Εις πείσμα όλων αυτών, των ευλύγιστων αξιών, των φρεσκοβαμμένων αριστερών, των γυρολόγων πολιτικών και των ξεθαμμένων λαϊκισμών, υπάρχει μια κοινωνία, η κοινωνία των ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ. Η κοινωνία των ΑΝΘΡΩΠΩΝ που γνωρίζει την ορθογραφία της και αντιστέκεται. Αντιστέκεται και προσβάλλεται με τα προβαλλόμενα που την αλλοιώνουν και την θέλουν ακόλουθο και δεδομένη, ανεκτική και κατακτημένη, άβουλη στη βουλιμία των ακόρεστων πολιτικών. Ναι αυτή η κοινωνία που οικοδομήθηκε μέσα από ερείπια και στάχτες. Μέσα από εξοντωτικές διώξεις και καθεστωτικούς εκβιασμούς, δεν ξεπουλά τις αξίες της, δεν προδίδει τις αρχές της, δεν παραδίδεται, αλλά παλεύει να χτίσει το δικό της πεπρωμένο.
Αυτό το πεπρωμένο που δικαιούται κάθε άνθρωπος, κάθε Λαός, για να αναπτυχθεί στη Χώρα του. Αυτό, που σ’ άλλες Χώρες θεωρείται ΧΡΕΟΣ προς την Πατρίδα και καθήκον κάθε Πολίτη, στο Τόπο μας είναι ασέβεια των κυριαρχημένων. Είναι αμφισβήτηση της αρχής των εξουσιών από ένα θόρυβο που η σκόνη του θαμπώνει τις ιλουστρασιόν εμφανίσεις της εξουσίας. Και επειδή η εμφάνιση είναι το παν γι’ αυτούς που δεν έχουν τίποτα άλλο από την ΕΙΚΟΝΑ τους, βρήκαν την οπτική που φωτίζει το είδωλο και εξαφανίζει την πραγματικότητα. Βρήκαν την ακολουθία των προβολών που αντικατέστησαν την σκέψη, το προβληματισμό, την αναζήτηση μέσα από τις γραφές της νεότερης πολιτικής ιστορίας, προσφέροντας το ΠΡΟΪΟΝ που ετοίμασαν χωρίς εμάς για μας. Έτσι δίνοντας νόημα στους «αραχτούς καναπέδες…» χαρίζουν το νέο διαφωτισμό των Ηλεκτρονικών Μέσων, χωρίς να σου χρειάζεται η γνώση και η σοφία της Γραφής και την Ανάγνωσης.
Εις πείσμα λοιπόν όλων αυτών, υπάρχει ένας ΚΟΣΜΟΣ, ένας κόσμος που βάλλεται καθημερινά. Ένας κόσμος που δεν ξέρει τι του ξημερώνει η αυριανή και μετεωρίζεται σε μια κοινωνία που δεν τον αντέχει, σε μια πολιτεία που τον διώκει, σ’ ένα κράτος που τον υποτάσσει αντί να τον αναδεικνύει. Αυτοί οι άνθρωποι που μαρτυρούν την κάθε τους μέρα, που “με αγκάθια προσκεφάλι πέρασαν τον ύπνο»(τεράστιε Ρίτσο) δεν υποστέλλουν τη σημαία των αγώνων αυτού του Λαού. Δεν παραδίδεται στις lifestyle εμφανίσεις και στη γενικευμένη πολιτική φρεσκάδα που φάσκει και αντιφάσκει και του δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για την προέλευση και την εξέλιξη στην υπαρκτή πολιτική. Δεν υποκύπτει στον εκμαυλισμό των φιλοδωρημάτων που τον υποτιμά με επιδόματα και τον αποκλείει από τα δικαιώματά του. Δεν συμβιβάζεται με μια Πολιτεία που χρησιμοποιεί τη Δημοκρατία ως άλλοθι για να παίζονται οικονομικά και κοινωνικά παιχνίδια εις βάρος του. Δεν αντέχει και δεν ανέχεται άλλες ανθρώπινες τραγωδίες να βυθίζουν τη Χώρα μας στο πένθος εξ’ αιτίας κάποιων ανεύθυνο- υπεύθυνων δημόσιων λειτουργών.
Αυτός είναι ο κόσμος των ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ που δεν προδίδει τις ιδέες του, αλλάζοντας κόμματα σαν τα πουκάμισά του. Που δεν απαρνιέται τα πιστεύω του και μαρτυρά καθημερινά για τα όνειρά του σ’ έναν πιο όμορφο κόσμο, παρ’ ότι «δεν μπορεί το αίμα του να δίνει σε μια άρρωστη συνέχεια Πατρίδα» που μας λέει μέσα από τους στίχους του ο σπουδαίος Μ. Μπουρμπούλης.
Μαγκλάρας Βασίλης 9/4/24 magklarasvas@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου