Η Ελλάδα σήμερα έχει την υψηλότερη ανεργία στην ΕΕ αλλά και την υψηλότερη
ανεργία μεταξύ των νέων. Επίσης, πολύ υψηλή είναι η ανεργία και στις ηλικίες 55
και άνω.
Αυτή ήταν η συνέπεια από την ταχεία δημοσιονομική προσαρμογή την οποία
υποχρεώθηκε να ακολουθήσει η Ελλάδα καθώς το πρώτο πρόγραμμα οικονομικής
πολιτικής προέβλεπε την μείωση του ελλείμματος κατά 12 ποσοστιαίες μονάδες σε 3-4
μόλις χρόνια μέσα σε συνθήκες ύφεσης. Το ποσό των 110 δις που διατέθηκε στην
χώρα δεν επέτρεπε πιο ήπια δημοσιονομική προσαρμογή.
Είναι γνωστό από την διεθνή εμπειρία ότι προγράμματα ταχείας δημοσιονομικής
προσαρμογής που εφαρμόζονται σε συνθήκες ύφεσης έχουν λιγότερες πιθανότητες
επιτυχίας.
Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν 1 εκ άνεργοι πέρα από αυτούς που υπήρχαν πριν
την έναρξη της κρίσης.
Ακόμη και αν, υιοθετηθεί το αισιόδοξο σενάριο για θετικούς ρυθμούς
ανάπτυξης το 2014, η ανεργία - σύμφωνα με πολλές εκτιμήσεις - θα συνεχίζει να
αυξάνεται.
Η χώρα διεκδικεί μεταφορά πόρων από άλλα ταμεία προς το κοινωνικό ταμείο
για να εφαρμόσει προγράμματα ανάσχεσης ή και μείωσης της ανεργίας.
Ποια είναι η θέση σας στο αίτημα αυτό;
Κατά την προηγούμενη εικοσαετία η ελληνική οικονομία δημιουργούσε κατά μ.ο.
περίπου 45.000 θέσεις εργασίας ετησίως.
Αν μελλοντικά επαναληφθεί αυτή η εμπειρία, η αντιμετώπιση της ανεργίας θα
πάρει πολλά χρόνια με αποτέλεσμα η παρούσα ανεργία να μετατραπεί σε μακροχρόνια
ανεργία με τρομακτικές συνέπειες για την κοινωνική συνοχή.
Άρα, οι προσωρινές ενεργητικές πολιτικές ανάσχεσης δεν αρκούν. Ο μόνος
δρόμος για να δημιουργούνται θέσεις εργασίας είναι το πέρασμα σε υψηλούς
θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Αυτό προϋποθέτει ανάπτυξη και στην υπόλοιπη Ευρώπη, η οποία ακολουθεί
πολιτικές που τροφοδοτούν την ύφεση και όχι την ανάπτυξη.
Ποιες οι πολιτικές προτάσεις της ΕΕ για να διευκολυνθεί το πέρασμα
των χωρών, ειδικά του νότου, σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης;
Η ευρωπαϊκή ιδέα ισοδυναμεί με την συνεχή ισχυροποίηση της κοινωνικής
διαβούλευσης και ιδιαίτερα των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Δηλαδή,
απόλυτη προτεραιότητα στη διαπραγμάτευση των κοινωνικών εταίρων και εφόσον
καταλήξουν σε συμφωνία το κράτος νομοθετεί. Αυτό πράττει άλλωστε και η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Για πολλούς στη χώρα μας, κάποιες από τις παρεμβάσεις που έγιναν στις
εργασιακές σχέσεις τα τρία τελευταία χρόνια μπορεί και να αντίκεινται στο
ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά επιπρόσθετα δεν απέδωσαν και ως προς τους στόχους
τους, κυρίως την αύξηση της απασχόλησης.
Αντίθετα, υποστηρίζεται ότι αύξησαν αναιτιολόγητα την ανεργία αλλά και την
ανασφάλιστη «μαύρη» εργασία.
Ποια είναι η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Πόσο ικανοποιημένος είστε
από το συντονισμό των προτάσεών σας με αυτές του Επιτρόπου για τις οικονομικές
υποθέσεις;
Γιατί η ΕΕ δεν αναπροσάρμοσε τα προγράμματα ενεργητικών πολιτικών ώστε
τουλάχιστον να υπάρχει μια συμπληρωματικότητα με τις ρυθμίσεις των εργασιακών
σχέσεων;
Την τελευταία πενταετία, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο δαπάνησε σχεδόν 80
δις για ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης στην ΕΕ αλλά δεν μπόρεσε, ούτε καν,
να αναχαιτίσει την αύξηση της ανεργίας στην Ευρώπη, ιδιαίτερα των νέων.
Παράλληλα, δεν υπήρξε κάποια αξιόλογη αναπροσαρμογή των πολιτικών αυτών την
τελευταία τριετία, αφού εντάθηκε η κρίση και πολύ περισσότερο σε σχέση με τις
χώρες που ακολούθησαν επώδυνα προγράμματα προσαρμογής.
Πιστεύετε ότι το συγκεκριμένο μίγμα ενεργητικών πολιτικών που προωθεί η ΕΕ
αποδίδει το ίδιο σε όλες τις χώρες ανεξάρτητα από την οικονομική συγκυρία ;
Σχετικά με την επόμενη προγραμματική περίοδο, πιστεύετε ότι οι ίδιες
κατευθύνσεις πολιτικής μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά για την ανεργία
στην Πορτογαλία, στη Δανία, στην Ελλάδα, στη Γαλλία κ.λπ., δηλαδή «ένα κοστούμι
για όλους»;
Ένα από τα κρίσιμα θέματα που δεν έχει αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μέχρι
σήμερα η ΕΕ είναι το μισθολογικό dumping. Είναι στις προθέσεις σας η
προώθηση ενός ευρωπαϊκού πλαισίου διαμόρφωσης των κατώτατων μισθών;
Κάποιες χώρες της ΕΕ, όπως η Ελλάδα, έχουν υποστεί ένα τεράστιο κοινωνικό
κόστος. Είναι στις προθέσεις σας η προώθηση ενός ευρωπαϊκού πλαισίου
κοινωνικής προστασίας και η εδραίωση ενός συστήματος άμεσης
χρηματοδότησης επιδομάτων ανεργίας και προγραμμάτων στήριξης ανέργων, χωρίς την
εμπλοκή ή την δημοσιονομική επιβάρυνση ιδιαίτερα των χωρών που έχουν πληγεί
βαρύτατα; Θα ήταν χρήσιμη η σύσταση μιας Ευρωπαϊκής Δημόσιας Υπηρεσίας
Απασχόλησης (ΟΑΕΔ) που θα αναλάμβανε να συντονίσει με αποτελεσματικό τρόπο την
εφαρμογή των πολιτικών αυτών με τη συνεργασία των αντίστοιχων εθνικών φορέων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου