Κάτω οι διεθνείς τοκογλύφοι

Η ακροδεξιά και ακροαριστερά ρητορική συμφωνούν σε ένα πράγμα: «Κάτω οι διεθνείς τοκογλύφοι». Έχοντας κηρύξει ανένδοτο αγώνα κατά του διεθνούς τραπεζικού συστήματος, μένει να μας πουν με ποιόν τρόπο η χώρα θα βρει φθηνότερα κεφάλαια. Αν θεωρούν «τοκογλυφικό» το 4% ή το 6%, τι πρέπει να πει κανείς για το 20% και το 30%; Εκτός κι αν έχουμε ξεχάσει πόσο ήταν τα επιτόκια της δραχμής.

Μία άλλη «άποψη» είναι να μην δανειζόμαστε ούτε μία... δραχμή από τις τράπεζες. Να ζήσουμε σε μία χώρα που θα καταναλώνει μόνο ό,τι παράγει. Ως άποψη είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, αλλά αμφιβάλουμε αν ο ελληνικός λαός είναι διατεθειμένος για ένα τέτοιο πείραμα.

Είναι πολλά που μπορούμε να συζητήσουμε σε σχέση με το τραπεζικό σύστημα. Για τις μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού και για τις πρακτικές που ακολουθούν για να βγάλουν κέρδη. Από το σημείο εκείνο μέχρι το να χαρακτηρίζουμε τοκογλυφικό το επιτόκιο της δανειακής σύμβασης, υπάρχει απόσταση.
Ο πολιτικός κόσμος συνεχίζει και σήμερα να λέει ψέματα στον ελληνικό λαό. Του χαϊδεύει τα αφτιά με τον λαϊκισμό, αλλά δεν του λέει με ειλικρίνεια τι τον περιμένει την επόμενη ημέρα. Ο υψηλός πληθωρισμός θα εξαφανίσει το όποιο εισόδημα και τα υψηλά επιτόκια θα στραγγαλίσουν όλους τους δανειολήπτες, ακόμη κι αν τους έχουν κουρέψει γενναία τις υποχρεώσεις.

Το χειρότερο όλων είναι ότι υπάρχουν ανεύθυνοι πολιτικοί που τις σαφείς αυτές προειδοποιήσεις τις εκλαμβάνουν ως «εκβιαστικά διλήμματα» εκ μέρους των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ειλικρινά, δεν δίνω δεκάρα τσακιστή αν σε περίπτωση ατυχήματος δεν θα βρίσκουν πέτρα για να κρυφτούν. Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι να μην φτάσουμε στο ατύχημα. Να μην επιτρέψουμε στον λαϊκισμό να κερδίσει αυτή την παρτίδα...

Θανάσης Μαυρίδης-capital.gr