Αχός βαρύς ακούγεται πολλά ντουφέκια πέφτουν… Αχ, τι θα γίνει ΤΩΡΑ το- ΚΙΝΑΛ;
«…και εσκοτίσθη ο ήλιος και εσχίσθη το καταπέτασμα του ναού μέσον»(Ευαγγέλιο Λουκά)
Και ξαφνικά κατέρρευσε το πολιτικό στερέωμα που βόλευε το ποσοστό του Κινήματος Αλλαγής, την γνωστή Δεξιά-που ο Λαός δεν ξεχνά- και τη Νεοδεξιά-που θα του μείνει αξέχαστη.
Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, που λέει ο λόγος. Η Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής κ. Φώφη Γενηματά κάλεσε τον πρώην-δεν μου αρέσει το τέως- Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελο Βενιζέλο και του γνωστοποίησε ότι δεν θα είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας και να επιλέξει όποια εκλογική περιφέρεια θέλει για να θέσει υποψηφιότητα. Σωστά μέχρι εδώ; Σωστά, κοντολογίς όπως ελέχθη.
Ο κ. Βενιζέλος αρνήθηκε και πριν καλά-καλά η Πρόεδρος «φωνήσαι τρις απαρνήση με», προχώρησε σε δηλώσεις με γαλατική ευγένεια:-Δεν της ευχήθηκα καλή επιτυχία σε ένα σχέδιο που καθιστά το ΚΙΝΑΛ ουρά του ΣΥΡΙΖΑ…».
Άποψή του και στις Δημοκρατίες πιστεύω είναι δικαίωμα η ελεύθερη έκφραση, είτε είσαι πολίτης, είτε είσαι πολιτικός. Όπως δικαίωμα της Δημοκρατικά εκλεγμένης Προέδρου του ΚΙΝΑΛ από 212 και πλέον χιλιάδες ψηφοφόρους, είναι να αποφασίζει με βάσει την ευθύνη που της δίνει το καταστατικό.
Αυτό είναι λίγο πολύ το «στόρι» και θα έλεγε κάποιος τρίτος, ότι, αυτό αφορά τα εσωτερικά του Κινήματος Αλλαγής και δεν του πέφτει λόγος. Όμως διαπιστώσαμε πως αυτό το κόμμα που αύξησε το ποσοστό του στο 7,5% στις πρόσφατες Ευρωεκλογές με τη κ. Γενηματά, από το 4,68% τον Ιανουάριο του 2015 στις Εθνικές εκλογές με τον κ. Βενιζέλο, το αγαπούν πολλοί περισσότεροι από αυτούς που το ψηφίζουν.
Ναι, μην σας κάνει εντύπωση. Ένας κόσμος ολόκληρος που αντλούσε την καταγωγή του από την προβληματισμένη δεξιά μέχρι τους διανοητές των συλλογικοτήτων, έριχνε μαύρο δάκρυ για την εθελουσία αποχώρηση του κ. Βενιζέλου.
Τι να σας πω. Τόσος πόνος, τόσο κλάμα, τόσος αναστεναγμός, δεν σας κρύβω με συγκίνησε. Απλά αναρωτήθηκα τι κατάλαβαν οι πολιτικοί μου αντίπαλοι που δεν κατάλαβα εγώ; Γιατί τους στεναχώρησαν τόσο πολύ οι όποιες εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ και ποιες ακατάληπτες ισορροπίες θα διατάρασσαν;
Εκεί όμως που ο κλαυθμός και οδυρμός ξεπέρασε σε στεναχώρια και έγινε μέχρι και απειλή, είναι στο τηλεοπτικό ιερατείο ενημέρωσης, αρκετών μεγάλων καναλιών που ως ταγοί της κοινής γνώμης επιχειρούν να διαμορφώνουν την εικόνα, με εικονίδια επιλογής τους.
Υπήρξε μια πρεμούρα που άγγιζε τα όρια του πανικού: Τι θα απογίνει ο κ. Βενιζέλος, θα χαθεί αυτό το μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο, θα χαθεί η νομική του συμβολή, θα, θα…;
Όσο κι’ αν φαίνεται περίεργο κανείς δεν χάνεται εύκολα στο μάταιο τούτο κόσμο. Πόσο μάλλον ο κ. Βενιζέλος με την πληθωρική προσωπικότητά του, με την επιστημονική του επάρκεια, με τον κύκλο ιδεών του.
Υπήρξε μια άλλη πρεμούρα. Τι θα γίνει το Κοινοβούλιο χωρίς τη φωνή και τις παρεμβάσεις του κ. Βενιζέλου; Ενημερωτικά και με όλο το σεβασμό να τολμήσω να πω, ότι το Κοινοβούλιο είναι φορέας Λαϊκής Εντολής όσο κι’ αν τους διαφεύγει και αυτός ο ανυπότακτος Λαός ενισχύει από το στέρημά του την επιστημονική μέριμνα της Βουλής.
Και πρεμούρας συνέχεια με σπαραγμό καρδιάς. Τι θα κάνει πλέον το ΚΙΝΑΛ; Τι..;
Εδώ οι Κασσάνδρες είχαν έτοιμους τους χρησμούς, άλλοτε με τη μορφή απαξιωτικών ερωτήσεων του τύπου
- Θα πάρει στις επικείμενες Εθνικές εκλογές 5%;
- Μάθαμε ότι φεύγουν πέντε υποψήφιοι βουλευτές από τα ψηφοδέλτιά του;
–Τελικά με ποιόν θα συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία ή με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Και άλλοτε με διαπιστώσεις απορρόφησης, διάλυσης, εξαέρωσης από το πολιτικό σκηνικό όχι μόνο του Κινήματος Αλλαγής αλλά και ενός κόσμου που εξακολουθεί να αντιστέκεται και να το ακολουθεί εις πείσμα των καιρών.
Έλεος μη μας νοιάζεστε τόσο πολύ. Μην μας συμπαθάτε τόσο. Ειλικρινά μας πληγώνει η αγάπη σας και αυτό το έκδηλο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, που αδιαφορεί για την πολιτική σύνθεση ΙΔΕΩΝ και περιορίζεται στην προβολή προσώπων.
Όμως αγνοείτε έναν Λαό ολόκληρο που διαμόρφωσε την μεταπολιτευτική ιστορία του Τόπου μας με το ΠΑΣΟΚ. Έναν Λαό που εμπνεύστηκε από τις αρχές και τις αξίες της 3ης Σεπτέμβρη και συνεχίζει μέσα σ’ έναν πολιτικό αμοραλισμό να εμπιστεύεται τις ΙΔΕΕΣ της. Αυτός ο Λαός να ξέρετε θα είναι πάντα το ανάχωμα που θα υπερασπίζεται τις ΙΔΕΕΣ ως θέσεις του και όχι τα πρόσωπα ως θέση.
Και όπως είπε και ο Λένιν: Οι ιδέες είναι σαν τα καρφιά. Όσο τις χτυπάς τόσο βαθύτερα μπαίνουν.
Μαγκλάρας Βασίλης magklarasvas@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου