Από το profile του Ηλία Μόσιαλου στο fb
Ο Βασιλιάς Αγαμέμνονας πριν τη μέρα της μεγάλης μάχης, επισκέπτεται τη σκηνή του Αχιλλέα:
- Αχιλλέα, πρόκειται να επιτεθούμε και ήθελα να μάθω αν ο ισχυρότερος από τους πολεμιστές μας είναι έτοιμος να ριχτεί στη μάχη.
- Είμαι πάντα έτοιμος
- Αυτό ήθελα να ακούσω. Λοιπόν, πώς θα προχωρήσουμε: τα άρματα και οι τοξότες θα κινηθούν κατά μήκος μιας γραμμής… ώπα, περίμενε, τι είναι αυτά;
- Αυτά;
- Ναι.
- Η πανοπλία μου. Σφυρηλατήθηκε από τον ίδιο τον Ήφαιστο. Δεν σου αρέσει;
- Βρε ναι δε λέω, το ωραίο είναι ωραίο, αλλά συγγνώμη ...
- Τι;
- Τα καλύμματα για τις φτέρνες;
- Ααααχ, σε παρακαλώ, ας μην ξανακάνουμε αυτήν τη συζήτηση.
- Σου είπα ότι δεν θα τα βάλω και δεν θα τα βάλω.
- Αχιλλέα, σε παρακαλώ πολύ, σου ζήτησα κάτι! ΕΝΑ πράγμα! Έλα σε παρακαλώ φόρα τα
- Με τα καλύμματα για τις φτέρνες αισθάνομαι ασφυξία. Πνίγομαι
- Είναι βιολογικά αδύνατο να νιώθεις ότι πνίγεσαι με τα καλύμματα για τις φτέρνες!
- Ναι γιατί; Θέλω να αερίζονται τα πόδια μου.
- άκουσέ με, σκέψου το λίγο, είσαι ανίκητος.
- Ο πιο ανίκητος!
- Ναι - ναι, είσαι. Εκτός από ένα σημείο...
- ναι, ένα σημείο.
- Και αυτό το σημείο είναι ...;
- ΕΙΝΑΙ;
- Ναι, ποιο είναι αυτό το σημείο; Αυτό ρωτάω ρε Αχιλλέα
- Η φτέρνα;
- Η φτέρνα! Μπορείς να βγεις γυμνός και να τους πολεμήσεις! Με τα μάτια μου έχω δει κάποιον να ρίχνει ένα σπαθί στον ώμο σου και το σπαθί να σπάει στα δύο, αλλά τα καλύμματα για τις φτέρνες, πρέπει να τα φορέσεις.
- Αλλιώς τί;
- Ας υποθέσουμε ότι ένα βέλος σε πετυχαίνει στη φτέρνα. Τι θα γίνει;
- Θέλεις να μου πεις ότι βγαίνω τώρα έξω και ένας από αυτούς τους ανίκανους Τρώες τοξότες με πετυχαίνει ακριβώς στη φτέρνα. Ειλικρινά, μου φαίνεται στατιστικά απίθανο.
- Ναι αλλά, βλέπεις, ρίχνουν πάνω από 10,000 βέλη την ημέρα πάν σου…
- Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει κίνδυνος. Και μεταξύ μας η ιστορία με τη φτέρνα δεν ξέρουμε αν είναι και αλήθεια …
- Φυσικά είναι αλήθεια! Η μητέρα σου μου το είπε κι έκλαιγε... Τέλος πάντων, εκτός από αυτό, θυμάσαι την άλλη φορά που χτύπησες στη γωνία ενός επίπλου και πάρα λίγο να πάθεις εγκεφαλικό; Δεν νομίζω ότι ήταν σύμπτωση.
- Υπερβολές. Θέλουν να με κάνουν να φαίνομαι αδύναμος. Έχω συνηθίσει να παλεύω χωρίς αυτά, δεν μπορείτε να περιμένετε να αλλάξω τις συνήθειές μου έτσι, από τη μια μέρα στην άλλη.
- Αλλά μιλάμε για τη ζωή σου παιδάκι μου
- Κανείς δεν πέθανε ποτέ από βέλος στη φτέρνα. Δεν υπάρχουν ζωτικά όργανα στη φτέρνα.
