Το σήμα της ΕΔΤ

της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ

Το πρόβλημα δεν είναι το σήμα της νέας δημόσιας τηλεόρασης. Εξάλλου, ποτέ κανένα πετυχημένο προϊόν δεν χαρακτηρίστηκε μόνο απο το λόγκο του. Η εικόνα, όμως, μαζί με το συνολικό branding παίζουν το ρόλο τους στη σοβαρότητα και στην αξιοπιστία που θέλει ο καθένας να λανσάρει.
Ενα πρόχειρο λόγκο σημαίνει προχειροδουλειά στο σύνολο. Κρύβει πίσω του μια ξεχαρβαλωμένη κατάσταση, ένα στήσιμο του ποδαριού, άρα ένα νέο προϊόν-υπηρεσία, η αξία χρήσης του οποίου είναι πιθανότατα χαμηλή.

Κανένα προϊόν, βέβαια, δεν κρίθηκε μόνο απο το λογότυπό του. Αν ήταν έτσι το κροκοδειλάκι της Lacoste δεν θα είχε και πολλές πιθανότητες να ευδοκιμήσει και να θεωρείται σήμερα ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα λογότυπα. Εκεί, όμως, υπάρχει ένα δυνατόν προϊόν που δοκιμάστηκε στα χρόνια.
Στη χώρα αυτή έχουμε ένα θέμα με τα λογότυπα. Πιστεύουμε ότι αλλάζοντάς τους τα φώτα και παίζοντας με τα ονόματα, φέρνουμε στην πραγματικότητα αλλαγή. Οι καμπάνιες για την τουριστική μας προβολή υπήρξαν χαρακτηριστικό δείγμα λανθασμένης αντίληψης για την έννοια του branding.
Τώρα ήρθε η ώρα της ΕΔΤ, της νέας δημόσιας τηλεόρασης, για να φανεί πως σε ένα τομέα που έχει να κάνει κατ’ εξοχήν με την εικόνα και τα νέα εργαλεία επικοινωνίας, η αντίληψη που επικρατεί είναι του περασμένου αιώνα.