του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
Καλοκαιρινό πρωινό στη Σκούλιαρη (7-6-2013) για Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Κοίμησης της Θεοτόκου, με την
πρωτοβουλία του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού και τη συμμετοχή
των ολίγων παραθεριστών και άλλων χριστιανών, που ανέβηκαν στο χωριό λίαν πρωί
για τη Λειτουργία, είναι μια ανάβαση-ένταξη στο πράσινο του βουνού, στο
καθαρό οξυγόνο του πεύκου και του έλατου, μια επιβεβαίωση του φωτός και της χαράς (μέσα από τη συμμετοχή στην ευχαριστιακή Τράπεζα του Χριστού)
που εκχύνονται άδολα, άπλετα και αφειδώλευτα στην κτίση ολόκληρη, πέρα από τις εγωτικές
μικρότητες και τις μίζερες επιδιώξεις φατριών εθνικών (ή και τοπικών) επιπέδων,
που σπέρνουν το φανατισμό στη διαίρεση και τη μισαλλοδοξία και τρέφονται από αυτά.
Το βλέπεις στα πρόσωπα των ανθρώπων του
εκκλησιάσματος. Πρόσωπα ροδοκόκκινα, βλέμμα καθαρό, λόγος ευθύς, ίσιος. Το ναι,
ναι και το όχι, όχι. Και με συμμετοχή
στο Χριστός Ανέστη και στα ψαλσίματα. Χωρίς τις δήθεν ντροπές. Αυτές που φέρνει
στον άνθρωπο ο αποκομμένος από τη λαϊκή εκκλησιαστικότητα ‘’πολιτισμός’’ των
δήθεν και καταπλακώνει τον πυρήνα της ύπαρξης, την ελευθερία του προσώπου. Στα
πρόσωπα των απλοϊκών υπάρξεων είναι εμφανής
η παρουσία των Αγίων καθώς έχουν αγγίξει την ψυχή του λαού, αληθοποιώντας το φρόνημα και
φωτίζοντας με το άκτιστο φως της Θείας
Χάρης τη συνείδησή του για μια ελεύθερη
μετάθεση από την άγνοια και την
έπαρση στην επίγνωση της Αλήθειας. 
Η συνέχεια στο καφενείο του χωριού μέσα στο
καταπράσινο και καθαρό προαύλιο του Ιερού Ναού για τον καθιερωμένο καφέ. Όλα σε
ηρεμούν και σε ελευθερώνουν. Οι γιαγιάδες τραγουδούν τραγούδια της παράδοσης
του χωριού. Σαν να είσαι σε γιορτή. Τα ζουν καθώς τα λένε. Μιλάνε για το βίο
των ανθρώπων και τις σχέσεις τους, για το ψωμί, τις εργασίες, τον έρωτα, το
Χριστό, την Παναγιά. Για όλα. Τίποτα δε μένει έξω από τη χάρη. Τίποτα δεν είναι
υποδεέστερο, τίποτα δε χάνεται στου κόσμου τη βουή. 
Στον ίδιο χώρο και το Δημοτικό Σχολείο. Έρημο τώρα από μαθητές. Οι παιδικές φωνές τους
δεν ακούγονται πια σ’ αυτό και η φωτιστική
παρουσία του δασκάλου δεν υπάρχει. Ναός,
σχολείο, καφενείο, πλατεία, μνημείο πεσόντων, όλα σε ένα ενιαίο, ανοιχτό χώρο,
όπου η γνώση συνοδεύει την ανθρωπιά, το ήθος, την ανοιχτή σχέση με τον άλλο, τη
συν-εργατικότητα, τον πολιτισμό, την ιστορία, την παιδεία…
Στη Θεία Λειτουργία έψαλαν οι γυναίκες: Δήμητρα
Κίτση-Βαλωμά, Άννα Κρομμύδα και Μαρία Δ. Τέτου
π.
Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος (8-6-2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου