Covid-19 και κρατική ευθύνη

Του Γιάννη Λιάση

Σήμερα, η Παγκόσμια Κοινότητα ανακαλύπτει την αξία του δημόσιου συστήματος υγείας και στηρίζεται σε αυτό για την αντιμετώπιση της κρίσης του COVID-19.

Γι’ αυτό, πρέπει να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, με στόχο την «ενδυνάμωση» του δημόσιου συστήματος υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας, όπως:

1. Δημιουργία κινητών ιατρικών μονάδων για την διενέργεια τεστ για τον

κορωνοϊό.

2. Συγκρότηση συνεργείων κοινωνικής προστασίας προς εξυπηρέτηση

όλων όσων είναι σε καραντίνα.

3. Σημαντική ενίσχυση με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του

δημόσιου συστήματος υγείας (εάν αυτό δεν γίνει τώρα, πότε;).

4. Επίταξη, πριν είναι αργά, των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων, με όλο τον

εξοπλισμό και το ανθρώπινο δυναμικό τους, ενόψει της διαφαινόμενης

αύξησης των κρουσμάτων.

5. Τήρηση των οδηγιών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, σύμφωνα

με τις οποίες τα περιοριστικά μέτρα από μόνα τους δεν επαρκούν για

την αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά απαιτείται διενέργεια μαζικών

διαγνωστικών τεστ σε μεγάλες ομάδες πληθυσμού και σε όλους

ανεξαιρέτως τους υγειονομικούς.

6. Διατίμηση στα μέσα ατομικής προστασίας για την αντιμετώπιση του

κορωνοϊού (αντισηπτικά, στολές, μάσκες, γάντια κλπ.)

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι δεν αρκεί η ατομική ευθύνη, που σίγουρα

είναι αναγκαία, για την αντιμετώπιση της μεγαλύτερης υγειονομικής κρίσης της

ανθρωπότητας. Υπάρχει, επίσης, η συλλογική ευθύνη, η κρατική ευθύνη, η

ευθύνη των διοικούντων. Η ευθύνη του κράτους για την προστασία της

δημόσιας υγείας είναι τεράστια και τα ελλειμματικά, από την πλευρά του,

μέτρα πρόληψης δεν μπορούν να ενοχοποιούν τον καθένα μας ατομικά.

Δεν ωφελεί η μονότονη επανάληψη των παραινέσεων για ανάληψη της

ατομικής ευθύνης. Αυτή, όπως δείχνουν τα πράγματα και όπως αναγνωρίζουν

και οι υπεύθυνοι κυβερνητικοί φορείς, έχει αναληφθεί από τη συντριπτική

πλειονότητα του πληθυσμού με φιλότιμο, συνείδηση και πατριωτισμό.

Είναι η ώρα της κρατικής ευθύνης. Ήδη οι πληγές που άφησε και αφήνει η

κρατική ολιγωρία στο σώμα της Δυτικής Μακεδονίας, με πιο χαρακτηριστική

την περίπτωση της Καστοριάς, δείχνουν ότι τα κρούσματα είναι πολλαπλάσια

σε σχέση με τον πληθυσμό. Κάθε χαμένη μέρα ζυγίζει βαριά στην πλάστιγγα

των κρίσιμων ωρών που περνούμε.

Γιάννης Λιάσης

Αντιπρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Μακεδονίας

Περιφερειακός Σύμβουλος του συνδυασμού «Ανατροπή-Δημιουργία»