Ολοκληρώθηκε η «εξορία» για άλλη μια φορά του ανδριάντα του Μητροπολίτη Ιωακείμ από την πόλη της Κοζάνης, με την τοποθέτηση του στο μνημείο πεσόντων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης στα Μαντέμια
(Νταμάρια) Παναγιάς Κοζάνης, που έγινε μετά από απόφαση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης.Θεωρούμε απαράδεκτη την ενέργεια αυτή του δήμου Κοζάνης και επιμένουμε στην πρόταση που είχαμε κάνει για επανατοποθέτηση του στην πλατεία Συντάγματος, στην οποία ήταν παλιότερα τα κρατητήρια της Ασφάλειας Κοζάνης, στα οποία κρατήθηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν απάνθρωπα και από εκεί εξορίστηκαν σε μαρτυρικούς τόπους αρκετοί αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, καθώς και μετέπειτα αγωνιστές της περιόδου μετά τον εμφύλιο, αλλά και της επτάχρονης δικτατορίας 1967 - 1974.
Η πρόταση μας δεν είναι τυχαία. Η τοποθέτηση του ανδριάντα στο σημείο αυτό, συμβολίζει την σύγχρονη ιστορία της πόλης μας, τους αγώνες του λαού της, για ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκε και ο Μητροπολίτης Ιωακείμ.
Με την σημερινή τοποθέτηση μας, δεν απαλλάσσουμε από τις ευθύνες της την προηγούμενη δημοτική αρχή, που με το πρόσχημα της κατασκευής της νέας πλατείας, έβγαλε τον ανδριάντα από την κεντρική πλατεία και τον πέταξε σε μια αποθήκη, αλλά ούτε και μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής της, δεν φρόντισε να τον τοποθετήσει κάπου μέσα στην πόλη. Κάνοντας φανερό ότι τα ιδανικά, για τα οποία πάλεψε ο Μητροπολίτης Ιωακείμ, δεν έχουν καμία σχέση με την δήθεν «αριστερά» που πρεσβεύουν, που παραχωρεί γη και ύδωρ σε ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ. Άρα, η όποια «ευαισθησία» τους εκ των υστέρων, είναι εκ του πονηρού για να ψαρέψουν σε θολά νερά.
Τελικά η κατάληξη του ανδριάντα, ήταν προδιαγεγραμμένη και εκδικητική και σε αυτό ευθύνονται τόσο η σημερινή, όσο και η προηγούμενη δημοτική αρχή.
Όσον αφορά την εκκλησία και την ηγεσία της, ούτε τον ήθελε, ούτε τον θέλει σήμερα. Γι’ αυτό και δεν παίρνει θέση.
Για μας είναι ξεκάθαρο ότι ο Μητροπολίτης Ιωακείμ ενοχλεί. Ακόμα και σήμερα 59 χρόνια από τον θάνατο του το 1962. Η ιστορική του διαδρομή είναι αυτή που ενοχλεί.
Ø Ενοχλεί, το ότι εξορίστηκε από την δικτατορία του Μεταξά στον Άθω τον Αύγουστο του 1936, γιατί έστειλε επιστολή στον βασιλιά και την κυβέρνηση εξ’ ονόματος του λαού της Δυτικής Μακεδονίας για παραμέληση της περιοχής.
Ø Ενοχλεί, γιατί στην περίοδο της κατοχής βγήκε στο βουνό (1943), μπήκε μπροστά για την οργάνωση του ένοπλου αγώνα του λαού κατά των κατακτητών ως πρόεδρος της ΝΕ Κοζάνης του ΕΑΜ, όταν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, μια μερίδα τους είχε δραπετεύσει στο εξωτερικό, άλλη μια συνεργάστηκε ανοιχτά με τους κατακτητές, ενώ άλλη μια, κρατούσε ουδέτερη στάση καλλιεργώντας την υποταγή, προσμένοντας σε μεταπολεμικές εξελίξεις.
Ø Ενοχλεί, η συμμετοχή του στο 1ο Παμακεδονικό Συνέδριο της ΕΠΟΝ τον Οκτώβρη του 1943 στο Καταφύγι Βελβεντού, όπου με τον φλογερό του λόγο γέμιζε με αισιοδοξία και ξεσήκωνε τους νεαρούς ΕΠΟΝίτες που πάλευαν για τη λευτεριά από τους Γερμανούς κατακτητές.
Ø Ενοχλεί, το γεγονός ότι ο λαός τον αποκαλούσε πνευματικό ηγέτη του ΕΑΜ, που με την ίδρυση της ΠΕΕΑ (κυβέρνηση του βουνού), τον Μάη του 1944, εκλέχτηκε αντιπρόεδρος της και παρέμεινε στην έδρα της στους Κορυσχάδες ως την απελευθέρωση.
Ø Ενοχλεί, ακόμα και σήμερα η στάση του, το ότι εμπνεύστηκε από τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους κατακτητές, για την εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία της χώρας.
Ø Ενοχλεί που μπήκε στο ΕΑΜ και με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές έδωσε τη μάχη κατά της πείνας, τη μάχη της σοδιάς, κατά της πολιτικής επιστράτευσης.
Ø Ενοχλεί, το ότι αγωνίστηκε για την απελευθέρωση ολόκληρων περιοχών και της ίδιας της χώρας, για την διάδοση του πολιτισμού ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα χωριά.
Ø Ενοχλεί, γενικότερα κάθε τι που αφορά την αληθινή ιστορία που γράφουν οι λαοί με την πάλη τους.
Ø Ενοχλεί, γιατί σπάει το μύθο της εθνικής ομοψυχίας που προπαγανδίζεται, γιατί εθνική ομοψυχία δεν υπήρξε ποτέ. Η ιστορία γράφτηκε με το αίμα των λαϊκών αγωνιστών. Το 1941 – 1944 ήταν το ΕΑΜικό κίνημα που έδιωξε τους κατακτητές. Αυτό δεν αλλάζει. Οι άλλοι ήταν απόντες ή συνεργάτες των Γερμανών.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό, ότι από την σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας υπάρχουν πολλά αγάλματα στην πόλη της Κοζάνης, των αγωνιστών του 1821, του Μακεδονικού αγώνα κλπ, για να θυμίζουν την ιστορία αυτού του τόπου. Το μόνο που λείπει από την πόλη, είναι της Εθνικής Αντίστασης 1941 – 1944 και λείπει γιατί αυτή είναι ταυτισμένη στη συνείδηση του λαού με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ.
Οι λαοί διδάσκονται από την ιστορία, γι’ αυτό και προσπαθούν να την κρύψουν απ’ αυτούς, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες που ο λαός βγάζει συμπεράσματα και προβληματίζεται για το γεγονός, ότι ο καπιταλισμός έχει σαπίσει και τίποτα δεν μπορεί να δώσει υπέρ των εργαζομένων, παρά μόνο φτώχια, ανεργία, κρίσεις, πολέμους, προσφυγιά και μετανάστευση.
Εμείς δεν θα σταματήσουμε με κάθε τρόπο να απαιτούμε την επανατοποθέτηση του ανδριάντα του Μητροπολίτη Ιωακείμ μέσα στην πόλη της Κοζάνης και θα πάρουμε και άλλες πρωτοβουλίες γι’ αυτό. Καλούμε όλους τους μαζικούς φορείς, το λαό της Κοζάνης να συμπαραταχθεί μαζί μας και να απαιτήσει την τοποθέτηση του αγάλματος στην πλατεία Συντάγματος.
Κοζάνη 27/4/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου