Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου, Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, σε συνάντηση-συζήτηση με στελέχη της Νομαρχιακής Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ στο Ν. Κιλκίς

Ευχαριστώ το Γραμματέα μας για τη θερμή υποδοχή, ευχαριστώ τον Πρόεδρο του Επιμελητηρίου για τη φιλοξενία και για τα θερμά λόγια με τα οποία με υποδέχθηκε στη σύντομη ενημέρωση που είχαμε στο γραφείο του για τα προβλήματα του νομού και της περιοχής, με τον ίδιο και το Προεδρείο του Επιμελητηρίου.

Ζητάω συγνώμη που καθυστερήσαμε, η καθυστέρηση οφείλεται στην ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε με μία μεγάλη ομάδα αγροτών και κτηνοτρόφων, η οποία κράτησε περισσότερο από ότι είχε προγραμματιστεί, αλλά έτσι μπορέσαμε να συζητήσουμε για πολλά κρίσιμα και επίκαιρα θέματα, που απασχολούν το νομό, που απασχολούν τον πρωτογενή τομέα στο Κιλκίς και σε όλη την Ελλάδα.

Φίλες και φίλοι, όπως ακούσατε, αυτή μας η συνάντηση εντάσσεται σε μια σειρά επαφών σε όλη την Ελλάδα, ενόψει της διαδικασίας της επόμενης Κυριακής, για την εκλογή των νέων Γραμματειών στις Δημοτικές Νομαρχιακές και Περιφερειακές μας Οργανώσεις.

Θέλουμε να ολοκληρώσουμε αυτή τη διαδικασία που άρχισε πριν από ένα χρόνο και περισσότερο με τη δική μου εκλογή, λίγο πριν από τις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου, κορυφώθηκε με το συνέδριο και συνεχίζεται με τη διαδικασία που σας είπα.

Και χαίρομαι, γιατί η παρουσία σας εδώ σημαίνει ότι υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας στελεχών, μελών, όχι απλά και μόνον του ΠΑΣΟΚ, αλλά της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης εδώ στο Κιλκίς. Και είμαι βέβαιος ότι εσείς οι παλαιότεροι και οι νεώτεροι θα δώσετε τη μάχη για την αναζωπύρωση και την ανανέωση των οργανώσεών μας.

Γιατί η ελληνική κοινωνία παρά τις πικρίες, παρά τις διαμαρτυρίες, παρά τα προβλήματα, ξέρει τι έχει γίνει τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα και ξέρει ποια παράταξη είναι αυτή που έχει αφήσει πίσω της δημιουργικό έργο, έχει αλλάξει δηλαδή τη φυσιογνωμία της πατρίδας μας.

Η κρίση μας έχει κάνει να ξεχάσουμε πάρα πολλά πράγματα, γιατί όταν έχεις να αντιμετωπίσεις τόσο μεγάλη ανεργία, ύφεση, μείωση των μισθών και των συντάξεων, όταν έχουν αλλάξει τα σχέδια κάθε ελληνικής οικογένειας, οι μνήμες λίγο θολώνουν. Που να θυμηθεί κάποιος τι υπήρχε στον τόπο αυτόν πριν το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου, το 1981, έρθουν στην εξουσία και αρχίσουν τις μεγάλες τομές.

Ναι, κατανοώ τον πόνο του συνταξιούχου που βλέπει να μειώνεται η σύνταξή του. Δε θέλω να συγκρίνω ποιες ήταν οι συντάξεις το 1981, ποιες ήταν οι συντάξεις το 1993, ποιες ήταν οι συντάξεις το 2010 όταν άρχισαν οι περικοπές και τα πισωγυρίσματα λόγω της κρίσης.

Δε θέλω να μιλήσω για το τι συνέβαινε στο χώρο της υγείας, τι σήμαινε σύστημα υγείας, αν υπήρχε ως έννοια, δε θέλω να μιλήσω για το ποια ήταν η κατάσταση στο εκπαιδευτικό σύστημα, στο σύστημα πρόνοιας, στα ασφαλιστικά ταμεία.

Τεράστιες είναι οι δυσκολίες, μεγάλα είναι τα προβλήματα που έχουμε μπροστά μας, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε τη διαδρομή που έχουμε ακολουθήσει ως χώρα, το σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε μέχρι το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε, λαμβανομένων υπόψιν των λαθών, των καθυστερήσεων, των αδικιών, των αντιφάσεων και βεβαίως των περικοπών και των πισωγυρισμάτων που οφείλονται στην κρίση.

Όλα αυτά τα συνυπολογίζουμε, αν όμως δεν κάνουμε μια δίκαιη ιστορική αποτίμηση, τότε θα χάσουμε την επαφή μας με την πραγματικότητα και την αίσθηση της ιστορίας, θα αδικήσουμε τους εαυτούς μας, την παράταξή μας και την πατρίδα μας. Γιατί λαοί που δεν έχουν μνήμη, είναι καταδικασμένοι να ξαναζήσουν περιπέτειες και λάθη και μάλιστα με πιο άσχημο και πιο επώδυνο τρόπο.

