Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Χθες, ανήμερα της εορτής του Αγίου Παυλίνου (Αθηναίου μάρτυρος, ο
οποίος ερρίφθη από τους εθνικούς στην πυρά επειδή κήρυττε τον λόγο του
Κυρίου, αλλά ο Θεός, με την απέραντη αγάπη του, τον άφησε να καίγεται
χωρίς να πεθαίνει - περισσότερα στον Συναξαριστή, το κορυφαίο
αριστούργημα της S&M λογοτεχνίας) είχα την ευκαιρία να ακούσω τις
σκέψεις σημαντικού υπουργού - πρίγκιπος, από τον κύκλο του Κάμελοτ. Το
θέμα μας, η κατάσταση των πραγμάτων. Ηταν μία ακόμη ευκαιρία για να
θαυμάσω την ικανότητα, που ο κύκλος του Παπανδρέου έχει
αναγάγει σε τέχνη: την εξέταση, δηλαδή, του προβλήματός μας υπό ένα
πρίσμα διεθνές, το οποίο ανοίγει σταδιακά (πρώτα ευρωπαϊκό, έπειτα
global, τέλος sub specie aeternitatis), ώσπου στο τέλος η στάση της
Ελλάδος και της κυβέρνησής της να μην έχουν πια καμία σημασία.