Για τη ΔΕΗ, ένα μεγάλο όχι

του Ρούλη Κοκελίδη από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Η κυοφορούμενη πολιτική αποκρατικοποίησης έχει βασικό πυλώνα την ενεργειακή υποδομή της χώρας. Η σχεδιαζόμενη πολιτική της πώλησης του 17% των μετοχών της ΔΕΗ και ο περιορισμός του Δημοσίου στο 34% αποτελούν την κορυφή ενός εκρηκτικού πολιτικού προβλήματος.

Ουσιαστικά σβήνει η ΔΕΗ, η οποία ήταν πρωταγωνιστής στην ανάπτυξη της χώρας τα τελευταία 40 χρόνια. Με την παραγωγική της ικανότητα, γιατί αναμφίβολα ήταν και είναι η πλέον παραγωγική επιχείρηση στην Ελλάδα, έγινε η ατμομηχανή της ανάπτυξης.
Η ΔΕΗ στηρίχθηκε και στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η επάρκεια της οποίας συνέβαλε καθοριστικά στην πρόοδο της κοινωνίας. Γιατί η ενέργεια στη σύγχρονη εποχή αποτελεί βασικό παράγοντα οικονομικής εξέλιξης, έχει μετατραπεί σε καταναλωτικό αγαθό, το δε ύψος της παραγωγής και της κατανάλωσης έχει συνδεθεί με το βιοτικό επίπεδο και την ανάπτυξη της κοινωνίας.
Η συμβολή της ΔΕΗ, παρά τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειες στον ενεργειακό σχεδιασμό, στην περιβαλλοντική πολιτική, στην ανάπτυξη των νέων ενεργειακών τεχνολογιών (θα μπορούσε με πρωτοβουλία της να δημιουργήσει στην Ελλάδα Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο) ήταν καθοριστική στην οικονομία, στον τουρισμό, στο γρήγορο εξηλεκτρισμό και στη διατήρηση των χαμηλότερων τιμολογίων σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ηνεοφιλελεύθερη πολιτική που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της ενέργειας και της ιδιωτικοποίησης έχει στόχο να επιβάλει την αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Ουσιαστικά θα υπάρξει ξεπούλημα της επιχείρησης με τη μεγαλύτερη στρατηγική σημασία για την ελληνική οικονομία και η οποία αποτελεί το σοβαρότερο «χρυσαφικό» της χώρας, με ακίνητη περιουσία που υπολογίζεται σε μερικές δεκάδες δισ. ευρώ και με ενσωματωμένη την ασφαλιστική περιουσία των εργαζομένων στα πάγιά της.
Διδακτικό παράδειγμα ο ΟΤΕ
Αλήθεια, πού είναι η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος εξουσίας, το οποίο τα 20 τελευταία χρόνια έταζε λαγούς με πετραχήλια για τη διατήρηση του κρατικού ελέγχου στη ΔΕΗ, ιδιαίτερα στις προεκλογικές εκδηλώσεις;
Για το Νομό Κοζάνης και γενικότερα τη Δυτική Μακεδονία, που είναι η περιφέρεια με τη μεγαλύτερη ανεργία στην Ελλάδα, η αποδόμηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ θα έχει πολλαπλασιαστικές συνέπειες.
Η υποβάθμιση της ΔΕΗ θα περιθωριοποιήσει την περιοχή και θα χαθεί ο ενεργειακός της ρόλος. Η συνεχιζόμενη καθυστέρηση υλοποίησης των δεσμεύσεων της κυβέρνησης και της ΔΕΗ, ιδιαίτερα μετά και την έβδομη παράταση υποβολής προσφορών της νέας μονάδας Πτολεμαΐδα 5, η εκκρεμότητα που αφορά την επανέναρξη λειτουργίας των ορυχείων της Βεύης, σε συνδυασμό και με τον μη ορισμό ημερομηνίας διακήρυξης για τη μονάδα ΑΗΣ Μελίτης 2, τα ερωτήματα που υπάρχουν για τις μετεγκαταστάσεις των οικισμών, με το θέμα της επαναπόδοσης των εδαφών από τις δραστηριότητες της ΔΕΗ προς την τοπική κοινωνία, έχουν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στους φορείς, στους πολίτες και στους εργαζομένους.
Ιδιαίτερα εάν αναβληθεί πάλι η διαδικασία για την 5η μονάδα, τα πράγματα θα πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Επιβάλλεται άμεσα η κινητοποίηση όλων μας για μια νέα ΔΕΗ με κρατικό έλεγχο, ανανεωμένη, αναδιοργανωμένη, δυνατή, με πρωτοβουλίες στην ενεργειακή πολιτική για να ξαναγίνει κινητήριος μοχλός της χώρας. Στην προοπτική αυτή, σήμερα που πληθαίνουν τα ενεργειακά αδιέξοδα μετά το ολοκαύτωμα της Φουκουσίμα, η ΔΕΗ σε συνεργασία και με την ιδιωτική επιχειρηματικότητα μπορεί να αναβαθμίσει την ενεργειακή υποδομή της χώρας αξιοποιώντας το λιγνίτη που είναι το κυρίαρχο εθνικό μας καύσιμο με νέα αντιρρυπαντική τεχνολογία (δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια και τα περιβαλλοντικά προβλήματα), σε συνδυασμό με τις νέες τεχνολογίες και τις ανανεώσιμες πηγές.
Στην κατεύθυνση αυτή επιβάλλεται άμεσα η δημιουργία ενός Ινστιτούτου Ερευνας Ενεργειακών Τεχνολογιών από τη ΔΕΗ με τη συνεργασία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Η έδρα δικαιωματικά θα πρέπει να είναι στη Δ. Μακεδονία.
Στη διαδικασία αυτή η συμβολή του επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού της ΔΕΗ θα είναι καθοριστική γιατί υπάρχει μεγάλη εμπειρία και παραγωγικότητα από τους εργαζομένους της επιχείρησης. Σε μεγάλο βαθμό η ανταγωνιστικότητα της ενεργειακής πολιτικής στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα της εργατικότητας και των τεχνολογικών καινοτομιών των εργαζομένων της ΔΕΗ στα ορυχεία και στις μονάδες παραγωγής. Αυτό το στοιχείο δεν πρέπει να το ξεχνάμε.