Μου δίνεται η ευκαιρία να σας πω, εδώ στο Κιλκίς, που έχει αναδείξει μεγάλους αγωνιστές, αλλά έχει αναδείξει και μια σκληρή δεξιά και μια σκληρή ακροδεξιά ιστορικά, πως στις 3 του Σεπτέμβρη φέτος, που γιορτάζουμε τα 39 χρόνια από την ίδρυση του κινήματος, θα έχουμε την ευκαιρία να οργανώσουμε ένα μεγάλο επιστημονικό και πολιτικό συνέδριο, να φωνάξουμε πολιτικούς παλαιότερης και νεώτερης γενιάς, όχι μόνον του ΠΑΣΟΚ αλλά και άλλων πολιτικών χώρων. Κυρίως όμως να φωνάξουμε επιστήμονες και ερευνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό και να βάλουμε κάτω τα πράγματα να τα μετρήσουμε και να αποτιμήσουμε το τι έγινε την περίοδο της λεγόμενης μεταπολίτευσης τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα, από το 1974 έως το 2013 και ποιος είναι ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ.

Να δούμε ποιες είναι οι εμπειρίες μας, ποια είναι τα διδάγματα, απροκατάληπτα, αντικειμενικά. Και ποιες είναι οι κατευθύνσεις που πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε η πατρίδα μας να έχει ξανά μέλλον ως αυτοδύναμη ισοδύναμη θεσμικά μέσα στην Ευρώπη, γιατί το μεγάλο παιχνίδι είναι αυτό. Ποιο δηλαδή; Ότι δεν υπάρχει αμφιβολία, η ευρωπαϊκή πολιτική τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια είναι μία πολιτική συντηρητική και νεοφιλελεύθερη. Πολιτικά συντηρητική, οικονομικά νεοφιλελεύθερη.

Άλλωστε, αν δείτε σε κάθε χώρα τι συμβαίνει, θα δείτε πως στη μεγάλη πλειονότητα των χωρών κυβερνούν συντηρητικές ή έστω κεντροδεξιές πολιτικές δυνάμεις, είναι μειωμένος ο ρόλος των Ευρωπαίων σοσιαλιστών και σοσιαλδημοκρατών. Και βεβαίως, αυτός ο σκληρός πυρήνας της Ευρώπης και ιδίως της Ευρωζώνης, ακολουθεί μία πολιτική η οποία για μας συνεπάγεται πολύ σκληρές θυσίες, θυσίες που κάνει ο κάθε Έλληνας και η κάθε οικογένεια.

Αυτή όμως η Ευρώπη, η συντηρητική Ευρώπη, η δύσκολη στους συσχετισμούς της Ευρώπη, είναι το καλύτερο γήπεδο που μπορούμε να βρούμε. Δεν υπάρχει διεθνώς, σε όλες τις ηπείρους, καλύτερο πλαίσιο, από το πλαίσιο της Ευρώπης.

Αρκεί η Ευρώπη να πιστεύει στον εαυτό της, να ξανασυζητήσει πολιτικά, να θέσει τα ζητήματα σε μία ιστορική και αξιακή βάση, να καταλάβει ότι η Ευρώπη δεν θα βρει τη λύση στο ζήτημα του ανταγωνισμού και της προοπτικής της με το να γίνει κι αυτή τμήμα του τρίτου κόσμου.

Άρα η Ευρώπη πρέπει να διατηρήσει τα πλεονεκτήματά της, την ποιότητα, το επίπεδο ζωής, τη δημοκρατία, τον πολιτισμό, πρέπει να κρατήσει το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος. Κι εμείς πρέπει να πλησιάζουμε πάντα στον πυρήνα της Ευρώπης και όχι να οδηγούμαστε μαζί με τις άλλες χώρες της περιφέρειας, τις χώρες που έχουν αντίστοιχα προβλήματα με μας, όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Κύπρος, η Μάλτα, η Σλοβενία, στο περιθώριο των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Γιατί αυτό διασπά την ευρωπαϊκή ενότητα, δημιουργεί απόκλιση κι όχι σύγκλιση και τελικά μετατρέπει την Ευρώπη σε ένα «κλωτσοσκούφι» στον νέο παγκόσμιο ανταγωνισμό και το ευρώ μετατρέπεται σε βάρος αντί να είναι εφαλτήριο μιας ευρωπαϊκής ενοποίησης, που τη θέλουμε για να γίνει η ζωή όλων μας στην Ευρώπη καλύτερη και όχι για να γίνει η ζωή μας χειρότερη.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία λοιπόν να είμαστε μέσα στους συσχετισμούς αυτούς, έχει πολύ μεγάλη σημασία η χώρα μας να μπορεί να παίξει ρόλο στον ευρωπαϊκό Νότο. Αλλά, φίλες και φίλοι, χωρίς ΠΑΣΟΚ, χωρίς ένα ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα που εκφράζεται και αντιπροσωπεύεται με ισχυρό τρόπο στην Ελλάδα, δε γίνεται τίποτα.

