Άρθρο του Παπανδρέου για τη διαφαινόμενη επικράτηση Ολάντ
Άρθρο με τίτλο «από το συντηρητικό ευρωπαϊκό χειμώνα στην προοδευτική
ευρωπαϊκή άνοιξη» ανάρτησε πριν από λίγο στην προσωπική του ιστοσελίδα ο
πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου.
Αναφερόμενος στη διαφαινόμενη επικράτηση του Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία, ο κ. Παπανδρέου υπερασπίζεται για άλλη μία φορά των επιλογών της κυβέρνησής του, επιρρίπτει την ευθύνη για την τελευταία διετία στην Ελλάδα στις συντηρητικές κυβερνήσεις της Ευρώπης αλλά και στη ΝΔ για την οποία λέει ότι η σκληρότητα του Μνημονίου ήταν το τίμημα της αναξιοπιστίας της ΝΔ που κληρονομήσαμε ως έθνος», προβλέπει ότι «Ελλάδα και Γαλλία μπορούν να μπουν στην πρωτοπορία της αλλαγής στην Ευρώπη» με επίκεντρο την πράσινη ανάπτυξη και καταλήγει: «Σήμερα, λοιπόν, που οι προτάσεις μας δικαιώνονται, την ώρα που η Ευρώπη αλλάζει σελίδα, η Ελλάδα χρειάζεται και πάλι πρώτο το ΠΑΣΟΚ».
Ολόκληρο το άρθρο του Γ. Παπανδρέου έχει ως εξής:
Δύο ολόκληρα χρόνια παλεύαμε ως ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά μόνοι μέσα σε ένα συντριπτικά συντηρητικό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Σήμερα, Ελλάδα και Γαλλία μπορούν να μπουν στην πρωτοπορία της αλλαγής πολιτικής στην Ευρώπη. Αλλαγή πολιτικής, που συνδυάζει την δημοσιονομική υπευθυνότητα με την επένδυση στην πράσινη ανάπτυξη. Αυτό που το ΠΑΣΟΚ λέει εδώ και χρόνια.
Σήμερα, λοιπόν, που οι προτάσεις μας δικαιώνονται, την ώρα που η Ευρώπη αλλάζει σελίδα, η Ελλάδα χρειάζεται και πάλι πρώτο το ΠΑΣΟΚ.
Ποτέ δεν ήμουν άνθρωπος της λογικής «εγώ τα έλεγα». Αλλά κάποια πράγματα πρέπει, επιτέλους, να ειπωθούν με το όνομά τους.
Στις 30 Οκτωβρίου 2009, στο πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο οποίο συμμετείχα ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας, είχα πει:
«Η πρόταση που κατέθεσα εγώ προσωπικά, εκ μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης, είναι να συνδέσουμε την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης με την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Δηλαδή, να βρεθούν νέες επενδύσεις, που θα αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση, αλλά θα είναι επενδύσεις, στην προσπάθεια της ανθρωπότητας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των χωρών μας, να μεταβούν σε μια πράσινη οικονομία, έτσι ώστε να είναι και βιώσιμη, που θα έχει ως αποτέλεσμα να αναπτυχθούν οι οικονομίες μας, για να μπορούμε να έχουμε και αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά και των μεγάλων ελλειμμάτων, που πολλές φορές δημιουργούνται σε πάρα πολλά κράτη, ειδικά λόγω αυτής της ύφεσης που έχουμε σήμερα. Σε αυτό, έκανα μία συγκεκριμένη πρόταση, χθες, για νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως είναι ο φόρος επί των συναλλαγών, ή αλλιώς, όπως παλαιότερα είχε ονομαστεί Τobin tax, φόρος του Tobin».
Στις 11 Δεκεμβρίου 2009, στη συνέντευξη τύπου μετά από ακόμη ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, είχα πει:
«Εμείς επίσης τονίσαμε και ξανασυζητήθηκε το θέμα των νέων και πιο καινοτόμων τρόπων χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά βεβαίως και της μεταφοράς πλούτου προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως είναι το λεγόμενο transaction tax, ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ή τα πράσινα ομόλογα, ή επίσης ο φόρος στο διοξείδιο του άνθρακα, το carbon tax. Επιβεβαιώθηκε ότι η Επιτροπή δουλεύει πάνω σε αυτές τις προτάσεις...»
Και είχα συμπληρώσει σε σχέση με την Ελλάδα:
«Αυτά που κάνουμε εμείς είναι βαθύτερα και θα είναι και μακροχρόνια, προς όφελος της βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας. Γιατί το να κόψεις σήμερα το μισθό ή τη σύνταξη, δεν δημιουργεί βιωσιμότητα στην ελληνική οικονομία. Δεν απαντά στο πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Το τονίζω αυτό. Να φύγουμε απ' αυτή την ιδεοληψία. Υπάρχουν άλλα προβλήματα που έχει η χώρα μας και αυτά είναι που πρέπει να χτυπήσουμε. Το λέω, είναι πιο δύσκολα, πιο σκληρά κατ' εμέ, αλλά πιο δίκαια και πολύ πιο σημαντικά για το μέλλον της χώρας μας».
Ζητούσα χρόνο για την Ελλάδα. Χρόνο για να κάνουμε όλες τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Ζητούσα να συνδυαστεί η απαιτούμενη δημοσιονομική υπευθυνότητα με πανευρωπαϊκού επιπέδου επενδύσεις στην ανάπτυξη, ως τον αποτελεσματικότερο τρόπο να ανταπεξέλθει και η Ευρώπη και η Ελλάδα στην κρίση. Ζητούσα νέα, κοινωνικά δίκαια χρηματοδοτικά εργαλεία για την χρηματοδότηση της ανάπτυξης με βιώσιμο τρόπο, όπως ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τα ομόλογα για την ανάπτυξη.
Δώσαμε πραγματική μάχη για όλα αυτά από την πρώτη στιγμή. Σε αντίθεση με τη ΝΔ, η οποία αφού εγκατέλειψε την Ελλάδα με ύφεση -3% το 2009, στη συνέχεια κραύγαζε υποκριτικά «ανάπτυξη» στο εσωτερικό, αλλά ποτέ δεν τόλμησε να το διεκδικήσει πραγματικά από τους ομοϊδεάτες της στο εξωτερικό.
Δημιουργήσαμε από το μηδέν τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης. Την ύστατη στιγμή, η Ε.Ε. στήριξε την Ελλάδα. Αλληλεγγύη στην Ελλάδα φυσικά και υπήρξε, και μάλιστα πρωτόγνωρη, αλλά με τέτοιο τρόπο που δεν επέτρεψε στην Ευρώπη να αντιμετωπίσει τη φωτιά εν τη γεννέσει της. Φωτιά που έγινε πυρκαγιά και απείλησε όλη την Ε.Ε.
Κι αυτό διότι στις εκκλήσεις μας για χρόνο και πανευρωπαϊκές αντι-υφεσιακές πολιτικές ως συμπληρωματικό πυλώνα…
Αναφερόμενος στη διαφαινόμενη επικράτηση του Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία, ο κ. Παπανδρέου υπερασπίζεται για άλλη μία φορά των επιλογών της κυβέρνησής του, επιρρίπτει την ευθύνη για την τελευταία διετία στην Ελλάδα στις συντηρητικές κυβερνήσεις της Ευρώπης αλλά και στη ΝΔ για την οποία λέει ότι η σκληρότητα του Μνημονίου ήταν το τίμημα της αναξιοπιστίας της ΝΔ που κληρονομήσαμε ως έθνος», προβλέπει ότι «Ελλάδα και Γαλλία μπορούν να μπουν στην πρωτοπορία της αλλαγής στην Ευρώπη» με επίκεντρο την πράσινη ανάπτυξη και καταλήγει: «Σήμερα, λοιπόν, που οι προτάσεις μας δικαιώνονται, την ώρα που η Ευρώπη αλλάζει σελίδα, η Ελλάδα χρειάζεται και πάλι πρώτο το ΠΑΣΟΚ».
Ολόκληρο το άρθρο του Γ. Παπανδρέου έχει ως εξής:
Δύο ολόκληρα χρόνια παλεύαμε ως ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά μόνοι μέσα σε ένα συντριπτικά συντηρητικό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Σήμερα, Ελλάδα και Γαλλία μπορούν να μπουν στην πρωτοπορία της αλλαγής πολιτικής στην Ευρώπη. Αλλαγή πολιτικής, που συνδυάζει την δημοσιονομική υπευθυνότητα με την επένδυση στην πράσινη ανάπτυξη. Αυτό που το ΠΑΣΟΚ λέει εδώ και χρόνια.
Σήμερα, λοιπόν, που οι προτάσεις μας δικαιώνονται, την ώρα που η Ευρώπη αλλάζει σελίδα, η Ελλάδα χρειάζεται και πάλι πρώτο το ΠΑΣΟΚ.
Ποτέ δεν ήμουν άνθρωπος της λογικής «εγώ τα έλεγα». Αλλά κάποια πράγματα πρέπει, επιτέλους, να ειπωθούν με το όνομά τους.
Στις 30 Οκτωβρίου 2009, στο πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο οποίο συμμετείχα ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας, είχα πει:
«Η πρόταση που κατέθεσα εγώ προσωπικά, εκ μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης, είναι να συνδέσουμε την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης με την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Δηλαδή, να βρεθούν νέες επενδύσεις, που θα αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση, αλλά θα είναι επενδύσεις, στην προσπάθεια της ανθρωπότητας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των χωρών μας, να μεταβούν σε μια πράσινη οικονομία, έτσι ώστε να είναι και βιώσιμη, που θα έχει ως αποτέλεσμα να αναπτυχθούν οι οικονομίες μας, για να μπορούμε να έχουμε και αντιμετώπιση της ύφεσης, αλλά και των μεγάλων ελλειμμάτων, που πολλές φορές δημιουργούνται σε πάρα πολλά κράτη, ειδικά λόγω αυτής της ύφεσης που έχουμε σήμερα. Σε αυτό, έκανα μία συγκεκριμένη πρόταση, χθες, για νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως είναι ο φόρος επί των συναλλαγών, ή αλλιώς, όπως παλαιότερα είχε ονομαστεί Τobin tax, φόρος του Tobin».
Στις 11 Δεκεμβρίου 2009, στη συνέντευξη τύπου μετά από ακόμη ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, είχα πει:
«Εμείς επίσης τονίσαμε και ξανασυζητήθηκε το θέμα των νέων και πιο καινοτόμων τρόπων χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά βεβαίως και της μεταφοράς πλούτου προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως είναι το λεγόμενο transaction tax, ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ή τα πράσινα ομόλογα, ή επίσης ο φόρος στο διοξείδιο του άνθρακα, το carbon tax. Επιβεβαιώθηκε ότι η Επιτροπή δουλεύει πάνω σε αυτές τις προτάσεις...»
Και είχα συμπληρώσει σε σχέση με την Ελλάδα:
«Αυτά που κάνουμε εμείς είναι βαθύτερα και θα είναι και μακροχρόνια, προς όφελος της βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας. Γιατί το να κόψεις σήμερα το μισθό ή τη σύνταξη, δεν δημιουργεί βιωσιμότητα στην ελληνική οικονομία. Δεν απαντά στο πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Το τονίζω αυτό. Να φύγουμε απ' αυτή την ιδεοληψία. Υπάρχουν άλλα προβλήματα που έχει η χώρα μας και αυτά είναι που πρέπει να χτυπήσουμε. Το λέω, είναι πιο δύσκολα, πιο σκληρά κατ' εμέ, αλλά πιο δίκαια και πολύ πιο σημαντικά για το μέλλον της χώρας μας».
Ζητούσα χρόνο για την Ελλάδα. Χρόνο για να κάνουμε όλες τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Ζητούσα να συνδυαστεί η απαιτούμενη δημοσιονομική υπευθυνότητα με πανευρωπαϊκού επιπέδου επενδύσεις στην ανάπτυξη, ως τον αποτελεσματικότερο τρόπο να ανταπεξέλθει και η Ευρώπη και η Ελλάδα στην κρίση. Ζητούσα νέα, κοινωνικά δίκαια χρηματοδοτικά εργαλεία για την χρηματοδότηση της ανάπτυξης με βιώσιμο τρόπο, όπως ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τα ομόλογα για την ανάπτυξη.
Δώσαμε πραγματική μάχη για όλα αυτά από την πρώτη στιγμή. Σε αντίθεση με τη ΝΔ, η οποία αφού εγκατέλειψε την Ελλάδα με ύφεση -3% το 2009, στη συνέχεια κραύγαζε υποκριτικά «ανάπτυξη» στο εσωτερικό, αλλά ποτέ δεν τόλμησε να το διεκδικήσει πραγματικά από τους ομοϊδεάτες της στο εξωτερικό.
Δημιουργήσαμε από το μηδέν τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης. Την ύστατη στιγμή, η Ε.Ε. στήριξε την Ελλάδα. Αλληλεγγύη στην Ελλάδα φυσικά και υπήρξε, και μάλιστα πρωτόγνωρη, αλλά με τέτοιο τρόπο που δεν επέτρεψε στην Ευρώπη να αντιμετωπίσει τη φωτιά εν τη γεννέσει της. Φωτιά που έγινε πυρκαγιά και απείλησε όλη την Ε.Ε.
Κι αυτό διότι στις εκκλήσεις μας για χρόνο και πανευρωπαϊκές αντι-υφεσιακές πολιτικές ως συμπληρωματικό πυλώνα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου