Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Πολλές φορές διαπιστώνω ότι το έλλειμμα σοβαρότητας στην επικοινωνία είναι ανάλογο του διανοητικού επιπέδου μιας κοινωνίας. Δεν είναι ζήτημα μόνο των απατεώνων που βρίσκονται στην εξουσία αλλά και των ανθρώπων που ακολουθούν τη ρητορική τους. Ο Κρέοντας ας πούμε, στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, επιμένει ότι η ηρωίδα χρηματίστηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους, για να παρακούσει την εντολή του. Αλλά και στον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι, στον «Ρινόκερο» του Ιονέσκο και σε πλήθος άλλων μοτίβων ο αυταρχικός ηγέτης χρησιμοποιεί κάθε τρόπο να πείσει τους οπαδούς του ότι παραμονεύει παντού ο υποχθόνιος πολιτικός του αντίπαλος.
Πολλές φορές διαπιστώνω ότι το έλλειμμα σοβαρότητας στην επικοινωνία είναι ανάλογο του διανοητικού επιπέδου μιας κοινωνίας. Δεν είναι ζήτημα μόνο των απατεώνων που βρίσκονται στην εξουσία αλλά και των ανθρώπων που ακολουθούν τη ρητορική τους. Ο Κρέοντας ας πούμε, στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, επιμένει ότι η ηρωίδα χρηματίστηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους, για να παρακούσει την εντολή του. Αλλά και στον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι, στον «Ρινόκερο» του Ιονέσκο και σε πλήθος άλλων μοτίβων ο αυταρχικός ηγέτης χρησιμοποιεί κάθε τρόπο να πείσει τους οπαδούς του ότι παραμονεύει παντού ο υποχθόνιος πολιτικός του αντίπαλος.