Η τελευταία υπηρεσία

Του Αντώνη Πανούτσου  

Πριν κάτι χρόνια ο πατέρας του Χρήστου ήταν βαριά άρρωστος. Βγαίνοντας από το δωμάτιο του νοσοκομείου ο Χρήστος ρώτησε τον γιατρό πώς βλέπει τα πράγματα. «Η κατάσταση είναι άσχημη. Ο πατέρας σας βγάζει δεν βγάζει τον χρόνο». Ο Χρήστος τον κοίταξε στα μάτια. «Γιατρέ, σήμερα είναι 28 του Δεκέμβρη».
Θυμήθηκα την ιστορία μετά τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα στη Σύνοδο Κορυφής ότι «διασφαλίσαμε το στάτους κβο και θα αποφευχθούν μονομερείς ενέργειες στα σύνορα μέχρι τη σύνοδο, όπου θα συμμετάσχει και η Τουρκία». Τα είπε όλα εκτός από το ότι η επόμενη σύνοδος είχε οριστεί στις 6 Μαρτίου.

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος την περασμένη Πέμπτη, 25 Φεβρουαρίου, εκτίμησε ότι σε 10 μέρες καταρρέει το σύστημα. Κάτι πολύ συγκεκριμένο. Η Ελλάδα θα πρέπει να δέχεται 3.000 μετανάστες την ημέρα, οι οποίοι θα εγκλωβίζονται στη χώρα. Όταν η ΠΓΔΜ κλείνει τα

σύνορα στους Αφγανούς και η κυβέρνηση δεν μπορεί να το χειριστεί, καταλαβαίνει κάποιος τι θα συμβεί με τα σύνορα κλειστά για όλους. Μέσα σε έναν μήνα η Ελλάδα δεν θα μπορεί να κυβερνηθεί, με άγνωστες επιπλοκές λόγω έλλειψης προγενέστερης εμπειρίας.

Ηδη ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται ότι δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα σύνορα της χώρας. Εκχωρεί μέρος της υπεράσπισής τους στο ΝΑΤΟ και παρακαλάει τη φράου Μέρκελ να τον βγάλει από το αδιέξοδο. Το δεύτερο που πρέπει να κάνει είναι να δεχτεί ότι αδυνατεί να κυβερνήσει. Οτι ποτέ δεν ήταν κόμμα εξουσίας παρά ευαίσθητη ομάδα θεωρητικών, η οποία λόγω της κρίσης και της αδυναμίας του εκλογικού σώματος να ξεχωρίσει το εφικτό από το ευκταίο βρέθηκε στην εξουσία. Εάν είχε πολιτική υπευθυνότητα και αυτογνωσία, δεν έπρεπε να το είχε κάνει, αλλά το παρελθόν δεν αλλάζει.

Το μέλλον ενδιαφέρει και το μόνο που έχει να προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα είναι να παραιτηθεί από την κυβέρνηση. Και εάν γίνεται, να μην ξανακατέβει σε εκλογές. Στον έναν χρόνο προσπάθειας διακυβέρνησης κατέστρεψε τις σχέσεις της Ελλάδας με κάθε ευρωπαϊκή χώρα, υπέγραψε χειρότερο μνημόνιο από την προηγούμενη κυβέρνηση και απέτυχε να φυλάξει τα σύνορα. Κυρίως, όμως, δίχασε την Ελλάδα.

Από το ’12 ο ΣΥΡΙΖΑ διαίρεσε την Ελλάδα στο «εμείς ή αυτοί». Στην προσπάθειά του να βρει ψευδοϊστορικές αναφορές πήγε στο ’44. Λέξεις όπως «γερμανοτσολιάδες» και πρόσωπα όπως ο Τσολάκογλου, τα οποία θυμόντουσαν μόνο όσοι ασχολούνται με την Ιστορία, έγιναν καθημερινές αναφορές. Οι λέξεις «δεξιός», «κεντροδεξιός» και κάθε πολιτική θέση δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ καταργήθηκαν για να αντικατασταθούν από το «φασίστας». Ο ΣΥΡΙΖΑ μετέτρεψε ευρωπαϊκές εκλογές του 21ου αιώνα από αναμετρήσεις σε αρμαγεδδώνες όπου καλοί κομμουνιστές αναμετριόνταν μέχρι θανάτου με κακούς φασίστες. Με τις σβάστικες και τα μουστάκια του Χίτλερ να προστίθενται σε κάθε ευκαιρία στις εικόνες των αντιπάλων.

Πλησιάζοντας στο τέλος, η μόνη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα είναι η αποχώρησή του από την εξουσία. Αφήνοντας πίσω του ερείπια, αλλά και ένα δίδαγμα: το μίσος είναι το χειρότερο υλικό για τα θεμέλια μιας χώρας. 

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