Του Γιάννη Γκουντιού

Επιτέλους. Κατά την επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ στην Τουρκία εκφράστηκε το αυτονόητο για πρώτη φορά. Διατυπώθηκε επίσημα με ακροατήριο την τουρκική κοινή γνώμη σε απ’ ευθείας μετάδοση καθώς επίσης και στη διεθνή κοινότητα.

Ο Έλληνας ΥΠΕΞ με προετοιμασία, ψυχραιμία, αυτοπεποίθηση, νηφαλιότητα, σαφήνεια, μεθοδικότητα, σταθερή φωνή και χροιά, χαμογελαστός και σίγουρος διατύπωσε δημόσια τις περισσότερες (δυστυχώς όχι όλες) από ελληνικές θέσεις.

Το ύφος του τούρκου ΥΠΕΞ, οι σπασμοί του προσώπου του, η εκφορά του λόγου του, ο εμφανής αιφνιδιασμός του και η αγωνία να αποδείξει στο διεθνές ακροατήριο τη «διαλλακτική» θέση της Τουρκίας και τη «δημοκρατικότητά» της, τον κατέστησαν νευρικό και εγκλωβισμένο στις ίδιες τις τουρκικές επιλογές. Ίσως σε δεύτερο χρόνο ο ψυχρός Ερντογκάν τον αποπέμψει.
Αποδείχθηκε, όπως πάντα φέρονται, η θρασυδειλία των Τούρκων. Απλώνουν τα πόδια τους έξω από το πάπλωμά τους κομπάζοντας, αλλά και με έκδηλο τον ψευτοπαλικαρισμό τους αναδιπλώνονται και ενεργούν σπασμωδικά απέναντι σε σοβαρή αντίδραση. Αποδεικνύονται ρηχοί. Έδειξαν ότι σέβονται και συνυπολογίζουν απόλυτα την ισχύ της Ελλάδας. Όταν εκδηλώθηκε δημόσιος και ισχυρός αντίλογος καθηλώθηκαν. Σε παρόμοιες καταστάσεις ενεργούν πολλές φορές προκλητικά και απερίσκεπτα. Η ιστορία το έχει δείξει. Ελπίζω να έχουν γνώση οι φύλακες.
Για πρώτη φορά η κοινή γνώμη της Τουρκίας ακούει τις ελληνικές θέσεις. Μπορεί πλέον να συγκρίνει. Αλλά και η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, δεν μπορεί να κρύβεται. Οι ελληνικές θέσεις εκφράστηκαν δημόσια και είναι εδραιωμένες στο διεθνές δίκαιο.

Το διπλωματικό πλεονέκτημα θα αποδειχθεί κενό περιεχομένου, αν δεν εμπλουτιστεί με ισχυρό και ευφυώς ανανεωμένο αμυντικό σύστημα, με γεωστρατηγικές και πολιτικοδιπλωματικές κινήσεις. Έτσι καθιστάτε κεκτημένο.

Να αποκρυσταλλωθούν με διπλωματικές πρωτοβουλίες το σύνολο των ελληνικών θέσεων όπως γενοκτονίες, Ίμβρος – Τένεδος, Αγια Σοφιά, Χάλκη, περιουσίες Κωνσταντινοπολιτών, 12 μίλια, τουρκολιβυκό μνημόνιο, Βαρώσια κλπ (αναφέροντας κάποια που δεν ακούστηκαν) στα διεθνή φόρα.

Η εν γένει γεωπολιτική κατάσταση από την Ουκρανία έως την Λιβύη και από τα Δυτικά Βαλκάνια (στα οποία μεθοδεύεται υπογείως η αλλαγή συνόρων και θα πρέπει η Ελλάδα να αρθρώσει στρατηγικό, συντεταγμένο, δυναμικό και απαιτητικό λόγο) έως τον Περσικό κόλπο και η νέα αμερικανορωσική διένεξη, ευνοεί την Ελλάδα ως δύναμη σταθερότητας στην περιοχή. Παράλληλα σε όλα τα θερμά μέτωπα (Ουκρανία, Συρία, Λιβύη, Δυτικά Βαλκάνια, Αρμενία), η Τουρκία έχει αποσταθεροποιητική συμβολή.

Η Ελλάδα πρέπει να δράσει με αποφασιστικές, προσεκτικές, κλιμακωτές και έξυπνες ενέργειες επί του πεδίου. Γεωλογικές έρευνες, στρατιωτικές ασκήσεις, οριοθέτηση ΑΟΖ κ.α.

Σ’ αυτό το πλαίσιο η επιτυχία αυτή θα πρέπει να αξιοποιηθεί στην επερχόμενη πενταμερή. Βάση εκκίνησης να αποτελέσει το Crans-Montana. Παράλληλα να αποσυρθούν πλήρως οι κατοχικές δυνάμεις και να απεγκλωβιστεί η Κύπρος από τη δέσμευση της δικοινοτικής – διζωνικής ομοσπονδίας αλλά και οποιασδήποτε άλλης μορφής ομοσπονδία. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ενιαία, αδιαίρετη κρατική οντότητα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Ο Έλληνας ΥΠΕΞ αν δεν πήγαινε στο ιφτάρ θα είχε επιτύχει ακόμη κάτι πολύ σημαντικό. Δεν έπρεπε να δεχθεί την πρόσκληση του ομολόγου του στο οθωμανικό δείπνο, ακριβώς γιατί την ίδια περίοδο διανύουμε περίοδο νηστείας ενόψει του Ορθοδόξου Πάσχα. Η στάση αυτή θα ανάγκαζε τον ΥΠΕΞ ενός θεοκρατικού Οθωμανικού καθεστώτος να αναγνωρίσει(;) την διαφορετικότητα στη θρησκεία. Θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να δούμε το ύφος του τούρκου στο πλαίσιο της ελευθερίας των θρησκευτικών επιλογών του ανθρώπου.

Γκουντιός Β. Γιάννης