Του Λάμπη Νικολάου
Οι συνδικαλιστές των ταξιτζήδων είναι το κλασικό δείγμα του κακού ελληνικού συνδικαλισμού.
Προσπαθούν εδώ και χρόνια να κρατήσουν τον κλάδο τους
υποβαθμισμένο για να επιβιώσουν οι ίδιοι. Κλείνουν τα μάτια σε ότι κακό
υπάρχει στο χώρο τους. Δεν κάνουν τίποτα για να βελτιώσουν ένα
προβληματικό επάγγελμα. Γιατί αν το κάνουν δε θα έχουν λόγο ύπαρξης
αφού θα φανεί ακόμη περισσότερο η ανεπάρκεια τους.
Διεκδικούν το μεροκάματο τους από την κοινωνία, που όμως δεν την υπηρετούν σωστά όταν εργάζονται και την τιμωρούν όταν απεργούν.