Γιατί αυτό που λέγεται «Ευρωπαϊκός Νότος», δεν είναι γεωγραφική έννοια, είναι πολιτική έννοια. Ευρωπαϊκός Νότος σημαίνει προοδευτικές ιδέες, σημαίνει ευρωπαϊκός δημοκρατικός σοσιαλισμός. Σημαίνει πως πρέπει να υπάρχουν σε όλες τις χώρες της περιφέρειας, δηλαδή του γεωγραφικού Νότου αλλά και στις χώρες του Βορά, πρέπει να υπάρχουν ισχυρά προοδευτικά κόμματα τα οποία συνεννοούνται μεταξύ τους και διαμορφώνουν νέους συσχετισμούς.

Δηλαδή επιτρέπουν στην Ευρώπη να σκεφθεί διαφορετικά, όχι μέσα από το πρίσμα της λιτότητας, όχι μέσα από το πρίσμα των εισοδηματικών περιορισμών, όχι μέσα από την καταστροφή του κοινωνικού κράτους, αλλά μέσα από μία ανανέωση αυτών των ιδεών οι οποίες δίνουν και το μεγάλο πλεονέκτημα στην Ευρώπη και το ιστορικό της άρμα.

Αλλά βεβαίως, δεν μπορούμε μόνοι μας, δεν μπορούμε χωρίς τη Γαλλία, δεν μπορούμε χωρίς την Ιταλία, δεν μπορούμε χωρίς να πείσουμε τους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες, δεν μπορούμε χωρίς να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, γι΄ αυτό αγωνιζόμαστε. Αλλά βλέπετε στο επίκεντρο όλων αυτών των προσπαθειών είναι το ΠΑΣΟΚ, το οποίο παίζει λόγω της θέσης του, λόγω της ιστορίας του και λόγω της ιδεολογικής και πολιτικής του ταυτότητας τον καθοριστικό ρόλο.

Αυτό αγωνιστήκαμε να κάνουμε σε όλες τις συναντήσεις και σε όλες τις επαφές που είχαμε, με τελευταία προχθές με τον Πρόεδρο του Eurogroup, που είναι κι αυτός ένας Ευρωπαίος σοσιαλιστής, ανήκει στο σοσιαλιστικό κόμμα της Ολλανδίας. Αλλά βεβαίως κάθε χώρα σκέφτεται πρωτίστως με βάση τα εθνικά της κριτήρια και τις εθνικές της ιδιομορφίες.

Δεν έχει σημασία αν είσαι αριστερός δεξιός ή κεντρώος, προηγείται η εθνική ταυτότητα, αυτό που δεν το καταλαβαίνουμε εμείς εδώ και διασπάται η εθνική ενότητα. Δεν έχουμε έναν ενιαίο τρόπο διεκδίκησης των συμφερόντων μας, γιατί είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τα πάντα σε μία μικροκομματική σύγκρουση, συκοφάντηση.

Φτάσαμε να έχουμε αντισυγκεντρώσεις σε μία συγκέντρωση στελεχών του ΠΑΣΟΚ ενόψει των διαδικασιών ανάδειξης των Δημοτικών και Νομαρχιακών Οργανώσεών του, όχι για τη διεκδίκηση κάποιου πράγματος, που εν πάση περιπτώσει μπορούν να το διατυπώσουν καλύτερα και η Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Επιμελητήριο και οι παραγωγικοί φορείς και οι κοινωνικές οργανώσεις, αλλά στην πραγματικότητα ως ένα πρόσχημα για να εκδηλωθεί μία μικροκομματική αντίδραση.

Χρειάζεται ενότητα. Και η ενότητα αυτή δεν διασφαλίζεται όταν κάποιοι αναλαμβάνουν το βάρος της διαχείρισης της κρίσης και κάποιοι άλλοι κρύβονται στον εύκολο ρόλο της κριτικής και της αντιπολίτευσης.

Ας μιλήσουμε απλά και ειλικρινά. Για την κρίση, όπως εκδηλώθηκε από το 2008 και μετά σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα είναι σε ύφεση και κρίση από το 2008 όχι από το 2010, φταίνε πολλοί παράγοντες. Πρωτίστως φταίει το πολιτικό σύστημα, φταίμε τα κόμματα που ασκήσαμε εξουσία, φταίνε όμως και άλλοι. Δεν είναι αθώος ο ιδιωτικός τομέας, δεν είναι αθώος ο επιχειρηματικός κόσμος, δεν είναι αθώος ο τραπεζικός τομέας.

Και φτάσαμε -εν πάση περιπτώσει- με καθυστέρηση αντιμέτωποι με το πρόβλημα και εκεί άρχισε ο πρώτος διχασμός. Ο διχασμός ανάμεσα στα «θύματα» που σηκώνουν το βάρος των δύσκολων αποφάσεων και την εύκολη την αντιμνημονιακή αντιπολίτευση, στην οποία βεβαίως ήταν πρωτοστατούντες μάλιστα οι σημερινοί κυβερνητικοί μας εταίροι, η Νέα Δημοκρατία αλλά και η ΔΗΜΑΡ της εποχής εκείνης, που δεν ήθελε να ψηφίσει το πρόγραμμα προσαρμογής, δεν ήθελε να ψηφίσει τα δύσκολα μέτρα.

Κι έτσι καλλιεργήθηκε ένα κλίμα που επέτρεψε να εμφανιστούν οι εχθροί της δημοκρατίας μέσα στη δημοκρατία, επέτρεψε να εμφανιστούν οι οπαδοί του εθνικοσοσιαλισμού, του χιτλερισμού, του ναζισμού, μέσα στη Βουλή των Ελλήνων.

Και αυτό το είδαμε να αποτυπώνεται και στο εκλογικό αποτέλεσμα του Μαΐου και του Ιουνίου, όταν η επίμονη πρότασή μας να διευρύνουμε το μέτωπο της κυβερνητικής συνεργασίας, ώστε όλες οι ευρωπαϊκές δυνάμεις κάθε απόχρωσης, να συνεργαστούμε για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση, να κάνουμε μια ενιαία εθνική προσπάθεια οριστικής εξόδου. Δεν απέδωσαν, γιατί ο καθένας ήθελε να κρυφτεί πίσω από τη σκοπιμότητά του την μικροκομματική, και να αυξήσει την επιρροή του μέσα από την τεχνητή πόλωση μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ, λόγω εκλογικού νόμου.

Γι΄ αυτό το θεμελιώδες πρόβλημα που έχει η χώρα πολιτικά είναι το γεγονός ότι η διάκριση που επικρατεί μεταξύ δήθεν «φιλομνημονιακών» δυνάμεων της Κυβέρνησης και «αντιμνημονιακών» δυνάμεων της Αντιπολίτευσης, είναι μια πλαστή και επικίνδυνη διάκριση. Γιατί είναι πλαστή και επικίνδυνη;

Γιατί κατ’ αρχάς, κρύβει την ιστορία των προσπαθειών μας, μας δυσκολεύει να πούμε ότι ανένηψαν παλιές αντιμνημονιακές δυνάμεις οι οποίες κατάλαβαν ότι αυτό δεν οδηγούσε πουθενά, διότι δεν υπήρχε «σχέδιο βήτα».

Τι έπρεπε να περιμένουμε, την τραγωδία της Κύπρου, για να καταλάβουμε ότι είναι ωραία δημαγωγικά ψέματα όλα αυτά που λέγονται; Oτι μπορεί να είσαι μέσα στην Ευρώπη, μέσα στο ευρώ, αλλά εκτός κανόνων και εκτός της πολιτικής που επικρατεί; Το ζήσαμε αυτό, αυτό πάμε να το κρύψουν.

Δεύτερον, πάνε να κρύψουν τις δικές τους εσωτερικές αντιφάσεις. Ψήφισε ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ για να εκφράσει τη διαμαρτυρία του για μια πολιτική στις εκλογές, αλλά ο διχασμός ανάμεσα στα στελέχη του που πιστεύουν στην Ευρώπη και το ευρώ -έστω με το ψευδές επιχείρημα ότι μπορεί να είσαι εντός ευρώ αλλά εκτός πολιτικής προσαρμογής- και στα στελέχη του που πιστεύουν στην επιστροφή, όχι στην παλιά καλή δραχμή, αλλά σε μία δραματικά υποτιμημένη δραχμή που σε οδηγεί στο περιθώριο των εξελίξεων, είναι ένας διχασμός πάρα πολύ βαθύς.

Τι άλλο κρύβει αυτή η διάκριση; Κρύβει το κωμικοτραγικό σχήμα της συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξαρτήτων Ελλήνων ως πρόταση διακυβέρνησης της χώρας και εξόδου από την κρίση. Το χειρότερο όμως είναι ότι κρύβει την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής μέσα στο αντιμνημονιακό μέτωπο ως αντιπολιτευόμενη δύναμη στη Βουλή.

Αν είναι ποτέ δυνατόν να μη συγκροτείται ένα συνταγματικό τόξο με όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις κατά των δυνάμεων του ναζισμού, του αυταρχισμού και της βίας! Γι’ αυτό εμείς λέμε ότι πρέπει να τα ξεπεράσουμε όλα αυτά και να θέσουμε στο προσκήνιο τα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία και να ενώσουμε το έθνος σε μία δύσκολη διαπραγμάτευση.

Γιατί, φίλες και φίλοι, αυτό που κάνουμε τώρα, έχει διπλό στόχο: Ο ένας στόχος είναι να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια της Ελλάδας που θίγεται βαθιά με όλα αυτά που συμβαίνουν. H εξάρτηση από την τρόικα, το δανεισμό, το μνημόνιο θίγει βαθιά την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού. Να αποκαταστήσουμε την υπόσταση και την ισοτιμία της χώρας μέσα στην Ευρώπη και να βγούμε από την κρίση.

Ταυτόχρονα πρέπει να προστατευθούμε, γιατί η κρίση στην Ευρώπη συνεχίζεται, η κρίση στην παγκόσμια οικονομία συνεχίζεται. Πρέπει λοιπόν εμείς να είμαστε στην καλύτερη δυνατή θέση το ταχύτερο δυνατόν, για να μπορέσουμε να αμυνθούμε απέναντι σε πιθανές περιπλοκές πανευρωπαϊκού επιπέδου.

Βλέπετε την αγωνία και το άγχος που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Γιατί υπάρχει αυτό; Γιατί είναι σε κρίση η Κύπρος; Γιατί είναι σε κρίση η Σλοβενία; Όχι, δεν το πιστεύω αυτό, αυτές είναι πολύ μικρές δυνάμεις και πολύ μικρές οικονομίες.

Οι χώρες της Ευρώπης, του σκληρού πυρήνα, οι μεγάλες χώρες, έχουν τεράστιο δημόσιο χρέος σε απόλυτους αριθμούς, τεράστιες δανειακές ανάγκες. Φοβούνται λοιπόν ότι αν δεν λειτουργήσει ομαλά το τραπεζικό και το χρηματοοικονομικό σύστημα και αν δεν αποκατασταθεί η αξιοπιστία της Ευρωζώνης, μπορεί να έχουμε προβλήματα άλλων διαστάσεων.

Εμείς λοιπόν πρέπει να είμαστε μέσα στους συσχετισμούς, να διαμορφώσουμε το προοδευτικό ρεύμα του πολιτικού λόγου όπως σας είπα μέσα στην Ευρώπη, με πυρήνα τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές και από την άλλη μεριά να προστατεύσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα, όπως κάθε χώρα προτάσσει τα εθνικά της συμφέροντα.

Η Γερμανική Κυβέρνηση, όποιο κόμμα κι αν κυβερνά, είναι πρωτίστως η Γερμανική Κυβέρνηση. Κι αυτό ισχύει για κάθε χώρα και πρέπει να ισχύει και για την Ελλάδα κι είναι αστείο να θυσιάζουμε την εθνική στρατηγική σε μικροκομματικούς βωμούς. Γι΄ αυτό έχει σημασία η υπόθεση του λεγόμενου αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, γιατί θύμισε ότι με τη Νέα Δημοκρατία συνεργαζόμαστε, αλλά έχουμε τεράστιες διαφορές. Διαφορές ιδεολογικές, αξιακές, πολιτικές, διαφορετικές προτεραιότητες, διαφορετικές ευαισθησίες.

Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς εταίρους σε όλο τον κόσμο, σε όλη την Ευρώπη. Είναι συνηθισμένο να υπάρχουν Κυβερνήσεις συνεργασίας, θα έλεγα ότι στην Ελλάδα είναι και υποχρεωτικό τα επόμενα χρόνια, αν θέλουμε να ξεπεράσουμε οριστικά το πρόβλημα. Αλλά ο καθένας με την ταυτότητά του, με τις προτεραιότητές του, με τις ευαισθησίες του.

Ξέρουμε πολύ καλά ποιες είναι οι προτεραιότητες του πολίτη του Έλληνα, στο Κιλκίς, στη Βόρεια Ελλάδα, σε όλη τη χώρα. Ο πολίτης έχει καλά αισθήματα, ο Έλληνας είναι φιλόξενος και φιλικός για κάθε έναν και για τους ξένους και για τους διαφορετικούς. Νοιώθει ανασφάλεια και ξέρει ότι πρέπει το κράτος να λειτουργεί καλύτερα, το ζητάει αυτό.

Κι εμείς θεωρούμε ότι η ασφάλεια του πολίτη είναι προτεραιότητα του κράτους και εάν δεν είχαν ξεχάσει στο συρτάρι τις ολοκληρωμένες προτάσεις μας για τη μεταναστευτική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, τώρα η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη και στις μεγάλες πόλεις και στις μικρότερες πόλεις και στην ελληνική ύπαιθρο.

Για μας αυτό είναι προτεραιότητα, αλλά κυρίως η ανασφάλεια που νοιώθει ο πολίτης, είναι ανασφάλεια πολιτική και κοινωνική. Γι΄ αυτό λοιπόν οι δικές μας μεγάλες προτεραιότητες είναι η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και η στήριξη της πραγματικής οικονομίας, ιδίως η στήριξη της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, η στήριξη της απασχόλησης και του αγρότη.

Ποιες είναι οι προτεραιότητές μας;

Πρώτη προτεραιότητα τα προγράμματα για την ανεργία. Η οικονομία από μόνη της δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, όσο κι αν πάει καλά η οικονομία τα επόμενα χρόνια θα έχουμε μεγάλο αριθμό ανέργων, άρα θέλει κρατική παρέμβαση.

Γι΄ αυτό επιμένουμε να ψηφιστούν οι διατάξεις αυτές που ψηφιστήκανε και να εφαρμοστούν και για τους νέους, αλλά και για τους παλαιότερους εργαζόμενους σε υπάρχουσες θέσεις εργασίας, μέσα από την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών. Χρειάζονται κονδύλια για το σκοπό αυτό.

Τώρα ξύπνησε και όλη η Ευρώπη και λέει "πρώτη προτεραιότητα η ανεργία και ιδίως η ανεργία των νέων", αλλά έχει να δώσει 6 δισεκατομμύρια. 6 δισεκατομμύρια χρειαζόμαστε μόνον εμείς, για το δικό μας πρόγραμμα, τα επόμενα τρία-τέσσερα χρόνια. Άρα θέλει να βάλουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη, θέλει περισσότερα κονδύλια η πρώτη προτεραιότητα αυτή.

Δεύτερη προτεραιότητα να αποκαθίστανται σιγά-σιγά οι αδικίες και οι αδικίες αποκαθίστανται εκεί που ξέρουμε κι εμείς ότι επιβλήθηκαν μεγάλα βάρη στους Έλληνες πολίτες. Τι δεν ακούσαμε για το «χαράτσι» μέσω της ΔΕΗ και για το ενιαίο τέλος ακινήτων; 2 δισεκατομμύρια ήταν το αποτέλεσμα του μέτρου αυτού. Τώρα εφαρμόζουμε μέτρα 16 δισεκατομμυρίων. Λόγω αυτού του μέτρου μπορέσαμε να εκτελέσουμε τον προϋπολογισμό του 2011, του 2012, του 2013.

Λέμε τώρα, πέρασε η εποχή του μέτρου αυτού, πρέπει να πάμε ξανά στον ενιαίο φόρο ακινήτων, σε έναν δίκαιο φόρο, με αφορολόγητο όριο, αναλογικό, που δε θα επιβαρύνει βεβαίως τον αγρότη και τονίζω τον πραγματικό αγρότη.

Αλλά όπως είχαμε την ευκαιρία να πούμε και με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης στους αγρότες που είδαμε προηγουμένως, δεν μας ενδιαφέρει μόνον η φορολογία ακινήτων για τον αγρότη. Μας ενδιαφέρει και η φορολογία εισοδήματος, μέσα από το νέο σύστημα του βιβλίου εσόδων εξόδων που πρέπει να λειτουργήσει φιλικά για τον αγρότη. Μας ενδιαφέρει να οργανωθεί σωστά η επιστροφή του ΦΠΑ και η επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης επί των καυσίμων.

Άρα μας ενδιαφέρει συνολικά η φορολογική μεταχείριση του αγρότη και φυσικά όχι μόνον η φορολογική, μας ενδιαφέρει να στηρίξουμε την πρωτογενή παραγωγή και την επιστροφή του κόσμου στην αγροτική παραγωγή, φυτική και κτηνοτροφία. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, παίρνουμε μέτρα συνεχώς.

Δεύτερο παράδειγμα: Ανεβάσαμε το φόρο προστιθέμενης αξίας στην εστίαση τον Μάιο του 2011 λόγω ανάγκης, για να σταθεί η χώρα στα πόδια της. Το μέτρο είχε παρενέργειες, είπαμε είναι προσωρινό, ήρθε η ώρα τώρα να μειωθεί ο φόρος γιατί τα αποτελέσματά μας τα δημοσιονομικά το επιτρέπουν.

Το λέει το ΠΑΣΟΚ και κάποιοι δυσαρεστούνται, θα ήθελαν να το έχουν πει αυτοί. Μα εμείς σηκώσαμε το βάρος της επιβολής του μέτρου, δεν δικαιούμαστε να είμαστε αυτοί που θα θέσουμε πρώτοι το ζήτημα της επανόρθωσης ενός μέτρου το οποίο ήταν προσωρινά αναγκαίο αλλά τώρα πρέπει να αποκατασταθεί; Και βέβαια η λογική αυτή αφορά όλες τις ευαίσθητες ομάδες, οι οποίες περιμένουν από μας κάτι το οποίο να είναι συγκεκριμένο και χειροπιαστό.

Θα σας πω ένα παράδειγμα. Με πήρε τηλέφωνο ο Πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Αναπήρων ο Γιάννης Βαρδακαστάνης, ο οποίος μου λέει «στο λεγόμενο αντιρατσιστικό μην παραλείψετε να αναφέρετε ρητά ως ευαίσθητη ομάδα εναντίον της οποίας δεν πρέπει να καταφέρονται, τους ανάπηρους και τους ηλικιωμένους». Γιατί η αναπηρία και τα γηρατειά είναι αντικείμενο προσβολών και πολλές φορές παρακινούν κάποιοι σε βίαιες ενέργειες κατά των αναπήρων και κατά των γερόντων, που τους θεωρούν ότι είναι παραπεταμένοι ή ότι πρέπει να είναι παραπεταμένοι πεταμένοι στον καιάδα. Έφτασαν κάποιοι να μιλάνε μέχρι και για την ανάγκη στείρωσης των αναπήρων γυναικών. Άρα βλέπετε πως συνδέονται τα θέματα, τα θέματα που είναι ηθικού και αξιακού χαρακτήρα, με τα θέματα της κοινωνικής πολιτικής και της πραγματικής οικονομίας.

Και το τελευταίο παράδειγμα, αυτό που συζητήσαμε και με τη Διοίκηση του Επιμελητηρίου: Η μικρή και μεσαία επιχείρηση, που δίνει και τη δουλειά στον κόσμο, γιατί εκεί υπάρχει η μεγάλη απασχόληση, πρέπει να στηριχθεί με διάφορους τρόπους. Οι τρόποι είναι απλοί, με ποια γκισέ έρχεται σε επαφή ο επιχειρηματίας; Με την Εφορία, με το Ασφαλιστικό Ταμείο, με την Τράπεζα. Πρέπει να δώσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή διευκόλυνση σε όλα αυτά τα μέτωπα.

Δεν είναι οι ρυθμίσεις που έγιναν για τις φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές οι καλύτερες δυνατές αυτές που θέλαμε, είναι το προϊόν της διαπραγμάτευσης με την τρόικα. Πρέπει να κάνουμε τις ρυθμίσεις αυτές στην εφαρμογή τους όσο γίνεται πιο ευέλικτες και αποτελεσματικές και να τις βελτιώσουμε.

Τράπεζες. Πιστεύω ότι μέσα από την πίεσή μας οι τράπεζες θα κάνουν ρυθμίσεις καλύτερες από τις προβλέψεις του νόμου και για τις επιχειρήσεις και για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και για τους αγρότες και θα είμαστε συνεχώς πρωτοπόροι στην υπόθεση αυτή, ώστε να μεταφέρουμε αιτήματα και να επιδιώκουμε πρακτικές λύσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τα προγράμματα του Υπουργείου Ανάπτυξης, με το ΕΤΕΑΝ και τα άλλα ταμεία στα οποία μπορεί να πάει μια επιχείρηση να βρει χρηματοδότηση.

Όμως το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλες οι επιχειρήσεις. Χθες ήμουνα με τους Συνδέσμους Βιομηχανιών της Μακεδονίας και της Θράκης, ήταν ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Κιλκίς, ήταν η Βιομηχανική Περιοχή Κιλκίς. Το μεγάλο θέμα η απειλή που νοιώθουν οι επιχειρήσεις άρα και οι εργαζόμενοι ότι θα τους ζητηθεί αναδρομική επιστροφή όλων των επιδοτήσεων που έχουν λάβει από το 1974 έως σήμερα, είτε επιδότηση επιτοκίου, είτε επιδότηση εργοδοτικών εισφορών.

Να ένα μεγάλο θέμα, πως μπορεί να αντέξει η μεταποιητική επιχείρηση στο Κιλκίς, στη Φλώρινα, στις Σέρρες, σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα, σε όλη την Ελλάδα, εάν έχει τέτοιου είδους απειλές. Άρα λύσεις πρακτικές, λύσεις συγκεκριμένες, με το ΠΑΣΟΚ να είναι ένα κόμμα που έχει τη φυσιογνωμία του ως σοσιαλιστικό προοδευτικό κόμμα, που είναι κυβερνητικός εταίρος και που διεκδικεί ως κυβερνητικός εταίρος να παίξει ρόλο και να μην αδικείται.

Γιατί δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι στήνεται ένα μεγάλο σκηνικό ιστορικής αδικίας. Εμείς ήμασταν καλοί για τις δύσκολες αποφάσεις τις οποίες σηκώσαμε μόνοι μας, είμαστε πάρα πολύ καλοί εταίροι όταν καλούμαστε να σηκώσουμε το βάρος και άλλων δύσκολων αποφάσεων με κάποιους άλλους να κρύβονται.

Αλλά όταν αρχίζει να εμφανίζεται η αισιοδοξία, το θετικό δείγμα, να ανοίγει ένα παράθυρο ελπίδας και ευκαιρίας, τότε αυτά τα έχουν κάνει κάποιοι άλλοι οι οποίοι προσχώρησαν με καθυστέρηση στην πολιτική της ευθύνης και εμείς είμαστε ο δεύτερος εταίρος ο οποίος δεν δικαιούται να θέτει τα θέματα αυτά. Όχι, θα είμαστε δίκαιοι, ειλικρινείς, έντιμοι και ισορροπημένοι.

Άρα το ΠΑΣΟΚ έχει καθαρές προτεραιότητες, έχει τη φυσιογνωμία του και το ρόλο του και με αυτές τις προτεραιότητες και αυτή τη φυσιογνωμία θέλουμε να ανασυγκροτήσουμε τη μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη.

Κεντροαριστερά, ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, όπως θέλετε πείτε το, αλλά μεταξύ της παραδοσιακής Αριστεράς και της Δεξιάς υπάρχει πάντα ένας μεσαίος χώρος. Υπάρχει ένα προοδευτικό κέντρο, υπάρχει αυτή η μεγάλη παράταξη, η κεντροαριστερά όπως τη λέμε, η σοσιαλδημοκρατία όπως φαίνεται και σε κάθε χώρα χρησιμοποιούν διαφορετικό όνομα.

Σημασία έχει ότι εμείς αυτό θα το κάνουμε, με την κοινωνία και τους πολίτες, θα το κάνουμε στην πράξη. Θα το κάνουμε στην πράξη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στα Επιμελητήρια, στα Συνδικάτα, στους Συνεταιρισμούς, στην κοινωνία. Η κοινωνία αν δείτε τα αποτελέσματα των εκλογών σε όλους τους χώρους, εργασιακούς, συνεταιριστικούς, συνδικαλιστικούς, σπουδαστικούς, θα δείτε ότι η κοινωνία είναι πολύ κοντά στην παράταξη αυτή.

Τους θέλουμε όλους, αλλά δεν μπορούμε να παρακαλάμε. Δεν μπορούμε να δεχόμαστε προσβολές, δεν μπορούμε να δεχόμαστε μικροαλαζονείες ανιστόρητες. Είμαστε ανοικτοί, είμαστε ευγενείς, είμαστε γενναιόδωροι, αλλά είμαστε αξιοπρεπείς και αποφασισμένοι.

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν προχωρά και προχωρά με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και την εθνική ενότητα, την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, με προτεραιότητες που αφορούν τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου κάθε Έλληνα. Από τον συνταξιούχο μέχρι τον αγρότη και από τον φοιτητή μέχρι τον ερευνητή, τον επιστήμονα, τον δυναμικό επιχειρηματία.

Αναφέρεται σε όλες τις περιοχές της χώρας και πιστεύει ότι η ελληνική περιφέρεια θα μπει μπροστά και θα είναι η πρωτοπόρος της ανάπτυξης. Αλλά χρειάζεται πίστη, αυτοπεποίθηση, όχι μόνον για δική μας εσωτερική χρήση αλλά για να τη μεταφέρουμε και στην κοινωνία, στους πολίτες.

Τα πράγματα είναι δύσκολα και δεν υποσχόμαστε εύκολες λύσεις. Λέει ψέματα όποιος λέει ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις, λέει ψέματα όποιος αγνοεί τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς. Θέλει ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας να ζει μέσα σε μία πλάνη; Του αρέσει του Έλληνα πολίτη να ακούει ευχάριστα ανακριβή πράγματα;

Δεν το πιστεύω αυτό, δεν πιστεύω ότι μετά τα όσα έχουμε περάσει ιστορικά υπάρχει κάποιος Έλληνας κάποια Ελληνίδα ή κάποια κοινωνική ομάδα που θέλει να ακούει ευχάριστα ψέματα. Εμείς λέμε συγκεκριμένες εφαρμόσιμες αλήθειες και πιστεύουμε ότι η αισιοδοξία μπορεί να είναι μια αισιοδοξία βασισμένη στα πράγματα, βασισμένη στην κίνηση της οικονομίας προς τα μπρος.

Αλλά προσέξτε, η οικονομία είναι και ψυχολογία. Η ψυχολογία της αγοράς, της κοινωνίας, είναι ο πρώτος παράγοντας, για να κάνουμε την ανάκαμψη, την εκτίναξη και αυτό πρέπει να ξεκινήσει και πολιτικά. Εμείς είμαστε ο κομβικός χώρος, ξέρουν ότι εδώ υπάρχει ο θεματοφύλακας της ενότητας, της σταθερότητας, της προοπτικής.

Και γι΄ αυτό γινόμαστε πολύ συχνά και στόχος, γιατί δεν έχουμε τεθεί και υπό τον έλεγχο κανενός, ούτε θα τεθούμε ποτέ. Γι΄ αυτό και υπάρχει και μία, ας το πούμε έτσι, αμφιβολία και απόσταση αυτών που λέμε συμφέροντα στην Ελλάδα.

Έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία να φωνάξουμε ξανά προς τους Έλληνες πολίτες με δυνατή φωνή πως είμαστε εδώ, το ΠΑΣΟΚ είναι η δημοκρατική παράταξη, είναι ο εγγυητής της ενότητας και της προοπτικής και αυτό θα το δείξουμε και την άλλη Κυριακή στις εκλογές για την ανάδειξη των Νομαρχιακών και Δημοτικών Οργανώσεων.

Σας ευχαριστώ πολύ.