Ταπεινό αφιέρωμα στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο με αφορμή την ονομαστική του εορτή 11 Ιουνίου 2019.

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Σήμερα, Τρίτη 11 Ιουνίου 2019, εορτή του Αγίου Αποστόλου Βαρθολομαίου, στον πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στο Φανάρι, τελέστηκε η Θ. Λειτουργία, χοροστατούντος του άγοντος τα ονομαστήριά Του, Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου και συγχοροστατούντων των Συνοδικών Αρχιερέων, παρόντων δε πολλών Αρχιερέων και λοιπών κληρικών και λαϊκών από

όλο τον κόσμο, κυρίως δε του Μακ. Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφανίου. (http://fanarion.blogspot.com)

Κατά τον Μ. Εσπερινό (10-6-2019) στην Ι. Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή επί τη εορτή των Αγίων Αποστολών Βαρθολομαίου και Βαρνάβα,  χοροστατούντος του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, του άγοντος τα ονομαστήριά Του, παρίστανται συμπροσευχόμενοι οι Μακαριώτατοι Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος και Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Επιφάνιος, πλήθος Ιεραρχών, κληρικών, μοναχών και μοναζουσών, και πιστών από την Πόλη και το εξωτερικό. Ακολούθησε εόρτιος δεξίωσις στον περίβολο της Μονής. (http://fanarion.blogspot.com)

Με αφορμή τη σημερινή ονομαστική εορτή του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου ταπεινά φιλώ το χέρι Του και (από το Βελβεντό της Μακεδονίας της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, διά του Επισκόπου και Μητροπολίτου μας κ. Παύλου, που είναι για την τοπική μας Εκκλησία που παροικεί στην Κοζάνη το κέντρο, που διασφαλίζει την ενότητά μας εν Χριστώ) αναδημοσιεύω το παρακάτω άρθρο μου, που έγραψα κατά την επίσκεψη του Πατριάρχη στην Κοζάνη από 27-30 Ιουνίου 2012. Το άρθρο μου είχε τίτλο: ‘’Διαβάς εις (Δυτικήν) Μακεδονία βοήθησον ημίν’’ και είναι το παρακάτω:

ΔΙΑΒΑΣ ΕΙΣ (ΔΥΤΙΚΗΝ) ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΝ ΒΟΗΘΗΣΟΝ ΗΜΙΝ

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Η φράση αυτή, που είναι παράφραση της άλλης φράσης-πρόσκλησης του άνδρα Μακεδόνα, που σε όραμα πριν από 2000 χρόνια, απηύθυνε στον Απόστολο των Εθνών Παύλο, ‘’διαβάς εις Μακεδονίαν, βοήθησον ημίν’’, ήταν η ενδόμυχη πρόσκληση και αγωνία συνάμα του Λαού μας  στο νέο Απόστολο των Εθνών, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο: διαβάς εις Δυτικήν Μακεδονίαν βοήθησον ημίν.

Ο Παύλος τότε αποδέχτηκε την πρόσκληση και ήρθε. Παρέχοντας στις τοπικές κοινωνίες, Φιλίππων, Θεσσαλονίκης και Βέροιας, με ανοιχτότητα το Ευαγγέλιο του Χριστού λόγω και έργω, συγκρουόμενος με τα κλειστά και καλά οργανωμένα συμφέροντα επιτήδειων ηγετίσκων-φυλετιστών σε βάρος ανύποπτων πολιτών, χωρίς να πτοείται από συκοφαντίες, απειλές και κινδύνους για θανάτωσή του. Η προσφορά του στη ζήτηση ήταν σαφής: Κήρυγμα και σύσταση τοπικών Εκκλησιών, αυξητικά σε βάθος και σε πλάτος, για την ανακαίνιση του ανθρώπου, την ανακάλυψη του άλλου ως εικόνας Θεού, όχι ως υποδεέστερου για περιφρόνηση, αλλ’ ως ‘’ξένου’’- αδελφού, για την επίτευξη αληθούς συν-υπαρκτικής κοινωνίας, με οικουμενική αξίωση και δυνατότητα πραγματοποίησής της.

Απομένει να διερευνάται χωρίς κλειστότητα, τι είναι ο λόγος και ποιος είναι ο Λόγος της Εκκλησίας, μέχρι πού φτάνει η δικαιοδοσία του, αν υπάρχουν περιοχές του προσωπικού και συλλογικού βίου απαγορευτικές γι’ αυτόν, τι είναι και πώς γινόμαστε Εκκλησία, τι σημαίνει αυτό….

Γλυκύτατος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Μαζί με την αγιότητα του προσώπου του, είναι ο φορέας δισχιλιετούς εκκλησιαστικής, ιστορικής, θεολογικής, πνευματικής εμπειρίας του Οικουμενικού Θρόνου της Κωνσταντίνου Πόλης-Νέας Ρώμης, γι’ αυτό και η παρουσία του, μόνη αυτή, έχει κάτι το συγκλονιστικό. Σε συν-κινεί να γίνεις κοσμοπολίτης. Η μορφή του έχει την απεραντοσύνη της ‘’πλατυτέρας των ουρανών’’.

Κατάθεση προσωπικής μαρτυρίας: Καθώς ο κόσμος συνέθλιβε τον Πατριάρχη, για να τον ακουμπήσει έστω για λίγο, στη διάβασή του από τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου της Κοζάνης προς το Επισκοπείο, άκουσα δίπλα μου μια γυναίκα, να λέει: ‘’δεν μπόρεσα να του φιλήσω το χέρι, όμως έπιασα το ράσο του!’’. Και το πρόσωπό της άστραφτε. Και θυμήθηκα από το Ευαγγέλιο τη διήγηση της αιμορροούσας, που ενώ το πλήθος συνέθλιβε το Χριστό, εκείνη μπόρεσε και άγγιξε την άκρη από το ρούχο του και γιατρεύτηκε. Και καθώς μπροστά από τον Πατριάρχη έπαιζαν με ήχο γιορτής τα χάλκινα της Κοζάνης, θυμήθηκα το ψαλμικό: ‘’αινείτε αυτόν εν ήχω σάλπιγγος, ..εν τυμπάνω και χορώ, ..εν χορδαίς….’’.   (π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος 1-7-2012).

Ο Θεός να δίνει στον Πατριάρχη μας δύναμη και φως, σήμερα και πάντοτε.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

11-6-2019