Είχαμε συνηθίσει να πετάμε όλα τα σκουπίδια μας σε ένα κάδο...

γράφει φίλος του blog

Είχαμε συνηθίσει να πετάμε όλα τα σκουπίδια μας σε ένα κάδο.

Ένας-δύο κάδοι σε κάθε γειτονιά,που ήταν (και είναι) καταδικασμένοι να πάνε πέρα-δώθε, γιατί κανείς δεν ήθελε να τους έχει κοντά στο σπίτι του,δίπλα στην οικοδομή του,κάτω απ'το μπαλκόνι του.Κάδοι που γέμιζαν με ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς,από οικιακά απορρίμματα μέχρι ρούχα,παλιές ηλεκτρικές συσκευές,χόρτα και ενίοτε και καμιά σακούλα με γατάκια ή κουτάβια.Ελλαδάρα!!!

Εδώ και κάποια χρόνια, έχουν προστεθεί και οι κάδοι ανακύκλωσης.Και πολύ καλά έγινε και αργήσαμε και πολύ.

 

Αυτό που δεν έγινε και δε θα γίνει ΠΟΤΕ είναι η εκπαίδευση του πολίτη σε βασικά θέματα:Ανακύκλωση χαρτιού δε σημαίνει ότι πετάω στον κάδο μέχρι και το χαρτί υγείας (γελάτε,αλλά συμβαίνει).

 

Ανακύκλωση αλουμινίου δε σημαίνει πετάω στον κάδο την κονσέρβα της σαρδέλας άπλυτη ή τον παλιό τέντζερη επειδή αγόρασα Fishler και μου πιάνει χώρο στο ντουλάπι.Ανακύκλωση δε σημαίνει πετάω στον κάδο άπλυτα τα κεσεδάκια του γιαουρτιού και τα πλαστικά της φέτας.

 

Επίσης, ανακύκλωση δε σημαίνει μαζεύω ένα μήνα τα πλαστικά μου κι αν δε χωρέσουν στον κάδο, αντί να τα πάω εκατό μέτρα παραπέρα σε άλλον,άδειο ,τα παρατάω χάμω και κάνω το δρόμο χωματερή και την αυλή του διπλανού σπιτιού μπου@@@λο.

 

Η ανακύκλωση πέρα από το ότι αποτελεί πράξη σεβασμού και ευθύνης για το περιβάλλον, πρέπει να δείχνει και σεβασμό στον συμπολίτη,αυτόν τον τρελό/τρελή με τη σκούπα που μαζεύει τα δικά σου σκουπίδια δίπλα στο σπίτι του.Αυτόν/αυτή που καταντούν γραφικοί στο τέλος και όταν σου βάλουν τις φωνές,τους κοιτάς ξυνισμένος αφού "πώς τολμούν,εγώ ανακυκλώνω".

 

Και ένα υστερόγραφο προς κάθε υπεύθυνο:Αδειάστε πιο συχνά και αντικαταστήσετε τους κάδους ανακύκλωσης όπου έχουν χαλάσει και ρωτήστε τους περίοικους για τις ανάγκες της κάθε γειτονιάς.

Μια χούφτα άνθρωποι είμαστε στα Σέρβια, τουλάχιστον να μπορούμε να περπατάμε στο δρόμο και να μην αντικρύζουμε αυτό το χάλι.

 

Φ.Β.(Πώς λέμε Θ.Β;Καμία σχέση)