Της Άννας Διαμαντοπούλου
Η ψήφος μας στις 17 Ιουνίου και κάθε ψήφος είναι, πρώτα απ' όλα, μια συνομιλία με τον εαυτό μας, με στοιχεία συναισθήματος, λογικής, ευθύνης και ελπίδας.
Η ψήφος μας στις 17 Ιουνίου και κάθε ψήφος είναι, πρώτα απ' όλα, μια συνομιλία με τον εαυτό μας, με στοιχεία συναισθήματος, λογικής, ευθύνης και ελπίδας.
Από την συνομιλία αυτή δεν μπορεί να απουσιάζει η Ιστορία...
Πολλά πράγματα έχουμε ο καθένας μας να καταλογίσει στο ΠΑΣΟΚ : ξεστράτισε, λιποψύχησε, άφησε τις αξίες του να ξεθωριάσουν, αλλοτριώθηκε, δεν τόλμησε συγκρούσεις και μεταρρυθμίσεις που έπρεπε ........ απομακρύνθηκε από εσένα που ένωσες τη φωνή σου μαζί με χιλιάδες άλλους, διέθεσες χρόνο από τη ζωή σου, έδωσες τη μάχη ζωής στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο μαγαζί της γειτονιάς, στο πανεπιστήμιο, στο καφενείο, παντού.
Πιστεύω όμως ότι είναι ανιστόρητο, να σταματάμε στην σκληρή και αναγκαία κριτική και να ξεχνάμε πολιτικές επιλογές και έργα που άλλαξαν την ζωή μας.