Καλό ταξίδι Δήμαρχε…

Του Πάρι Κουκουλόπουλου

Ο Δήμαρχος Γιάννης Παγούνης έφυγε από κοντά μας αφήνοντας πίσω του στίγμα ανεξίτηλο και ξεχωριστό. Ανήσυχο πνεύμα και καινοτόμο ως το τέλος, δημιουργική και ανατρεπτική προσωπικότητα υπήρξε χαρακτηριστικός εκπρόσωπος μιας γενιάς που έζησε τα παιδικά της χρόνια στην κατοχή και γνώρισε στην εφηβεία της τη φρίκη του εμφυλίου. Στα πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν ξενιτεύτηκε για λίγο μα γρήγορα επέστρεψε στην Κοζάνη για να εξελιχθεί σε ένα πολυσχιδή  επιχειρηματία με ισχυρή παρουσία και σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα.

Η μεγάλη αλλαγή του 1981 έφερε την πρώτη άνοιξη στην αυτοδιοίκηση και ο Γιάννης Παγούνης το 1982  εκλέχτηκε Δήμαρχος Κοζάνης, όπου έγραψε ιστορία. Άνθρωπος εύστροφος και δυναμικός, αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο τις δυνατότητες που έδινε το νέο πολιτικό και θεσμικό πλαίσιο λύνοντας πολλά προβλήματα που χρόνιζαν και δίνοντας οντότητα στο Δήμο που δήλωνε  παρών ολοένα και σε περισσότερους τομείς στη ζωή της πόλης. Από τις γειτονιές και τα ξωκλήσια μέχρι το κέντρο της πόλης και από την Αποκριά μέχρι την Πανδώρα, η παρουσία του Δήμου ήταν πλέον εμφανής. Η αυτοδιοίκηση περνούσε σε άλλη εποχή και ο Δήμος Κοζάνης δεν ακολουθούσε απλά το ρεύμα, αλλά ήταν μπροστάρης με πρωτοβουλίες ξεχωριστές. Τα έργα αυτεπιστασίας έδιναν λύσεις και κοινωνικές ανάσες,  η δημιουργία της ΑΝΚΟ εξασφάλιζε στην αυτοδιοίκηση ένα πολύτιμο εργαλείο, όπως ο ίδιος την αποκαλούσε, ο δημοκρατικός προγραμματισμός και οι προγραμματικές συμβάσεις σηματοδοτούσαν το καινούργιο με το Γιάννη Παγούνη σταθερά παρόντα και πάντα μπροστά. Το σημαντικότερο αναμφίβολα έργο του υπήρξε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο όπου εκτός από τη θεσμοθέτηση των επεκτάσεων και των ΖΟΕ τέθηκαν οι στόχοι της Τηλεθέρμανσης και της ΖΕΠ με την ΑΝΚΟ να αναλαμβάνει τις σχετικές μελέτες. Από το Γιάννη Παγούνη παρέλαβα ένα Δήμο με βάσεις και ένα ανθρώπινο δυναμικό με ήθος και αφοσίωση στην αποστολή του, όπως τα τέσσερα χρόνια δίπλα του ήταν για μένα πολύτιμα γιατί κοντά του έμαθα πολλά και τον ευχαριστώ.

Ο Γιάννης Παγούνης κινήθηκε με άνεση σε ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον και πέτυχε, γιατί ποτέ δε φοβήθηκε το καινούργιο, αντίθετα το επιζητούσε και μέχρι πρόσφατα μπορούσες να συζητήσεις μαζί του για όλα αυτά που έρχονται• αεικίνητος  και πεισματάρης, δεν το έβαλε ποτέ κάτω και αρνιόταν να γεράσει, είχε νεανική ορμή ως το τέλος. Ένας προοδευτικός πολίτης, ένας άξιος Δήμαρχος που τίμησε την εμπιστοσύνη των συμπολιτών του έφυγε από κοντά μας, ας είναι ελαφρύ το χώμα της αγαπημένης του  Κοζάνης που θα τον σκεπάσει.

Θερμά συλλυπητήρια στη Νίκη που του στάθηκε, στην Τίνα, τη Χρύσα και το Μιχάλη και όλους  τους συγγενείς του. Να ξέρουν ότι στο πένθος τους συμμετέχουμε όλοι όσοι τον γνωρίσαμε.

Καλό ταξίδι Δήμαρχε…