Η ‘’6η Μαρτίου 1910’’ στο έργο του Διονύση Σαββόπουλου

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Στις 6 Μαρτίου του 1910 από το Κιλελέρ (σήμερα Κυψέλη) της Λάρισας δόθηκε το έναυσμα για την εξέγερση των κολίγων (της αγροτιάς) του θεσσαλικού κάμπου για τη διεκδίκηση της γης τους από την ιδιοκτησία και την απόλυτη χρήση της από τους μεγαλοτσιφλικάδες.

Η ημερομηνία αυτή έγινε και (πρέπει να) παραμένει ορόσημο. Επηρέασε τους αγώνες του λαού και απασχόλησε την ποίηση, τη στιχουργική και τη μουσική τέχνη και παιδεία. Όλη αυτή η ιστορία μεταξύ Κιλελέρ και Λάρισας υπενθυμίζει για άλλη μια φορά την ακούραστη προσπάθεια του ανθρώπου για ελευθερία. 

Το Μάρτιο του 1971 ο Διονύσης Σαββόπουλος θέτει σε κυκλοφορία τον ‘’Μπάλλο’’ και αφιερώνει στα γεγονότα της 6^ης Μαρτίου του 1910, το τραγούδι με τίτλο ‘’Κιλελέρ’’.

Η δεκαετία αυτή χαρακτηρίζεται από το έργο του Μίκη Θεοδωράκη και από το Νέο Κύμα, στην πολιτική πανεπιστημιακή ζωή από τον αγώνα του 15%, από τις πορείες ειρήνης, από την είσοδο της Ευρώπης και της Αμερικής στη μουσική παιδεία του Νεοέλληνα είτε με την Baez, είτα με το νεαρό τότε Bob Dylan. Κάπου εκεί ήταν και ο Διονύσης Σαββόπουλος πάντοτε δημιουργικός, πήρε ο ίδιος τη θέση του στη συνείδηση αυτής της μεγάλης ομάδας.

Στο μάθημα της μουσικής αγωγής στο δημοτικό σχολείο σε συνάφεια με τα μαθήματα της ιστορίας και της κοινωνικής αγωγής μάθαινα στους μαθητές μου και το Κιλελέρ. Το αντιγράφω:  

‘’Πυρκαγιά πυρκαγιά – μες στο μυαλό μου πυρκαγιά – πυρκαγιά στη Θεσσαλία – και στα δώδεκα χωριά.

Κιλελέρ ω Κιλελέρ – μαύρο ζώο και τυφλό μαστιγωμένο – σε ποιο χαντάκι σκοτεινό – με κουβαλάς μ’ έναν παλμό – αγριεμένο.

Κιλιλέρ ω Κιλελέρ – τραγούδι τρύπιο και στιχάκι μπαλωμένο – πού θα με κρύψεις, πες μου πού – ακούω φωνές από παντού – και φοβάμαι το καημένο.

Στρατός περνούσε όλη τη νύχτα – με τραίνα και με φορτηγά – κι είχανε κλείσει όλοι οι δρόμοι – για τη Λάρισα.

Έξι Μαρτίου χίλια εννιακόσια δέκα’’. (Διονύσης Σαββόπουλος, Μπάλλος, Κιλελέρ, 1971)

Και μαζί μ’ αυτό, έψαλλαν σε ήχο πλ. δ’ τον σαρακοστιανό ύμνο:

‘’Κύριε των Δυνάμεων, μεθ’ ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν. Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς’’.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας,

παπαδάσκαλος (6-3-2015)