Η Ευρωζώνη που θα θέλαμε (αλλά δεν έχουμε)

Του Νίκου Μελέτη

Πάλι καλά. Ξεκινήσαμε μία πολύ δύσκολη και ευτυχώς σύντομη προεκλογική περίοδο, με τις περισσότερες πολιτικές δυνάμεις να συμφωνούν για την ανάγκη παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη.
Εδώ, όμως, αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς για να έχει αξία αυτή η σύγκλιση θα πρέπει να υπάρχει και συμφωνία για το πώς θα μείνει η χώρα στην Ευρωζώνη και κυρίως για ποια Ευρωζώνη μιλάμε...
Εκεί συγκρούονται δύο κόσμοι και δύο κοσμοθεωρίες.

Η μία, έχοντας βιώσει την εμπειρία του 2012, γνωρίζει ότι η μη ύπαρξη αυτόματου μηχανισμού για εκπαραθύρωση της χώρας από την Ευρωζώνη δεν σημαίνει ότι εξασφαλίζει την ισόβια και άνευ όρων παραμονή της. Γνωρίζει ότι ούτε τον καλαματιανό ούτε τον πεντοζάλη γουστάρουν οι λαοί της Ευρώπης και
πολύ περισσότερο οι κυβερνήσεις τους και όταν ο κύβος ριφθεί υπάρχει τρόπος για να κάνουν μία χώρα να μην μπορεί να σταθεί στην Ευρωζώνη. Τότε είτε με χρεοκοπία, είτε με ηρωική έξοδο και δημοψηφίσματα επιστρέφει «ένδοξα» στην προσφιλή δραχμή.
Από την άλλη είναι η εικονική πραγματικότητα, όπου η Ευρωζώνη μετατρέπεται με μία αντίληψη μεταφυσική σε αυτό που θα θέλαμε να είναι. Εναν μικρό παράδεισο... Ενα κλαμπ στο οποίο θα κάνουμε λίγο τον σαματά μας, θα πληρώνουν οι άλλοι τα σπασμένα και στο τέλος θα βάλουμε εμείς τους κανόνες για να μας πουν και ευχαριστώ.
Σαν να μπαίνεις στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ και να αποφασίζεις ξαφνικά ότι θα συνεχίσεις το παιχνίδι με τα χέρια... Μάλλον σε πέναλτι και κόκκινη κάρτα θα κατέληγε... Ή σε αποχώρηση από το παιχνίδι..
Θέλουμε το ευρώ, λένε στον ΣΥΡΙΖΑ, σε μία άλλη όμως Ευρωζώνη, που θα λειτουργεί με τους δικούς μας κανόνες... Την ανάγκη να αλλάξει η Ευρωζώνη δεν την ανακαλύψαμε μόνο στην Ελλάδα. Ακόμη και η κ. Μέρκελ θέλει να την αλλάξει. Και μέχρι να αλλάξει τι κάνουμε;
Σωστά οι πιο σημαντικές πολιτικές δυνάμεις συμφωνούν ότι πρέπει να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη, πρέπει να συμφωνήσουμε όμως και για ποια Ευρωζώνη μιλάμε.
Αυτή που υπάρχει και μας δανείζει ή εκείνη που θα θέλαμε να είναι και να μας χαρίζει... Και η διαφορά είναι μεγάλη...
Έθνος