- Αλλά μπορεί να γίνει! Αυτό λέμε!! Θυμάστε όταν πήγαμε στο Μαντείο των Δελφών;
- Ναι.
- Τι είπε το Μαντείο των Δελφών;
- ...
- Τι είπε για πες μου; Ντρέπεσαι;
- Είπε να φοράω τα καλύμματα για τις φτέρνες.
- Τότε άντε ντε, φόρα τα τα ρημάδια τα καλύμματα για τις φτέρνες! Τι με πρήζεις;
- Δεν εμπιστεύομαι το Μαντείο των Δελφών. Ποιος ξέρει ποιος το χρηματοδοτεί.
- Ε ρε τι με βρήκε… μαζί δεν πήγαμε και στο Μαντείο της Ολυμπίας; Πήγαμε! και τι μας είπε το Μαντείο της Ολυμπίας;
- να - ναι, να φοράω τα καλύμματα για τις φτέρνες. έλα τώρα με τους ισαποστάκηδες, το γνωρίζουμε ότι το Μαντείο της Ολυμπίας είναι πολιτικά κατευθυνόμενο .
- Ο Ασκληπιός τι σου είπε!
- Δεν με πείθει ο Ασκληπιός. Δεν μου φαίνεται επαγγελματίας
- Σοβαρά τώρα;
- Τα συμφέροντά του κοιτάει. Υπάρχει μια επιχείρηση πίσω από όλο αυτό, τι νομίζεις; Τα μισά Τρίκαλα καλύμματα για φτέρνες φτιάχνουν.
- Ρε Αχιλλέα, έχουμε γυρίσει είκοσι μαντεία, Θεούς και ημίθεους, τι σκατά.. όλοι σου είπαν να φοράς στον πόλεμο τα καλύμματα για τις φτέρνες. Δεν σου είπαν «βάλτα αλλιώς θα χάσεις τη μάχη», «βάλτα αλλιώς η γυναίκα σου θα μπερδέψει τα μαλλιά της», «βάλτα αλλιώς ο γιος σου θα χάσει το αλογάκι του», όχι! Σου είπαν «Φόρεσέ τα διαφορετικά θα πεθάνεις!
- Ξεχνάς το μαντείο της Φοντανιέρας.
- Τι είναι το μαντείο της Φοντανιέρας;
- Έλα, η θεραπεία με τους κρυστάλλους.
- Ναι, τι;
- Αυτό είπε ότι δεν χρειάζεται να τα φοράω.
- Ένα! Ένα στα είκοσι! Βρε συ αυτό δεν ήταν με τις ονειροπαγίδες που κρέμονταν παντού; Που ο ναός στο πίσω μέρος είχε και ένα κατάστημα με αλοιφές και βότανα; έλα σε παρακαλώ ...
- Δε με νοιάζει. Με τα καλύμματα για τις φτέρνες νιώθω ταπεινωμένος, νιώθω σαν ζώο στο κλουβί. Ο Όμηρος είπε επίσης…
- Ο Όμηρος;
- Ναι, είπε ότι αυτά τα καλύμματα στις φτέρνες είναι παραβίαση των δικαιωμάτων μου.
- άσε τον Όμηρο, μεγάλος- τρανός, τα λέει καλά, αλλά το να δίνει τέτοιες συμβουλές δεν είναι της ειδικότητας του...
- Είναι άχρηστο να επιμένεις, δεν θα βγω να πολεμήσω με καλύμματα στις φτέρνες
- Μα τι προβλήματα σου δημιουργούν; Έλα, βρε, ένα πράγμα σου ζήτησα. Να κερδίσουμε τον πόλεμο. Και μετά ξαναγυρνάμε όλοι σε αυτά που κάναμε πριν, χωρίς καλύμματα στις φτέρνες. Δεν θες να ζήσεις;
- … Ναι.
- Έτσι! θα τα φορέσεις;
- Με τίποτα.
...
Το τι έγινε μετά είναι γνωστό.
(Την ιστορία μου την έστειλαν φίλοι από την Ιταλία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου