Η τουρκική παρουσία στην Δυτική Μακεδονία και στο Μοναστήρι της ΠΓΔΜ

Γράφει ο Παύλος Αλτίνης

Δικηγόρος, Φλώρινα

Η Τουρκία εμφανίζεται εδώ και καιρό ως μία «περιφερειακή δύναμη», η οποία φροντίζει με πολλούς τρόπους να κάνει αισθητή την παρουσία της και όχι μόνον στην Θράκη. Η Τουρκία μέχρι και την Κίνα προκάλεσε εμφανιζόμενη ως αυτοχρισθείσα προστάτις «τουρκικής μειονότητας» εντός του εδάφους της Κίνας.

Για να τα βάλει με την Κίνα η άρχουσα τάξη της Τουρκίας, θα πρέπει είτε μην έχει ιδέα περί του τι σημαίνει «Κίνα», δηλαδή θα πρέπει να αποτελείται από τελείως άχρηστους, είτε «κάποιος» να την βάζει μπροστά ως πολιορκητικό κριό. Είναι άξιο λόγου όμως να σημειώσουμε το ότι η Τουρκία τόλμησε να προκαλέσει την Κίνα, ή χρησιμοποιήθηκε για να προκληθεί η Κίνα. Αφού προκάλεσε την Κίνα, γιατί να μην προκαλέσει την οποιαδήποτε άλλη χώρα; Γιατί να μην αναμειχθεί στην Ελλάδα, στην Αλβανία, στο Κοσσυφοπέδιο, στην Σερβία, στην ΠΓΔΜ, στην Βουλγαρία; Γιατί να μην το παίξει «χωροφύλακας» στα Βαλκάνια;

Σήμερα βλέπουμε ότι η Τουρκία αναμειγνύεται στην Συρία.

Αυτό που είναι άγνωστο, αυτό που κανένα μέσο μαζικής ενημέρωσης δεν αναφέρει, είναι το πώς αναμειγνύεται η Τουρκία στα της Δυτικής Μακεδονίας. Η ανάμειξη στα της Δυτικής Μακεδονίας περιλαμβάνει και τα της ανάμειξής της στο Μοναστήρι της ΠΓΔΜ. Για όλους, πλην της Ελλάδος, τους δρώντες στα του λεγομένου «Μακεδονικού», η Δυτική Μακεδονία και το Μοναστήρι της ΠΓΔΜ αντιμετωπίζονται ως ένας ενιαίος γεωπολιτικός χώρος. Ομοίως και από την Τουρκία.

Τα γεγονότα περιλαμβάνουν και τα εξής:

Συνεργασία στελεχών του Ουρανίου Τόξου (ΟΤ) με άτομα που, συνεργαζόμενα με το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή, προωθούν τον εκτουρκισμό της Θράκης. Επανειλημμένως έχουν γίνει εμφανίσεις στην πόλη της Φλώρινας και σε συγκεκριμένα χωριά του νομού Φλώρινας.

Στην πόλη της Φλώρινας έγιναν επισκέψεις σε σπίτια στον οικισμό των τσιγγάνων («νεοφωτίστων»). Όσον αφορά τους τσιγγάνους της Φλώρινας, οι οποίοι έχουν διασυνδέσεις και με τσιγγάνους της Αλβανίας και της Κεντρικής Μακεδονίας και της Θεσσαλίας, θα πρέπει να είναι αναμενόμενο ότι η Τουρκία ακολουθεί την ίδια πολιτική και μέθοδο, με αυτήν που ακολουθεί απέναντι στους τσιγγάνους της Θράκης. Ο στόχος της Τουρκίας είναι να αποδείξει ότι υπάρχει τσιγγανο-τουρκική μειονότητα στην Φλώρινα.

Τα συγκεκριμένα χωριά στα οποία έγιναν επισκέψεις σε σπίτια, χαρακτηρίζονται από ορισμένους ως «τουρκόφωνα». Και αυτό διότι κατοικούνται από απογόνους προσφύγων του 1922, οι οποίοι χαρακτηρίζονταν ως «τουρκόφωνοι». Γίνεται προσπάθεια να διαχυθεί το μήνυμα σχετικά με τους πρόσφυγες του 1922 που ήλθαν στην Ελλάδα, αφ’ ενός, ότι «ήλθαν» και δεν «εξεδιώχθησαν» και αφ’ ετέρου, ότι δεν «ήλθαν» ως «Έλληνες» αλλά ως «Ορθόδοξοι». Αυτή η προπαγάνδα συνδυάζεται και με την ίδρυση του «Τουρκο-ορθόδοξου Πατριαρχείου», ως αντιπάλου δέους προς την Ελληνο-ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και ως μέσον ελέγχου του Οικουμενικού Πατριαρχείου (το οποίο θεωρεί ως ποίμνιό του τους «Ρωμιούς» και όχι, ή όχι μόνον, τους Έλληνες).

Δεν πρέπει να αποκλείσουμε ότι, η Τουρκία ενδεχομένως να έχει και ως στόχο, να προωθηθεί η ιδέα ότι οι Πόντιοι είναι «Πόντιοι» και όχι «Έλληνες». Δηλαδή, το να αποσυνδεθεί η έννοια του «Ποντίου» από αυτήν του «Έλληνα». Κάτι παρόμοιο επιχειρείται (από διαφόρους και όχι μόνον την Τουρκία) και στην Μακεδονία, όπου επιχειρείται να τονισθεί η νομιμοφροσύνη προς την ιδιαιτέρα πατρίδα, προς την οποία η Πατρίδα, εκπροσωπούμενη συνήθως από κατωτέρους των προσδοκιών πολιτικών, εμφανίζεται ως «αντίπαλος». Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τονίζεται η έννοια του «Μακεδόνα» και αντιδιαστέλλεται προς αυτήν του «Έλληνα». Τα ίδια συμβαίνουν πέραν της Μακεδονίας και σε άλλα μέρη της Ελλάδος, πχ. Κρήτη, Κέρκυρα.

Τηλεοπτικά κανάλια της ΠΓΔΜ έχουν επανειλημμένως προσφέρει βήμα, σε ανθρώπους που προωθούν τον εκτουρκισμό της Θράκης, για να περάσουν τις ιδέες τους περί Ελλάδος, Ελλήνων και Ελληνισμού. Με άλλα λόγια, παρατηρείται ένας είδος «συμμαχίας», αυτών που προωθούν τον «Μακεδονισμό» με αυτούς που προωθούν τον «Τουρκισμό». Το αστείο είναι ότι οι «Μακεδονίζοντες» των Σκοπίων δεν αντιλαμβάνονται ότι η Τουρκία έχει βλέψεις και εναντίον τους.

Τουρκικά κινηματογραφικά συνεργεία επί πολλούς μήνες κινηματογραφούσαν στο Μοναστήρι της ΠΓΔΜ. Δεν γνωρίζω τι ήταν αυτό που κινηματογραφούσαν. Αυτό που ξέρω είναι ότι είχε ιστορικό περιεχόμενο. Πόσο βέβαιο είναι ότι, δεν πρόκειται για προπαγάνδα που προωθεί την ιδέα ότι το Μοναστήρι είναι τούρκικο;

Έχω γίνει αυτόπτης μάρτυς ομάδας Τούρκων τουριστών στο Μοναστήρι, οι οποίοι περιηγούμενοι στην παλιά αγορά της πόλεως, σταμάτησαν γύρω από έναν πέτρινο στύλο ύψους περί το 1,5 μέτρο και άρχισαν αν τραγουδούν ένα τούρκικο τραγούδι ή εμβατήριο.

Υπάρχουν πολλά περιστατικά τα οποία είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι συνιστούν επίθεση της προπαγάνδας του παντουρκισμού.

Πολλοί στην Δ.Μακεδονία και στην ΠΓΔΜ θεωρούν ότι η Τουρκία συνιστά έναν πολύ ισχυρό δρώντα στην περιοχή, μία «περιφερειακή δύναμη», στην οποία καλόν θα είναι να μην αντιταχθεί κανείς. Η Τουρκία έχει ξεκινήσει έναν ψυχολογικό πόλεμο, προσπαθώντας να πείσει ότι είναι πανίσχυρη, έτσι ώστε να νικήσει χωρίς να της αντιταχθούν, δηλαδή χωρίς να πολεμήσει. Κάτι παρόμοιο έκανε και η Γερμανία στην αρχή του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, όταν νικούσε χωρίς να πολεμάει, μέχρι που έφτασε στα Ελληνικά σύνορα, οπότε και φάνηκε ότι δεν ήταν τόσο αήττητη όσο ήθελε να εμφανίζεται.

Δια της Τουρκίας επιχειρείται να τοποθετηθεί ένας «χωροφύλακας» στην περιοχή των Βαλκανίων. Παράλληλα, η Τουρκία επιχειρεί, παίζοντας το δικό της παιγνίδι, να προωθήσει τον παντουρκισμό.

Δεν με πείθει η άποψη ότι ο σκοπός της ανάμειξη της Τουρκίας στα των Βαλκανίων είναι η δημιουργία αναταραχής. Και δεν με πείθει για τον εξής απλούστατο λόγο. Με λίγους «αντιεξουσιαστές» μπορεί πιο εύκολα και ανέξοδα να δημιουργηθεί αναταραχή, δεν χρειάζεται να οικοδομηθεί ένας πανάκριβος, και ατελέσφορος, πύργος της Βαβέλ σαν την σημερινή Τουρκία. Άλλωστε, είναι γνωστό και ότι αναταραχή σημαίνει «αναμπουμπουμπούλα» και ότι στην «αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται». Όμως, όπως κατέδειξαν τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία, αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι το ποιος είναι ο λύκος, που θα χαρεί στην αναμπουμπούλα.

Η άποψη του γράφοντος είναι ότι η Τουρκία είναι πολύ εύθραυστη και αδύναμη, και, για τον λόγο αυτόν, απολύτως ανίκανη είτε να προωθήσει τον παντουρκισμό, είτε να παίξει τον ρόλο του «χωροφύλακα» της περιοχής. Η Τουρκία είναι εύθραυστη διότι αποτελείται από ένα σύνολο εθνών και θρησκευμάτων που αντιμάχονται το ένα το άλλο. Αλλά κυρίως είναι εύθραυστη, διότι πολύ μεγάλο μέρος του λαού της είναι πάμφτωχοι, ενώ ένα πάρα πολύ μικρό μέρος του λαού της είναι βαθύπλουτοι. Αυτή η ανισοκατανομή του εισοδήματος, σε συνδυασμό με την νοοτροπία του «αφέντη» που έχει η ολιγαρχική κρατικοδίαιτη πλουτοκρατία της Τουρκίας, κάνει την πλειοψηφία του λαού της να μην είναι διατεθειμένη να πολεμήσει και να σκοτωθεί για «εθνικά ιδανικά», που δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από τα συμφέροντα της ως άνω πλουτοκρατίας.

Το ότι η Τουρκία είναι αδύναμη καταδεικνύεται από το ότι, σύμφωνα με δημοσιεύματα τουρκικών εφημερίδων, πολλοί αξιωματικοί του τουρκικού στρατού έχουν καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου για βασανισμούς και βιασμούς στρατιωτών τους. Είναι πολύ πιθανόν ότι αυτά έχουν όντως συμβεί, δεδομένου ότι η νοοτροπία του «αφέντη» βρίσκει πολύ πιο πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθεί στον στρατό, όπου η πειθαρχία αποτελεί αρετή και καθήκον. Ένας στρατιώτης ο οποίος έχει βιασθεί ή βασανισθεί, στην μάχη δεν θα σκοτώσει ΓΙΑ ΤΟΝ αξιωματικό του, αλλά θα σκοτώσει ΤΟΝ αξιωματικό του.

