Η Έφη Θώδη έχει τεράστια αναγνωρισιμότητα

του Γιάννη Κοσμίδη

Oι έντονες επαγγελματικές μου υποχρεώσεις δεν μου επέτρεψαν το τελευταίο δίμηνο να γράφω κείμενα. Πολύ απλά όταν γυρνούσα σπίτι ήθελα μόνο να ξαπλώσω και να μη μιλάω ούτε στον τοίχο.

Ο ιδιωτικός τομέας βλέπετε δεν έχει πολυτέλειες. Ή έτσι ή γιουβέτσι. Σε σέβεται, σε στηρίζει αλλά αν από κάποιο σημείο και μετά η θέση σου τουλάχιστον δεν βγάζει τα λεφτά της, σου λέει: με συγχωρείτε, λυπούμαστε αλλά δεν γίνεται πια.So simple. Χαίρομαι όμως που έχω επαγγελματικές υποχρεώσεις.

Στο μεταξύ μια κοσμογονία συνέβη στην Ελλάδα. Αυτό εκτιμώ πως έγινε στις τοπικές εκλογές.

Σε κεντρικό επίπεδο δεν μπορεί να μην σταθεί κάποιος στην εκλογή Μπουτάρη-Καμίνη. Από διαφορετικούς δρόμους εκφράζουν το ίδιο πράγμα τα δύο αυτά πρόσωπα. Την Ελλάδα της αξίας. Μακριά από διεργασίες κομματικών μηχανισμών, οιαδήποτε διαπλοκή, νομενκλατούρα, κατεστημένο. Αυτή είναι η άλλη Ελλάδα. Πολλές φορές έχω γράψει για τις δύο χώρες που συνυπάρχουν.

Τώρα με όλη αυτή την αναστάτωση που έχει επέλθει βγαίνει στην επιφάνεια και αναπνέει η Ελλάδα που καταπιεζόταν από την Ελλαδάρα.

Η οποία βέβαια καλά κρατεί.  Η εκλογή του ευσταλούς κ.Ψινάκη ως πρώτου δημοτικού συμβούλου του κ.Κακλαμάνη το καταδεικνύει.

Βέβαια, φαίνεται να ήταν και η Λυδία λίθος για να καταρρεύσει όλο αυτό το συνοθύλευμα. Ενεργοποίησε πιστεύω τα αντανακλαστικά του κόσμου που είπε ‘’Ε όχι και αυτή κατάπτωση, φτάνει ’.

Μέχρι την ημέρα των εκλογών το επιχείρημα πως ο κ,Καμίνης δεν έχει αναγνωρισιμότητα  επιστρατευόταν για να ποδηγετήσει τον κόσμο.

Έλεος πια, η Έφη Θώδη έχει τεράστια αναγνωρισιμότητα, να την βγάλουμε Πρωθυπουργό;

Τέλος η εκλογή Μπουτάρη-Καμίνη είναι μια γροθιά και στο συστημικό ΠΑΣΟΚ που δεν τους ενέκρινε και δεν στήριξε αν όχι πολέμησε. Ο κόσμος τους είπε :άντε κύριοι σπιτάκια σας, τελειώνουν τα ψωμιά σας,δεν σας εγκρίνουμε πια.

Όσον αφορά στην αποχή. Πολλοί οι λόγοι, συνεχίζω να πιστεύω όμως πως είναι λάθος. Τι μας  προστατεύει τώρα από μια εξτρεμιστική οργάνωση που θα ισχυρίζεται πως δεν έχει το δικαίωμα η κυβέρνηση να πάρει την οποιαδήποτε απόφαση γιατί εκλέχτηκε από την μειοψηφία; Και πόσο μεγαλύτερο σοκ θα ήταν για το πολιτικό προσωπικό μια συμμετοχή στα συνήθη ποσοστά του 80-85% αλλά το λευκό πρώτη δύναμη με 40-45%;Ήταν δε μια τεράστια, παταγώδης αποτυχία των μικρών κομμάτων. Τα δύο κόμματα εξουσίας που μας κυβέρνησαν στην μεταπολίτευση απολύτως λογικό να δεχθούν την φθορά. Οι μικροί όμως γιατί; Πλήρη αποτυχία να πείσουν τους Έλληνες πως μπορούν να τραβήξουν το κάρο από το τέλμα. Περίτρανα τους φώναξαν πως όσο μένουν απέξω και απλώς πετάνε πέτρες μέσα, θα παραμείνουν έξω. Πιστεύω πως τους βολεύει και μάλλον το επιζητούν κιόλας.

Σε τοπικό επίπεδο μια λέξη μπορεί να αντικατοπτρίσει την νέα πραγματικότητα όπως την αντιλαμβάνομαι, χαρμολύπη.

Χαρά γιατί πολλά φρέσκα πρόσωπα,με νέες αντιλήψεις και ουσία στην σκέψη βγήκαν επάνω.Χαρά γιατί πολλοί δεινόσαυροι εξωβελίστηκαν ή εκλέχθηκαν στις κατώτερες εκλόγιμες θέσεις.

Λύπη γιατί αντιθέτως άλλοι εκλέχθηκαν πανηγυρικά, σε υψηλότατες θέσεις.

Είναι όμως απολύτως λογικό. Πρέπει η Ελλάδα να παλέψει με την Ελλαδάρα για να την πετάξει έξω και να πάρει τα ηνία.

Οι Έλληνες έδωσαν το σινιάλο .Ή τώρα ή ποτέ.