Έφυγε σε ηλικία 67 ετών ο αγωνιστής κατά της χούντας και καθηγητής
Συνταγματικού Δικαίου Σταύρος Τσακυράκης, μετά από πολύχρονη μάχη με τον
καρκίνο.
Είχε γεννηθεί στη Μήθυμνα Λέσβου το 1951 και βρέθηκε στην Αθήνα ως
οικότροφος του Κολλεγίου Αθηνών, επιλεγμένος από το σχολείο που έδινε
βάρος στην ανάγκη να στηριχθούν οι σπουδές παιδιών από χαμηλά οικονομικά
στρώματα. Εισήχθη στη Νομική και δραστηριοποιήθηκε πολιτικά, φτάνοντας
στη θέση του γενικού γραμματέα του «Ρήγα Φεραίου», της νεολαίας του ΚΚΕ
Εσωτερικού. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία του
δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ρώμης ενώ το 1990 αναγορεύθηκε διδάκτωρ του
συνταγματικού δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά την περίοδο της
Χούντας των Συνταγματαρχών διετέλεσε γραμματέας της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος
και μέλος της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου. Για
την αντιδικτατορική του δράση συνελήφθη, φυλακίστηκε στα κρατητήρια
ΕΑΤ-ΕΣΑ, όπου και βασανίστηκε.
Υπήρξε καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών, όπου τον Απρίλιο του 2018 έδωσε το τελευταίο του μάθημα σε μία κατάμεστη αίθουσα καθώς θα αφυπηρετούσε στο τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς.
Στο παρελθόν υπήρξε ακαδημαϊκός επισκέπτης στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Κολούμπια και Νέας Υόρκης.
Στις ευρωεκλογές του 2014 υπήρξε υποψήφιος με Το Ποτάμι χωρίς όμως
επιτυχία. Αρθρογραφούσε τακτικά σε νομικά περιοδικά και στον ημερήσιο
τύπο και ήταν μέλος της επιστημονικής επιτροπής της επιθεώρησης The
Books' Journal.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
2 σχόλια:
Ο Ευαγγελος Βενιζέλος για τον Σταυρο Τσακυρακη.
Περίμενε πώς και πώς ο Σταύρος να πάει στον τόπο του, στον Μόλυβο, στις 14 Ιουλίου. Προφανώς είχε επίγνωση των δυσκολιών αυτής της μετακίνησης. Ήξερε τις πιθανότητες. Ήθελε όμως να το κάνει. Με το που έφτασε, όλα επιταχύνθηκαν. Μας αποχαιρέτησε από το νησί του. Εξουθενωμένος αλλά ισχυρός. Γεμάτος με τις μεγάλες, γνήσιες και διαρκείς αγωνίες του μέχρι την τελευταία στιγμή. Για τη χώρα και το μέλλον της, τη Δημοκρατία και τις αντοχές της, τα δικαιώματα και τις νέες απειλές εναντίον τους, τον προοδευτικό δημοκρατικό χώρο και τις προοπτικές του, την Ευρώπη και τις νέες προκλήσεις που αντιμετωπίζει, τους μαθητές του και τα επόμενα βήματα τους, τους δικούς του ανθρώπους και τη ζωή τους μετά. Τον αποχαιρετούμε με οδύνη.
Του προκαλούσε πάντα αμηχανία η αναφορά στην αντιδικτατορική του δράση, στον παιδαγωγικό του ρόλο, στο επιστημονικό του έργο. Δεν μπορεί όμως τώρα πια να αποφύγει τον δημόσιο έπαινο.
Όχι κ. Prime Minister GR, ο θάνατος του Σταύρου Τσακυράκη δεν «αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στο μέτωπο της προόδου». Διότι αυτό το «μέτωπο» σας, πέρα από την νομική σας σύμβουλο κ. Θάνου περιλαμβάνει προφανώς και τον κυβερνητικό σας εκπρόσωπο, ο οποίος δήλωνε πριν ένα χρόνο: ««Με ενημέρωσαν ότι ο αξιότιμος κύριος καθηγητής Τσακυράκης σε σχετικό post στο fb συμπέρανε ότι από την αρχή της διάκρισης των εξουσιών απορρέει και απαγόρευση επικοινωνίας μέλους της εκτελεστικής εξουσίας με κρατούμενο…Είναι δεδομένο ότι είναι η πολιτική στράτευση του κύριου καθηγητή και όχι η νομική πειθαρχία που υπαγόρευσε την ψευδοερμηνεία του. Το Σύνταγμα όμως δεν είναι το wishlist του κ. Τσακυράκη». Ας περιοριστείτε λοιπόν στους γνήσιους εκπροσώπους του «μετώπου» σας κ. Τσίπρα. Ο Σταύρος Τσακυράκης δεν ανήκε στη wishlist σας.
(Κάποιοι ίσως να πούν πως αυτή την ώρα της θλίψης δεν ταιριάζουν κάτι τέτοια. Ο Σταύρος όμως πέρα από τη συναινετικότητα και τη γλυκύτητα που τον διέκρινε ήταν γνωστός και για τη μαχητικότητα του).
Δημοσίευση σχολίου