ΠΑΜΕ: Ακόμη ένας νεκρός εργάτης

Άλλος ένας εργάτης προστέθηκε σήμερα στη λίστα των θυμάτων από τα εργοδοτικά εγκλήματα, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά ότι ο πόλεμος που διεξάγεται καθημερινά στους τόπους δουλειάς είναι ταξικός και ανειρήνευτος. Από τη μια ο εργάτης που πασχίζει για το μεροκάματο, από την άλλη η εργοδοσία που επιδιώκει τη μεγιστοποίηση των κερδών της με κάθε τρόπο, λογαριάζοντας τον εργαζόμενο σαν φτηνό και αναλώσιμο υλικό, που εύκολα μπορεί να αντικατασταθεί.

Ο συνάδελφος Βλάχος Χάρης, δούλευε σε εργολάβο που ανέλαβε το έργο από το Δήμο Κοζάνης για λογαριασμό της ΔΕΥΑΚ, στη δεξαμενή του αντλιοστασίου της Τηλεθέρμανσης, κάτω από την 5η μονάδα στον Άγιο Δημήτριο. Σήμερα το μεσημέρι, κατά τη διάρκεια εργασιών στη δεξαμενή και λόγω της απουσίας μέτρων ασφάλειας προκλήθηκε ισχυρή έκρηξη με αποτέλεσμα τον θάνατο του συναδέλφου.

Την αποκλειστική ευθύνη για την έκρηξη και την απώλεια της ζωής του συναδέλφου την φέρει τόσο ο εργοδότης εργολάβος όσο και η ΔΕΥΑΚ που έθεσε και τις προδιαγραφές της εργολαβίας.

Εκρηκτικές ή δυνάμει εκρηκτικές συνθήκες δημιουργούνται σε ένα μεγάλο εύρος εργασιακών χώρων, όπου κατά την εργασιακή διαδικασία παράγονται εύφλεκτα αέρια ή αναθυμιάσεις διαλυτών  από χημικά, χρώματα ή παράγωγα πετρελαίου. Υπάρχουν κανόνες και νόμοι, αποτέλεσμα πίεσης του εργατικού κινήματος, για βελτιωμένη ασφάλεια στον χώρο εργασίας και χρήση ασφαλούς εξοπλισμού. Σύμφωνα μ’ αυτούς (πχ οδηγία ATEX) [1] ο εργοδότης πρέπει να υπολογίσει κατόπιν μελέτης που είναι δυνατό να εμφανισθούν συνθήκες που θα προκαλέσουν έκρηξη. [2] Αυτές οι περιοχές πρέπει να ταξινομηθούν σύμφωνα με τις σχετικές προδιαγραφές. [3] Ο εργοδότης πρέπει να εξασφαλίσει τη χρήση μόνο του σωστού εξοπλισμού σε κάθε τύπο ζώνης, την αποφυγή δημιουργίας σπινθήρων και εκκενώσεων στατικού ηλεκτρισμού χρησιμοποιώντας εξοπλισμό και μηχανήματα περικλεισμένα  και με κατάλληλη γείωση καθώς και μέτρα και μέσα προστασίας των εργαζομένων για την ελαχιστοποίηση των συνεπειών ενδεχόμενης έκρηξης.

Τηρήθηκε οτιδήποτε απ’ όλα αυτά; Ή αντιμετωπίστηκαν σαν κόστος από τον εργολάβο που «χτύπησε» τη δουλειά και τη ΔΕΥΑΚ  που έθεσε και τις προδιαγραφές της εργολαβίας;

Η πολιτική εμπειρία του Π.Α.ΜΕ λέει πως τέτοια φαινόμενα, σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, επίθεσης στην τιμή της εργατικής δύναμης και των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, θα εντείνονται με γεωμετρική πρόοδο, με αποτέλεσμα να την πληρώνουν οι εργαζόμενοι, τις περισσότερες φορές με την αρτιμέλεια τους αλλά και όλο και περισσότερο ακόμα και με την ζωή τους.

Τα θύματα της εργατικής τάξης στο βωμό του κέρδους. Τα ατυχήματα στην βιομηχανία, στην οικοδομή, στην ΔΕΗ, στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, στους ναυτεργάτες, πρέπει να οδηγήσουν τους εργαζόμενους στα αναγκαία πολιτικά συμπεράσματα.

Το Π.Α.ΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να βάλουν φρένο στην πολιτική που ασκείται και μετατρέπει την ανθρώπινη ζωή από ύψιστο αγαθό σε αναλώσιμο είδος για την αύξηση των κερδών κάποιων λίγων.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ παρείχαν και παρέχουν στο κεφάλαιο το απαραίτητο νομικό οπλοστάσιο για την ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης: Κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, πετσόκομμα της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα, απελευθέρωση απολύσεων, αύξηση υπερωριακής απασχόλησης με παράλληλη μείωση των αποδοχών, περιστολή της δημοκρατίας στους τόπους δουλειάς. Δημιουργούν έτσι τις προϋποθέσεις για όλο το φάσμα των «ατυχημάτων» και των επαγγελματικών ασθενειών, από τους μικροτραυματισμούς μέχρι τα θανατηφόρα εργοδοτικά εγκλήματα.

Ο μόνος τρόπος για να αντιστραφεί η πορεία της συνεχούς χειροτέρευσης των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων είναι η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ.

Παρασκευή, 22 Ιούλη 2011