Του ΕρρίκουΜπαρτζινόπουλου
Το έχω ξαναπεί: από κανέναν δεν περιμένω θαύματα.
Και πολύ περισσότερο δεν τα περιμένω από τον ΣΥΡΙΖΑ, τον αρχηγό του ή τα
στελέχη του. Αν κάτι περιμένω απ' όλους αυτούς είναι λίγη στοιχειώδη
σοβαρότητα. Τα στραπάτσα της οκτάμηνης διακυβέρνησης θα 'πρεπε να τους
είχαν διδάξει ότι, όσο ανεξήγητο κι αν το βρίσκουν, είναι αναγκαία
προϋπόθεση για την αποτελεσματική άσκηση εξουσίας.
Και εξηγούμαι. Δεν περιμένω ν' ακούσω στο πλαίσιο του προγραμματικού διαλόγου από τον Τσίπρα ή τους συνεργάτες του κάποιο υποτυπώδες έστω πρόγραμμα αντιμετώπισης κάποιων από τα πολλά προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο. Πρόσφατα άλλωστε μας απέδειξαν ότι το μόνο που κατάφεραν να προγραμματίσουν ως αντιπολίτευση ήταν τον καταξευτελισμό της χώρας από τον απερίγραπτο Βαρουφάκη και του Κοινοβουλίου από την κωμικοτραγική Κωνσταντοπούλου.
Ωστόσο την
απαίτηση αποφυγής ορισμένων επικίνδυνων ανοησιών την έχω. Και ο καθένας μας οφείλει να την έχει, διότι έχουμε πληρώσει πανάκριβα ως τώρα τις βλακώδεις ιδεοληψίες και τις πολιτικάντικες κουτοπονηριές του Τσίπρα και των παρατρεχάμενών του. Οπως για παράδειγμα την επανάληψη του γνωστού σλόγκαν πως «εμείς δεν συνεργαζόμαστε με τη ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ».
Αλλά αν είναι έτσι, εγώ γιατί έχω την εντύπωση πως ο μοναδικός λόγος που δεν χρεοκοπήσαμε εξαιτίας της τραγελαφικής πολιτικής του Τσίπρα και της παρέας του ήταν επειδή βρέθηκαν κι έσωσαν την παρτίδα ο Μεϊμαράκης, ο Θεοδωράκης και η Γεννηματά; Και με σοβαρό προσωπικό και πολιτικό κόστος μάλιστα, αφού αποδέχθηκαν να επικυρώσουν με την ψήφο τους τα εξοντωτικά μέτρα που ο πανικόβλητος Τσίπρας μάς φόρτωσε στην προσπάθειά του ν' αποφύγει τον εφιάλτη της χρεοκοπίας που οι εκλεκτοί του και οι πολιτικές κωλοτούμπες του είχαν δημιουργήσει.
Τώρα μας ξαναπάνε σ' εκλογές. Και ξαναπιπιλάνε την καραμέλα πως «εμείς μ' αυτούς δεν κάνουμε και δεν συνεργαζόμαστε». Και φυσικά δεν μας λένε τι θα γίνει έτσι και τα κουκιά δεν βγαίνουν και ξαναχρειαστούν, όπως είναι το πιθανότερο να συμβεί, συνεργασίες. Θα ξαναπάμε μήπως σ' εκλογές; Τις τέταρτες μέσα στον χρόνο ή μήπως και τις πέμπτες; Ακούγοντας τις σχετικές μεγαλοστομίες των συριζαίων θυμήθηκα εκείνη την κρητική μαντινάδα για τους ναύτες που βρέθηκαν στο τιμόνι του πλοίου και σκέφτηκα πόσο τυχεροί ήταν. Εμείς ξεπέσαμε σε μούτσους.
Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου