Αυτοκριτική και κοροϊδία

Του Ερ. Μπαρτζινόπουλου

Κάποτε είχα ακούσει έναν φίλο να μου λέει αστειευόμενος πως κάθε άνθρωπος πρέπει να προσεύχεται στον Θεό να τον προστατεύει μόνο από την κριτική, γιατί από την αυτοκριτική τα καταφέρνει και προστατεύεται μόνος του. Τότε δεν είχα δώσει και μεγάλη σημασία στην παρατήρησή του, αλλά με τα χρόνια διαπίστωσα πόσο εύστοχη ήταν.
Πάρτε για παράδειγμα τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και τις δηλώσεις τους σχετικά με το μπάχαλο που προκάλεσαν στα πέντε χρόνια της εξουσίας τους. Όλοι τους διαβεβαιώνουν πως αναγνωρίζουν ότι υπήρξαν λάθη και παραλείψεις και άρα έχουν κάνει την αυτοκριτική τους και μπορούν πλέον να γυρίσουν σελίδα και να ξεκινήσουν μια νέα πολιτική πορεία.

Γνωρίζετε, όμως, κάποιον -από τον Καραμανλή μέχρι τον Σαμαρά και από τον Παυλόπουλο μέχρι τον Μιχελάκη- που να συγκεκριμενοποιεί την αυτοκριτική αυτή και να ομολογεί την κυβερνητική αποτυχία της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναγνωρίζοντας πού ακριβώς έσφαλαν στη μία ή την άλλη συγκεκριμένη κυβερνητική δράση; Μην ψάξετε, δεν θα βρείτε κανέναν. Γιατί η αυτοκριτική τους είναι αυτοκριτική-μαϊμού, υπεκφυγή, κοροϊδία, καθαρή απάτη.
Και πάμε τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Λένε και ξαναλένε ο Τσίπρας και οι περί αυτόν, κάθε φορά που πιέζονται, ότι είναι αυτονόητα αντίθετοι στη βία, απ' όπου κι αν προέρχεται. Και προσθέτουν ότι η στάση αυτή υπαγορεύεται από την ιδεολογία τους. Μόνο που το πρόβλημα αυτή την ώρα δεν είναι οι γενικόλογες και αφηρημένες διακηρύξεις, αλλά οι συγκεκριμένες τοποθετήσεις πάνω σε συγκεκριμένα γεγονότα. Στα όσα διαδραματίζονται καθημερινά και με αυξανόμενη πυκνότητα σ' όλη τη χώρα. Κι εκεί τα πράγματα αλλάζουν. Εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει επίσημα ότι δεν πρόκειται ν' ασκήσει "λογοκρισία στη λαϊκή αγανάκτηση".
Τι σημαίνει αυτό ας το κρίνει ο κάθε πολίτης ανάλογα με τα μυαλά που κουβαλάει. Με τα μυαλά που εγώ κουβαλάω, στην καλύτερη περίπτωση για τον ΣΥΡIZA η στάση του δείχνει ανοχή. Και τέτοια στάση απέναντι σε προπηλακισμούς, ύβρεις, χειροδικίες και φασιστικού τύπου βίαιες διακοπές συνεντεύξεων δεν ταιριάζει σε αριστερούς, οι οποίοι επιπλέον θέλουν και να επικαλούνται την ιστορία της Αριστεράς και τα όσα έχουν βιώσει οι αριστεροί σ' αυτήν τη χώρα.