«Ατζέντηδες» στις ιδιωτικο­ποιήσεις

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

Τα κρούσματα είναι πολλά για να αποδοθούν σε αθώα λάθη ή τυχαίες συμπτώσεις.

Ενα αόρατο χέρι παρεμβαίνει κάθε φορά που επιχειρείται κάποια μεγάλη αποκρατικοποίηση Δημόσιας Επιχείρησης ή Οργανισμού που έχει ιδιαίτερη σημασία για την ελληνική οικονομία.

Συνήθως το σχέδιο ναυαγεί την τελευταία στιγμή, η κυβέρνηση χρεώνεται την αποτυχία και το πλάνο ιδιωτικοποίησης αναβάλλεται για το αόριστο μέλλον.

Στην αρχή ήταν ο σταθμός εμπορευμάτων στον Πειραιά, με τους Κινέζους ως ενδιαφερόμενους, που πέρασε από χίλια κύματα.

Μετά ήρθε το ναυάγιο αξιοποίησης της έκτασης του Ελληνικού που διεκδικούσαν οι Άραβες και στη συνέχεια ακολούθησε η πιο τρανταχτή αποτυχία με τη ΔΕΠΑ, που ήθελαν οι Ρώσοι.

Τώρα οι ίδιοι «παίκτες» χτυπούν στην καρδιά της οικονομίας, στις τράπεζες, αναβάλλοντας την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των stress tests και τις αποφάσεις για τον προσδιορισμό των αναγκαίων κεφαλαίων για τις τέσσερις συστημικές τράπεζες.

Οι όποιες ρυθμίσεις μετατίθενται χρονικά, η αβεβαιότητα απλώνεται στην αγορά και οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές αποσύρονται σταδιακά.

Πρόκειται για την «ιδανική» συνταγή να παγιωθεί μια κατάσταση και να χαθούν όλες οι ευκαιρίες για να ενισχυθούν κεφαλαιακά και να επανιδιωτικοποιηθούν οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες.

Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Eurobank, που πρώτα η τρόικα διέλυσε τον αρραβώνα με την Εθνική και τώρα επιχειρεί, «σφυρίζοντας» καθυστερήσεις και θέτοντας περίεργους όρους, να αποκλείσει όλους τους μνηστήρες που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για συμμετοχή στην αύξηση κεφαλαίου.

Η δυσαρέσκεια στην παρελκυστική αυτή πολιτική εκφράζεται ανοικτά ακόμη και από τη διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με επιστολή του προς τους δανειστές.

Σε υπουργικά γραφεία, μάλιστα, διατυπώνονται σε κατ' ιδίαν συζητήσεις σοβαρές αμφιβολίες για τον ρόλο ορισμένων «υπαλλήλων» των Βρυξελλών, ενώ άλλοι μιλούν ανοιχτά για «ατζέντηδες» συμφερόντων που εμποδίζουν τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων.

Μάλιστα, στην αγορά κυκλοφορούν τελευταία φήμες ότι ασκούνται ακόμη και πιέσεις με στόχο να αλλοιωθούν τα αποτελέσματα των stress tests γιατί απεικονίζουν μια βελτίωση της κατάστασης για τις τράπεζες.

Η όλη κατάσταση προκαλεί ανησυχία, καθώς επανέρχονται στη μνήμη παλαιότερες υποθέσεις και καταγγελίες για παρεμβάσεις εκπροσώπων των δανειστών με στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Αλλά οι διάφοροι «ατζέντηδες» συνεχίζουν απτόητοι το έργο. Και μάλιστα προσπαθούν να θολώσουν τα νερά, εκτοξεύοντας κατηγορίες ότι η Ελλάδα δεν προχωρεί στο συμφωνηθέν πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων...

Είναι καιρός κάποιος να μιλήσει με ονοματε­πώνυμα πια...