Ο Σύλλογος Βελβεντινών Κοζάνης στον Αγ. Διονύσιο εν Ολύμπω Βελβεντού

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Με αισθήματα χαράς (και προσωπικής συγκίνησης) υποδεχτήκαμε στην Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία (13-10-2013) ως εκκλησιαζόμενο σώμα, το Σύλλογο Βελβεντινών (πόλης) Κοζάνης για τον εκκλησιασμό μας και τη συλλειτουργία μας.

Πρόκειται για λειτουργική συμμετοχή με τα αναστάσιμα χαρακτηριστικά του Βαρέως ήχου, με το Απολυτίκιο, που μιλά για την κατάλυση του θανάτου, ‘’Κατέλυσας τω Σταυρώ Σου τον θάνατον…’’, τον ευαγγελισμό της χαράς χωρίς όρια ‘’ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην’’ (Στιχηρό των Αίνων), τη δυνατότητα ανόρθωσης της κατασπαρασσόμενης κοινωνίας, αφού ‘’διά την καταφθαρείσαν φύσιν, ο Λόγος σαρξ εγένετο, και εσκήνωσεν εν ημίν’’ και με την επιπρόσθετη μνήμη των Θεοφόρων Πατέρων της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου (787) για τη σημασία της εικόνας και την πανηγυρική γιορτή της αγίας Νεομάρτυρος Χρυσής από τα Μογλενά (Έδεσσα) που ολοκλήρωσε την άθλησή της για το Χριστό ‘’μεληδόν κατακοπείσα’’,  στο χωριό Χρυσή (Σλάταινα Μογλενών) της σημερινής Αλμωπίας, στις 13 Οκτωβρίου του 1795.

Σημειώνουμε ενδεικτικά με θαυμασμό πως σ’ αυτό το χρονικό διάστημα το λιγότερο των 50 ετών, στο χώρο της Μακεδονίας, πότισαν το δέντρο της πίστης με την ομολογία στο Χριστό τρεις Νεομάρτυρες (κορίτσια ηλικίας 18 ετών) η Κυράννα από την Όσσα του Λαγκαδά (1751) η Ακυλίνα από το Ζαγκλιβέρι (1764) και η αγία Νεομάρτυς Χρυσή από τα Μογλενά (1795). Καταλαμβανόμαστε από θαυμασμό μπροστά στην ‘’ανδρεία’’ των Νεομαρτύρων κοριτσιών, που ενώ τα σώματά τους γίνονταν κομμάτια, εκείνα ομολογούσαν το Χριστό και χαίρονταν, γιατί αξιώθηκαν να μιμηθούν το Πάθος Του.   

Αυτά και μόνο τα γεγονότα, που αποτυπώνονται λειτουργικά στο σήμερα κάνουν τις υπάρξεις των ανθρώπων να αγαλλιούν, να αναθαρρήσουν και να ελπίσουν, βάσιμα, σε ένα μέλλον όπου το ανθρώπινο πρόσωπο (πέρα από οποιαδήποτε διάκριση και κατηγορία) θα αποτελεί τη λυδία λίθο για την οικοδόμηση του πολιτισμού της αποδοχής του ‘’άλλου’’, μέσα από την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικής σχέσης, που μπορεί και πρέπει να λάβει και συλλογικά χαρακτηριστικά διεύρυνσης μεταξύ των τοπικών και των εθνικών κοινοτήτων.

Στο φιλόξενο Αρχονταρίκι του Ιερού Ναού, μετά τη Θεία Λειτουργία, τα μέλη του Συλλόγου Βελβεντινών Κοζάνης είχαν την ευκαιρία να πάρουν το κέρασμα, να κουβεντιάσουν και να τραγουδήσουν (με τις καλλίφωνες φωνές τους) τραγούδια του Βελβεντού και να απολαύσουν στο προαύλιο την ηλιόλουστη ημέρα της Κυριακής. 

Η Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Μαρία Βαρβούτη και η Αντιπρόεδρος κ. Αθηνά Δεδούση-Παφίλη, μας μίλησαν για το Σύλλογο (ιδρύθηκε το 1983 και αριθμεί 100 μέλη) για τις ψυχαγωγικές-πολιτιστικές δραστηριότητες στην πόλη της Κοζάνης, για την ενίσχυση σε πάσχοντες συνανθρώπους (μέλη και μη μέλη του Συλλόγου), για ενημερώσεις από επιστήμονες και ειδικούς σε τρέχοντα κοινωνικά θέματα.

Στο Αναλόγιο έψαλε ο χορός, αποτελούμενος από τους: Γιάννη Τζινίκο, πρωτοψάλτη, Γιάννη Παπαγόρα, Δήμητρα Κίτση-Βαλωμά, Γρηγόρη Φωκίδη, Θωμά Φυλακτό και τη μαθήτρια του Γυμνασίου Βελβεντού Βασιλική Μινάι.  

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

13-10-2013