Το ντόμινο των εξεγέρσεων του Ισλαμικού κόσμου απλώνεται σαν φωτιά πάνω σε ξερά φύλλα απ΄ την Β. Αφρική μέχρι την Υεμένη και το Ιράκ.
Εκατομμύρια άνθρωποι, ιδιαίτερα νέοι, διαδηλώνουν ζητώντας ψωμί, δικαιοσύνη, δημοκρατία, αξιοπρέπεια. Χιλιάδες από αυτούς βάφουν με το αίμα τους δρόμους και πλατείες. Τρίζουν τα θεμέλια διεφθαρμένων καθεστώτων που για δεκαετίες στηρίχθηκαν στην βάρβαρη καταπίεση των λαών τους, και στην αρπαγή του πλούτου από οικογενειοκρατικές ολιγαρχίες. Χαμένη ηθικά και η Δύση που στήριξε και συνεργάσθηκε με όλα αυτά τα καθεστώτα.
Η πρόσφατη όμως ιστορία γράφεται σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή στην οποία βρίσκονται οι μεγάλες ενεργειακές πηγές και οι σημαντικότεροι θαλάσσιοι δρόμοι. Παγιωμένες γεωπολιτικές ισορροπίες κινδυνεύουν να ανατραπούν από ανεξέλεγκτες εξελίξεις. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής ένωσης και των χωρών του ανατολικού μπλοκ, ολόκληρη η Μεσόγειος εντάχθηκε στη επικυριαρχία των Η.Π.Α.
Άλλοτε φιλοσοβιετικές χώρες όπως η Αίγυπτος, η Συρία , η Λιβύη, η Υεμένη προσχώρησαν στην Pax Americana. Ο πανίσχυρος σοβιετικός στόλος (με αγκυροβόλιο έξω από τα Κύθηρα) έπαψε να υπάρχει. Οι θαλάσσιοι δρόμοι του πετρελαίου από την Διώρυγα μέχρι τον Περσικό κόλπο και τα στενά του Ορμούζ ελέγχονταν και πάλι από τις Η.Π.Α.
Μετά τις τελευταίες όμως εξελίξεις ολόκληρη η Μεσόγειος αλλά και οι χώρες του κόλπου γίνονται και πάλι θερμές περιοχές. Στην Αίγυπτο διατηρείται ασταθέστατη ισορροπία. Στην Τυνησία καινούργιοι νεκροί σε διαδηλώσεις. Η Υεμένη έτοιμη να εκραγεί. Στο Μπαχρέιν επέστρεψαν ο εξόριστος Σιίτης Mushaima τον οποίον υποδέχθηκαν χιλιάδες λαού. Στο Ομάν έπεσαν νεκροί διαδηλωτές. Η πιθανότητα ένοπλης επέμβασης των Η.Π.Α και του ΝΑΤΟ στη Λιβύη έστω και με ανθρωπιστικό πρόσχημα δεν παύει να αποτελεί εκδήλωση μεγάλης ανησυχίας. Ένας παρατεταμένος εμφύλιος πόλεμος εκεί μπορεί να οδηγήσει στην ανάδυση ακραίου ισλαμικού καθεστώτος όπως ακριβώς συνέβη στο Ιράν το 1979.
Το ίδιο το Ιράν, προσπαθεί να προσεταιρισθεί τους σιιτικούς πληθυσμούς του Μπαχρέιν και της πλούσιας σε πετρέλαια ανατολικής Σαουδικής Αραβίας. Η διέλευση πολεμικών πλοίων του Ιράν απ’ τη Διώρυγα του Σουέζ και ο ελλιμενισμός τους στη Λατάκεια της Συρίας δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός. Άλλωστε κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί επί δεκαετίες.
Ο εχθρικός για το Ισραήλ παναραβισμός, αποκτά τώρα περισσότερο ακραίο και ανεξέλεγκτο πρόσωπο. Μέσα σ αυτόν τον ραγδαίο μεταβαλλόμενο κόσμο ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της Ελλάδας;
Η Ελλάδα αλλά και η Κύπρος αποκτούν και πάλι στρατηγική σημασία στην ταραγμένη ευρύτερη περιοχή. Η πιθανότητα μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων στην ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου Ισραήλ, αναβαθμίζει περισσότερο τον ρόλο της χώρας μας.
Η γειτονική μας Τουρκία εκμεταλλεύεται ήδη τη γεωπολιτική τους θέση και μετατρέπεται σε σημαντικότατο παίχτη στη διεθνή σκακιέρα. Το μοντέλο εκ Τουρκίας μιας κοσμικής αλλά ταυτόχρονα ισλαμικής σύγχρονης δημοκρατίας προσφέρεται σαν παράδειγμα σταθερότητας στον ταραγμένο ισλαμικό κόσμο.
Την περασμένη Παρασκευή ο Ομπάμα συνομίλησε για την κρίση στην Λιβύη με τους ηγέτες της Γαλλίας, της Μ. Βρετανίας, της Γερμανίας αλλά και τον Ερντογάν. Ο ίδιος ο Ερντογάν το Σάββατο δήλωσε την αντίθεσή του σε ένοπλη επέμβαση των Η.Π.Α στη Λιβύη, συμπλέοντας με τον Πούτιν. Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι το παιχνίδι έχει ανοίξει και είναι μεγάλο.
Μέσα σ αυτές τις εξελίξεις η χώρα μας έχει είτε τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί προς όφελός της τη στρατηγική της θέση, είτε να ενταχθεί πειθήνια σε εξωτερικούς σχεδιασμούς. Για την ώρα όμως ολόκληρος ο πολιτικός μας κόσμος παρακολουθεί αμέτοχος τα ιστορικά γεγονότα που συμβαίνουν κυριολεκτικά στην πίσω αυλή μας.
Έμμεσο αντίκτυπο των γεγονότων αποτελεί και το μεταναστευτικό πρόβλημα στην χώρα μας. Πρόβλημα που δεν προσφέρεται πια ούτε για ρατσιστικές κορώνες ούτε για μικροπολιτικά παιχνίδια.
Οι περισσότεροι από τους μετανάστες που, βρίσκονται στη χώρα μας προέρχονται από ισλαμικές χώρες. Η σωστή μεταχείριση τους, πέρα από ανθρωπιστικούς λόγους , απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Αν π.χ. αύριο ένας ή περισσότεροι απεργοί πείνας πεθάνουν μπορεί κάποιος από την κυβέρνηση να προβλέψει τις συνέπειες; Αυτοί οι άνθρωποι όπως και οι συνομήλικοι τους στις χώρες τους είναι έτοιμοι να πεθάνουν για την προσωπική τους αξιοπρέπεια. Άλλωστε το μεταναστευτικό πρόβλημα μετά τις τελευταίες εξελίξεις, έχει αποκτήσει Ευρωπαϊκή διάσταση .
Ίσως όμως το αμεσότερο πρόβλημα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η χώρα μας είναι η πιθανολογούμενη εκτόξευση της τιμής του πετρελαίου. Ένα τέτοιο γεγονός θα συμπαρασύρει τις τιμές των πρώτων υλών, των τροφίμων και των υπηρεσιών. Όλοι εκείνοι στη κυβέρνηση που υπόσχονται στην τρόικα την πιστή εφαρμογή των νέων όρων του μνημονίου, μήπως θα πρέπει να αναθεωρήσουν τη θέση τους κάτω από το πρίσμα της νέας πραγματικότητας.
Η κοινωνία μας έχει ξεπεράσει ήδη τα όρια της αντοχής αλλά και της ανοχής της.
ellispoint.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου