Ο ημίθεος και ο θνητός

Την κόπρο του Αυγείου, του μυθικού βασιλιά της Ηλιδος, καθάρισε ο Ηρακλής, ένας ημίθεος. Την κόπρο της σύγχρονης Ελλάδας, το τεράστιο χρέος, μεταξύ άλλων, που τόσα χρόνια συσσωρεύουν οι πολιτικοί, οι εργατικές συντεχνίες, οι δήμαρχοι και οι κοινοτάρχες, οι φοροφυγάδες, οι λαθρέμποροι και οι διάφοροι απατεώνες, μικροί και μεγάλοι, θα μπορέσει να την καθαρίσει ένας θνητός;
Ορισμένοι πιστεύουν ότι αυτό δεν είναι δυνατόν ή πως απαιτεί θυσίες που ο λαός δεν θέλει να υποστεί. Γι΄ αυτό νομίζουν πως είναι προτιμότερο η Ελλάδα να δηλώσει πτώχευση. Δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό συνεπάγεται μεγαλύτερες θυσίες και για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αλλοι προτείνουν να εγκαταλείψει η Ελλάδα την ευρωζώνη και να επαναφέρει τη δραχμή ως εθνικό νόμισμα επί του οποίου θα έχει απόλυτο έλεγχο. Αυτό βέβαια δεν είναι λύση, είναι καταστροφή για πολλούς λόγους, ένας εκ των οποίων είναι ότι το δημόσιο εξωτερικό χρέος όχι μόνο δεν θα εξαφανισθεί αλλά αντίθετα θα καταστεί επαχθέστερο λόγω των υποτιμήσεων που θα υφίσταται η δραχμή.
Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η Ελλάδα πρέπει να ζητήσει αναδιαπραγμάτευση των όρων του χρέους. Η πρόταση αυτή έχει διάφορες εκδοχές.
Το «κούρεμα», π.χ., είναι μια εκδοχή που δυστυχώς θα έχει πολλές και σοβαρές αρνητικές συνέπειες. Μια άλλη εκδοχή, που
νομίζω πως αξίζει τον κόπο να εξετασθεί, είναι να ζητήσει η Ελλάδα μια περίοδο χάριτος, π.χ. μια δεκαετία, κατά την οποία θα πληρώνει τόκους αλλά όχι χρεολύσια και εντός της οποίας θα αναλάβει την υποχρέωση να αναδιαρθρώσει την οικονομία της ώστε να μπορέσει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στο ακέραιο.
Ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Γ. Παπανδρέου επέλεξε τον δρόμο του έντιμου πολιτικού και όχι του αναξιόχρεου και πονηρού πολιτικάντη που θα κοροϊδέψει τους κουτόφραγκους. Η Ελλάδα πρέπει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που εκουσίως ανέλαβε. Ο δρόμος αυτός περιέχει έναν κίνδυνο και ταυτόχρονα μια μεγάλη προοπτική. Ο κίνδυνος βρίσκεται στη λαϊκή δυσαρέσκεια και στις αντιδράσεις που η πολιτική αυτή μπορεί να προκαλέσει. Η προοπτική βρίσκεται στο ότι η ακολουθούμενη πολιτική μπορεί να επιφέρει αλλαγές που έπρεπε να γίνουν εδώ και δεκαετίες και χωρίς τις οποίες η Ελλάδα δεν μπορεί να ευημερήσει στον σύγχρονο κόσμο.
Ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση βρίσκονται σε ένα δύσκολο σημείο της πορείας τους. Η λαϊκή δυσαρέσκεια αυξάνεται και ο κ. Πα πανδρέου χρειάζεται κάποιον αντιπερισπασμό πέραν του ανασχηματισμού. Και αυτός υπάρχει. Είναι μια ανακοίνωση προθέσεων για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, όχι ακροθιγώς, αλλά με συγκεκριμένες προτάσεις, όπως π.χ.:

(α) Μείωση του αριθμού των βουλευτών.

(β) Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας.

(γ) Κατάργηση των προνομίων τους. (δ) Συνταξιοδότηση από τα επαγγελματικά τους ταμεία και όχι από τη Βουλή.

Με μια τέτοια κίνηση, αν φυσικά πιστεύει και ο ίδιος στην ανάγκη της αλλαγής, νομίζω ότι θα αλλάξει θεαματικά το κλίμα και θα αυξήσει την αξιοπιστία του Πρωθυπουργού.

Ο κ. Θεόδωρος Π. Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. 
ΤΟ ΒΗΜΑ