Στο σημείο αυτό αναφέρω ότι, σύμφωνα με ό,τι έχει περιέλθει σε γνώση μου, χωρίς ασφαλώς να είμαι αυτόπτης μάρτυς, στην Κύπρο το 1974 βρέθηκαν πολλοί Τούρκοι στρατιώτες σκοτωμένοι στα άρματά τους, οι οποίοι ήταν αλυσοδεμένοι στις θέσεις τους!

Και μην βιαστεί κανείς να με αντικρούσει μιλώντας για το πόσα αεροπλάνα, πλοία ή άρματα έχει η Τουρκία. Δεν αρκούν τα όπλα για να κερδηθεί ένας πόλεμος. Άλλο να πολεμά κάποιος «υπέρ βωμών και εστιών» και άλλο να πολεμά για να υπερασπιστεί την πολιτική που διαμόρφωσε ένα think-tank. Αυτή την αλήθεια ανακάλυψαν οι ΗΠΑ στο Βιετνάμ, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Επίσης και η ΕΣΣΔ την ανακάλυψε στο Αφγανιστάν. Πως είναι δυνατόν μια υπερδύναμη με τρομακτικά όπλα, μέσα, τεχνολογία και τεράστιο αριθμό ενστόλων, πρακτόρων μυστικών υπηρεσιών και συμμάχων να μην μπορεί να καθυποτάξει ένα «τσούρμο ξυπόλητων» (δεν το εννοώ υποτιμητικά, αλλά για να καταδείξω το ότι είναι ανοργάνωτοι και με υποτυπώδη εξοπλισμό) Ταλιμπάν; Εκτός και εάν κάνω λάθος και οι Ταλιμπάν έχουν καθυποταχθεί …

Η Τουρκία δεν είναι υπολογίσιμος πολιτικο-στρατιωτικός παράγων από μόνη της. Η Τουρκία είναι το εργαλείο, ο πολιορκητικός κριός μιας άρχουσας τάξης που ηγείται της Δύσεως. Μιάς άρχουσας τάξης βαρβαρίζουσας, που δεν έχει καμία σχέση με την Δύση που εκπολιτίσθηκε από το Ελληνικό πνεύμα. Μιάς άρχουσας τάξης που έχει υλιστικά και μόνον κίνητρα και έχει κάνει θεό της το χρήμα. Μίας άρχουσας τάξης η οποία είναι έτοιμη να θυσιάσει τα πάντα στον βωμό του χρήματος, ακόμη και την ελευθερία της. Αυτό δε το τελευταίο είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό το οποίο και την κατατάσσει στους «βαρβάρους».

Αν και συνεπής, αλλά έντιμος, μη-μαρξιστής, θεωρώ ότι για να ερμηνεύσουμε τα τεκταινόμενα πρέπει να προσφύγουμε στο μαρξιστικό μοντέλο της ταξικής κοινωνίας και να εννοήσουμε ότι αυτά που συμβαίνουν, έχουν σαν στόχο την προώθηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης σε βάρος της πλειοψηφίας του λαού.

Επίσης θεωρώ ότι η διέξοδος στα σημερινά αδιέξοδα είναι αποτέλεσμα της εφαρμοζομένης πολιτικής. Αυτή η πολιτική πρέπει να αλλάξει, διότι αυτό επιτάσσει το συμφέρον όλων, και το συμφέρον της βαρβαρίζουσας άρχουσας τάξης της Δύσεως. Η αλλαγή θα πρέπει να ξεκινήσει από τα θεμελιώδη. Η ακολουθούμενη πολιτική πρέπει να αποβαρβαριστεί. Επίσης, τα στελέχη που θα κληθούν να διαμορφώσουν και εφαρμόσουν την εν λόγω πολιτική, πέραν των τίτλων σπουδών που θα κατέχουν, επιβάλλεται να είναι ηθικά συναισθηματικά και πνευματικά ισορροπημένα, διότι «πάντων μέτρον άνθρωπος». Ανισσόροποι άνθρωποι, όσους τίτλους σπουδών και εάν έχουν μόνον κακό κάνουν σε όλους.

 

 Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"