Πιστοί
στο ραντεβού τους οι «Αγανακτισμένοι», αν και λιγότεροι,
συγκεντρώθηκαν και σήμερα στην πλατεία Συντάγματος, παρά την υπερψήφιση
του Μεσοπρόθεσμου και του Εφαρμοστικού Νόμου. Η λεωφόρος Αμαλίας
μπροστά από την Βουλή και η Βασ. Σοφίας από την Βουλή μέχρι το Hilton
είναι κλειστές, ενώ συνεχίζονται οι ανοιχτές συνελεύσεις και οι
«Αγανακτισμένοι» προετοιμάζονται για το αυριανό έκτο πανευρωπαϊκό
συλλαλητήριο...
Κάπως έτσι γίνεται η αναφορά από τα μέσα ενημέρωσης (Τύπος και ραδιοτηλεόραση) σ' αυτούς που διακηρύσσουν ότι είναι "αγανακτισμένοι" με τους πολιτικούς, την πολιτική και γενικώς με... όλα! Μου έλεγε χθες ο γιος μου ότι ντρέπεται πλέον να χρησιμοποιεί τη λέξη "αγανακτισμένος". Διότι αυτό που έχει δει στην περιοχή της πλατείας Συντάγματος του έχει δημιουργήσει απέχθεια για κάποιους που έχουν στήσει τσαντήρια και μπεκρουλιάζουν οποιαδήποτε ώρα της μέρας και όταν θεωρήσουν ότι ήρθε η κατάλληλη ώρα αρχίζουν να διαμαρτύρονται!
Ο εύκολος δρόμος της δημοσιογραφικής τακτικής είναι ο "λαϊκισμός". Κι ακολουθούν κάποιοι διανοούμενοι - καθηγητές, συγγραφείς και γενικώς πολιτικολογούντες. Όλοι θέλουν να είναι κοντά στους "αγανακτισμένους", και υποτίθεται ότι αφουγκράζονται την ανάσα της νέας εποχής που έρχεται. Εχουν "ανακαλύψει" τον καταγγελτικό λόγο και αραδιάζουν επιχειρηματολογία που αμφιβάλλω αν ταιριάζει στην κοινωνικο-πολιτική συγκυρία.
Διαβάστε τι λέει, μεταξύ άλλων, το προχθεσινό ψήφισμα μιας κάποιας "συνέλευσης":
Δε θα φύγουμε, αν δεν φύγουν μνημόνια, μεσοπρόθεσμο και κάθε κυβέρνηση με οποιαδήποτε μεταμφίεση τα υπηρετεί, ξεπουλώντας το μέλλον του λαού. Θα ανατρέψουμε το μεσοπρόθεσμο και όλα τα σχέδιά τους στην πράξη. Το πνεύμα της πλατείας δεν ηττήθηκε ποτέ. Υπάρχει παντού στην Ελλάδα και στο τέλος θα νικήσει, ανεξάρτητα από το όνομα της πλατείας. Θα μείνουμε στις πλατείες. Δε θα φύγουμε, αν δεν φύγουν όσοι μας οδήγησαν εδώ και όσοι μας εκμεταλλεύονται. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Είναι μερικές δεκάδες, είμαστε εκατομμύρια. Μετά το μεσοπρόθεσμο και την όλη τακτική της κυβέρνησης έχουμε μπροστά μας μια οικονομική χούντα και έτσι πρέπει να δρομολογήσουμε την πολιτική μας και τη δράση μας.
Όλοι αυτοί (άραγε πόσοι είναι;;;) έχουν την εντύπωση ότι πολιτεύονται; Αν διαβάσετε όλο το ψήφισμα θα φρίξετε. Οι άνθρωποι ζουν σε άλλο πλανήτη. Το γεγονός ότι ζητούν την απομάκρυνση της κυβέρν ησης και όλων -συλλήβδην- των πολιτικών, συνιστά την πιο επικίνδυνη αυταπάτη, η οποία παρακίνησε σε μια δουλική μίμηση των ξένων προτύπων (το έκαναν οι Ισπανοί, ας το κάνουμε κι εμείς) και είχε ως μοιραίο επακόλουθο ένανάλλοτε κωμικό, άλλοτε απεχθή, αλλά πάντοτε στείρο μαϊμουδισμό, που ψαλίδισε τα φτερά της δημιουργικής έμπνευσης.
Το "Μεσοπρόθεσμο" πέρασε στη Βουλή, η κυβέρνηση συνεχίζει να κυβερνά (όπως κυβερνά, τέλος πάντων), τις καταστροφές θα κληθούμε όπως πάντα να τις πληρώσουμε εμείς οι πολίτες, η αξιωματική αντιπολίτευση συνεχίζει την ανόητη αντιπολιτευτική που χάραξε ο Σαμαράς που πίστεψε ότι θα γίνει πρωθυπουργός, ο ΣΥΡΙΖΑ παραδέρνει στα πελάγη των διαφόρων πολιτκών που προσπαθούν να "περάσουν" στην ηγεσία οι συνιστώσες του, το ΚΚΕ πλιατσικολογεί στην ίδια, μονότονη και στείρα πολιτική δράση και οι υπόλοιποι απλώς "ψαρεύουν" σε θολά νερά.
