Άλλοι το έγκλημα, σε άλλους η τιμωρία – η περίπτωση της λαϊκής αγοράς Κοζάνης

Λιγότερα από τα δάχτυλα του ενός χεριού, σύμφωνα με επίσημες διαβεβαιώσεις, ήταν τα κρούσματα που οδήγησαν στο κλείσιμο της Λαϊκής Αγοράς Κοζάνης. Κάποιοι δρώντας είτε ως αρνητές της επιδημιολογικής πραγματικότητας είτε ως προβοκάτορες προς όφελος των Super Market οδήγησαν στο κλείσιμό της. Είναι δικαιολογημένος ο θυμός και η απόγνωση

των πάνω από 350 παραγωγών και πωλητών, οι οποίοι εξαναγκάζονται πλέον να μεταφέρουν την παραγωγή τους στη χωματερή αντί για τους πάγκους τους.

Πρόκειται για κλασσική περίπτωση όπου ενώ «φταίει ο γάιδαρος, χτυπάμε το σαμάρι». Αποτελεί μέτρο συλλογικής τιμωρίας. Απείθαρχες, αντικοινωνικές συμπεριφορές ορισμένων ατόμων οδηγούν σε τιμωρία των κοινωνικά υπεύθυνων – της συντριπτικής, δηλαδή, πλειονότητας των πολιτών. Η κυβέρνηση κρύβει τις δικές της αδυναμίες με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα έχοντας συνυπεύθυνους τους τοπικούς βουλευτές και την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας..

Είναι προφανές πως τέτοιου είδους αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται με μεγαλύτερη προσοχή, διότι όλοι αντιλαμβάνονται ποιος κερδίζει από το κλείσιμο των λαϊκών αγορών.

Η Ν.Ε. Κοζάνης γνωρίζοντας και εκτιμώντας το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί των λαϊκών αγορών προτείνει να αρθεί η απόφαση για το κλείσιμο της Λαϊκής Αγοράς Κοζάνης και να επικεντρωθεί η διαδικασία ελέγχου και επιβολής προστίμων σε εκείνους που πραγματικά θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Άλλωστε η «ατομική υπευθυνότητα» πρέπει να επιβραβεύεται, όχι να τιμωρείται.

Τέλος, με πρωτοβουλία της Ν.Ε. ζητήθηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κινήματος Αλλαγής να φέρει το ζήτημα στη Βουλή, ώστε να γνωστοποιηθούν τα επιδημιολογικά δεδομένα της περιοχής, διότι έχουμε βάσιμες υποψίες πως δεν λαμβάνονται αποφάσεις με τα ίδια μέτρα και σταθμά για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας.

Ν.Ε. Κοζάνης Τομέας Αγροτικού