Ο Ιμμάνουελ Καντ αιώνες πριν επεσήμανε ότι :
" Η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που αρχίζουν να θίγονται τα όρια της ελευθερίας των άλλων".
Τα όρια αυτά δεν είναι αυτονόητα, ούτε δεδομένα και συχνά ο προσδιορισμός τους δημιουργεί εντάσεις και συγκρούσεις. Για το λόγο αυτό διοικητικά και θεσμικά όργανα (Κοινοβούλιο, Δικαστήρια) αναλαμβάνουν να καθορίσουν σαφώς, πότε η ελευθερία του ενός καταπατά την ελευθερία του άλλου.
Πότε στα πλαίσια μιας κακώς νοούμενης ελευθερίας ξεπερνιούνται τα όρια.
Αναμφισβήτητα, τασσόμαστε υπέρ της ελευθερία του τύπου, πάντα όμως τηρώντας τις Αρχές δεοντολογίας του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, της ΕΣΗΕΑ και του Παγκόσμιου Χάρτη Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.
Η προσφυγή, είτε σε διοικητικά, είτε σε θεσμικά όργανα αποτελεί κίνηση υπευθυνότητας και αξιοπρέπειας για όποιον δεν φοβάται την αλήθεια και δεν έχει κάτι να κρύψει.
Άλλωστε αυτή ακριβώς η επιλογή δεν είναι άγνωστη και στην μικρή τοπική μας κοινωνία. Όσοι έχουν στοιχειώδη μνήμη θυμούνται καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου