Δεν μπορεί να κάνεις τον μάγκα στις πλάτες τις δικές μου...

Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν. Επιλεκτική χρεοκοπία παίζει παντού, «κίνημα» με τον τίτλο «δεν πληρώνω την Εφορία» συνεπαίρνει εσχάτως τους Ελληνες! Μάλιστα, και πολλά συγχαρητήρια στους εμπνευστές του, που έρχονται να δικαιώσουν τώρα τους αγώνες γενιών φοροφυγάδων που έζησαν με δόξα και τιμή σε αυτό τον υπέροχο τόπο και δίδαξαν σε όλη την πολιτισμένη κοινότητα ότι στην Ελλάδα ισχύει πάντα, διαχρονικά και αξεπέραστα ο κανόνας «φόρους πληρώνουν μόνο τα κορόιδα». Προσωπικά δεν έχω την παραμικρή αντίρρηση. Να μην πληρώνουν. Αλλά υπό μια προϋπόθεση: αυτός που δεν πληρώνει, που ανήκει στο «κίνημα», να το λέει. Μην το κρατάει για τον εαυτό του. Κρίμα είναι. Να το δηλώνει καθαρά: «Ξέρετε, εγώ που ονομάζομαι τάδε, ανήκω στο κίνημα δεν πληρώνω την Εφορία». Η Πολιτεία, με τη σειρά της, τον συγκεκριμένο και κάθε άλλον σαν κι αυτόν να τους εντάσσει σε έναν κατάλογο, ο οποίος στη συνέχεια θα κοινοποιείται σε όλες τις υπηρεσίες του κράτους. Ποια χρησιμότητα έχει μια τέτοια πρωτοβουλία; Να σας πω...

Αυτό επιβάλλει

το καθήκον

Θα προσέρχεται, λέμε τώρα, στο νοσοκομείο ο «αγωνιστής του κινήματος» γιατί τον πόνεσε το χέρι του, ας πούμε. Πολύ ωραία. Το νοσοκομείο να του χρεώνει τα πάντα. Επίσκεψη στον γιατρό, ακτινογραφίες, αξονικές, υλικά, γάζες, φάρμακα, ό,τι χρειάζεται τέλος πάντων για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Οχι όπως τώρα, που ο «αγωνιστής» δεν πληρώνει, γιατί έτσι γουστάρει, ούτε το τάλιρο - γιατί αυτό το πληρώνουν οι φτωχοί, συνταξιούχοι, χαμηλόμισθοι, αλλά όχι ο «αγωνιστής»...

Το ίδιο να αντιμετωπίζει όταν θα πάει να γράψει τα παιδιά του στο σχολείο, όταν θα τον κλέψουν και θα φωνάξει την Αστυνομία, όταν θα ζητήσει να συνδεθεί με το δίκτυο ύδρευσης, αποχέτευσης κ.λπ. Ή, ας πούμε, όταν πάρει την εθνική οδό και θα φτάσει στα διόδια να του πουν, συγγνώμη εσείς δεν θα πληρώσετε 2,50 ευρώ, εσείς θα πληρώσετε 25 ή 30 ευρώ. Εφιαλτικό; Οχι και τόσο. Γιατί δεν μπορεί να κάνεις τον μάγκα στις πλάτες τις δικές μου και όλων όσοι όπως εγώ πληρώνουμε κανονικά φόρους γιατί αυτό επιβάλλει το καθήκον του καθενός απέναντι στη χώρα. Δεν πληρώνεις; Δεν έχεις δικαίωμα σε ό,τι παρέχει η Πολιτεία. Αυτό υπαγορεύει το δίκαιο. Και η κοινή λογική...

Τους ξέρω

τους πονηρούς

Να τελειώνει κάποια στιγμή το παραμύθι. Εντάξει, υπάρχει κόσμος που πληρώνει ακριβά την κρίση. Ανθρωποι που έχασαν δουλειές και άλλοι που τα φέρνουν βόλτα τσίμα τσίμα και με το ζόρι. Συνταξιούχοι που μετράνε ένα ένα το ευρώ και οικογενειάρχες που κόβουν τον καθημερινό καφέ για να κλείσουν τρύπες. Επαγγελματίες χρεωμένοι που δεν μπορούν να κινηθούν γιατί οι τράπεζες τους έχουν βάλει το μαχαίρι στον λαιμό. Υπάρχουν όμως άλλοι - και αυτοί είναι οι περισσότεροι - που απλώς ξεβολεύτηκαν. Για αυτό και φωνάζουν. Διαβάζω στο facebook τα σχόλια που γράφουν, είτε στη δική μου σελίδα είτε αλλού. Μερικούς τους γνωρίζω. Τρελαίνομαι να τους ακούω να το παίζουν «Αγανακτισμένοι» και να φωνάζουν ότι τους έκανε φτωχούς ο Παπανδρέου. Πρώτον, γιατί δεν έγιναν φτωχοί, αλλά πρόκειται για «έχοντες» και «κατέχοντες» και, δεύτερον, γιατί οι περισσότεροι ανήκουν σε αυτή τη - μεγάλη δυστυχώς - κατηγορία των πονηρών που φοροδιαφεύγουν συστηματικά και ζουν εις βάρος ημών των υπολοίπων. Τι να λέμε τώρα;