Πού πάμε; Δεν ξέρω...
nikoslagadinos.blogspot.com
Κάπως έτσι γίνεται η αναφορά από τα μέσα ενημέρωσης (Τύπος και ραδιοτηλεόραση) σ' αυτούς που διακηρύσσουν ότι είναι "αγανακτισμένοι" με τους πολιτικούς, την πολιτική και γενικώς με... όλα! Μου έλεγε χθες ο γιος μου ότι ντρέπεται πλέον να χρησιμοποιεί τη λέξη "αγανακτισμένος". Διότι αυτό που έχει δει στην περιοχή της πλατείας Συντάγματος του έχει δημιουργήσει απέχθεια για κάποιους που έχουν στήσει τσαντήρια και μπεκρουλιάζουν οποιαδήποτε ώρα της μέρας και όταν θεωρήσουν ότι ήρθε η κατάλληλη ώρα αρχίζουν να διαμαρτύρονται!
Ο εύκολος δρόμος της δημοσιογραφικής τακτικής είναι ο "λαϊκισμός". Κι ακολουθούν κάποιοι διανοούμενοι - καθηγητές, συγγραφείς και γενικώς πολιτικολογούντες. Όλοι θέλουν να είναι κοντά στους "αγανακτισμένους", και υποτίθεται ότι αφουγκράζονται την ανάσα της νέας εποχής που έρχεται. Εχουν "ανακαλύψει" τον καταγγελτικό λόγο και αραδιάζουν επιχειρηματολογία που αμφιβάλλω αν ταιριάζει στην κοινωνικο-πολιτική συγκυρία.
Διαβάστε τι λέει, μεταξύ άλλων, το προχθεσινό ψήφισμα μιας κάποιας "συνέλευσης":
Δε θα φύγουμε, αν δεν φύγουν μνημόνια, μεσοπρόθεσμο και κάθε κυβέρνηση με οποιαδήποτε μεταμφίεση τα υπηρετεί, ξεπουλώντας το μέλλον του λαού. Θα ανατρέψουμε το μεσοπρόθεσμο και όλα τα σχέδιά τους στην πράξη. Το πνεύμα της πλατείας δεν ηττήθηκε ποτέ. Υπάρχει παντού στην Ελλάδα και στο τέλος θα νικήσει, ανεξάρτητα από το όνομα της πλατείας. Θα μείνουμε στις πλατείες. Δε θα φύγουμε, αν δεν φύγουν όσοι μας οδήγησαν εδώ και όσοι μας εκμεταλλεύονται. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Είναι μερικές δεκάδες, είμαστε εκατομμύρια. Μετά το μεσοπρόθεσμο και την όλη τακτική της κυβέρνησης έχουμε μπροστά μας μια οικονομική χούντα και έτσι πρέπει να δρομολογήσουμε την πολιτική μας και τη δράση μας.
Όλοι αυτοί (άραγε πόσοι είναι;;;) έχουν την εντύπωση ότι πολιτεύονται; Αν διαβάσετε όλο το ψήφισμα θα φρίξετε. Οι άνθρωποι ζουν σε άλλο πλανήτη. Το γεγονός ότι ζητούν την απομάκρυνση της κυβέρν ησης και όλων -συλλήβδην- των πολιτικών, συνιστά την πιο επικίνδυνη αυταπάτη, η οποία παρακίνησε σε μια δουλική μίμηση των ξένων προτύπων (το έκαναν οι Ισπανοί, ας το κάνουμε κι εμείς) και είχε ως μοιραίο επακόλουθο ένανάλλοτε κωμικό, άλλοτε απεχθή, αλλά πάντοτε στείρο μαϊμουδισμό, που ψαλίδισε τα φτερά της δημιουργικής έμπνευσης.
Το "Μεσοπρόθεσμο" πέρασε στη Βουλή, η κυβέρνηση συνεχίζει να κυβερνά (όπως κυβερνά, τέλος πάντων), τις καταστροφές θα κληθούμε όπως πάντα να τις πληρώσουμε εμείς οι πολίτες, η αξιωματική αντιπολίτευση συνεχίζει την ανόητη αντιπολιτευτική που χάραξε ο Σαμαράς που πίστεψε ότι θα γίνει πρωθυπουργός, ο ΣΥΡΙΖΑ παραδέρνει στα πελάγη των διαφόρων πολιτκών που προσπαθούν να "περάσουν" στην ηγεσία οι συνιστώσες του, το ΚΚΕ πλιατσικολογεί στην ίδια, μονότονη και στείρα πολιτική δράση και οι υπόλοιποι απλώς "ψαρεύουν" σε θολά νερά.
Πού πάμε; Δεν ξέρω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου