gr