Το κόλπο με

τις αποδείξεις

Ωρες θα μπορούσα να μιλάω γι' αυτά. Και γι' αυτούς. Για τη γενικευμένη φοροδιαφυγή που έχει γίνει πια τόσο ξεδιάντροπη που σου 'ρχεται να εκραγείς. Ακούω τους εστιάτορες να ωρύονται γιατί ο ΦΠΑ από τον Σεπτέμβριο θα πάει στο 23% και αυτό, λέει, θα πλήξει καίρια τη δουλειά τους. Να γελάσω τώρα ή να κλάψω καλύτερα από τα νεύρα μου; Και τι τους νοιάζει που θα αυξηθεί ο ΦΠΑ; Μήπως τον αποδίδει κανείς; Ή μήπως κόβουν αποδείξεις; Ναι ξέρω, κάποιοι θα εξεγερθούν - πώς τολμώ να τους δυσφημώ. Να ζητήσω συγγνώμη προκαταβολικά, αν παίρνει η μπάλα και μερικούς τίμιους, αλλά οι περισσότεροι, αυτό κάνουν. Παράδειγμα τελευταίο, που έχει τύχει σε εμένα δυο - τρεις φορές μόλις σε διάστημα 10 ημερών και, άρα, έχει πάρει διαστάσεις τρομακτικές. Ζητάς λογαριασμό και οι μάγκες σού φέρνουν κάτι που θυμίζει λογαριασμό! Τι είναι; Κάτι που επιγράφεται «συνολική παραγγελία», καταγράφει τι έχεις πάρει, πόσο κοστίζει το καθένα και στο τέλος λέει «σύνολο» και το ποσό! Αυτό όμως δεν είναι απόδειξη. Είναι μια απάτη. Γιατί, απλώς, μόνο με βάση τις πραγματικές αποδείξεις που κόβει ο τύπος πληρώνει ΦΠΑ. Με τη «συνολική παραγγελία» δεν πληρώνει μία. Αντίθετα, θα τον δεις στην πλατεία «Αγανακτισμένο» και αυτόν με την κυβέρνηση!

Ετσι φτάσαμε

στα 3,2 δισ. τρύπα

Αλλη περίπτωση είναι εκείνοι που σε ρίχνουν στο φιλότιμο. Πληρώνεις και με το που παίρνουν τα χρήματα σε κοιτούν στα μάτια, έτοιμοι να βάλουν τα κλάματα που η καταραμένη κυβέρνηση τους έχει καταστρέψει και, επίσης, έχουν δυο παιδιά, εκ των οποίων το ένα με σοβαρό πρόβλημα υγείας, η μαμά τους είναι κατάκοιτη και, επιπλέον, η τράπεζα τους έχει βγάλει σε πλειστηριασμό το σπίτι.

Κοιτάς κι εσύ και αναρωτιέσαι αν πρέπει να βάλεις πάλι το χέρι στην τσέπη ή να απλώσεις μια μεγάλη αγκαλιά να παρηγορήσεις τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου και έχει χτυπηθεί τόσο βάναυσα από τη μοίρα. Και πάνω εκεί, που δεν ξέρεις τι ακριβώς πρέπει να κάνεις, μπροστά στην τόση δυστυχία, τον ακούς να σου λέει: «Απόδειξη θέλετε;» Τι απόδειξη να πάρεις από έναν (τόσο) κατεστραμμένο; Λες όχι, βλακωδώς και φεύγεις. Και μετά αυτός σκουπίζει τα μάτια του, βγάζει ένα «ουφφφ» και ετοιμάζεται να παίξει στον επόμενο πελάτη το ίδιο θέατρο!

Μ' αυτά και μ' αυτά, όμως, φτάσαμε στα 3,2 δισ. ευρώ τη μαύρη τρύπα των εσόδων. Και θα κληθούμε να την καλύψουμε πάλι εμείς. Οι ψυχοπονιάρηδες!...
Γ.Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