Η οικονομία στο απόσπασμα

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΑΛΙΠΗΣ

Η οικονομία επαφίεται πάλι στη φιλοπατρία των Ελλήνων. Τα σενάρια για εκλογές έρχονται στην πιο ακατάλληλη στιγμή γι' αυτή.

Την ώρα που σήκωνε κεφάλι, που όλοι μιλούσαν για success story, που έδειχνε ότι μπορούσε να ορθοποδήσει και τα σημάδια από το εξωτερικό για ευνοϊκές ρυθμίσεις στην αποπληρωμή του χρέους προκαλούσαν αισιοδοξία, η σκιά της πολιτικής έρχεται να σκεπάσει και να θολώσει τον ορίζοντα.

Η οικονομία, έτσι κι αλλιώς κινδυνεύει να μπει σε περιδίνηση και να αιωρείται έως ότου ξεδιαλυθούν τα σύννεφα και σταθεροποιηθεί το πολιτικό σκηνικό.

Γιατί η πιθανότητα και μόνο για προκήρυξη πρόωρων εκλογών τώρα, με άγνωστο ή επισφαλές αποτέλεσμα για ανάδειξη μιας σταθερής κυβέρνησης, προκαλεί ρίγος.

Η τυχόν επανάληψη δε του φαινομένου του 2012 με τις διπλές εκλογές θα είναι συνταγή καταστροφής.

αλλα το χειρότερο όλων θα είναι να παραταθεί μια εκκρεμότητα που δεν οδηγεί πουθενά, με μια κυβέρνηση που θα παλινδρομεί χωρίς να μπορεί να λάβει τις απαραίτητες όσο και οδυνηρές αποφάσεις που απαιτούνται για την έξοδο της οικονομίας από την κρίση.

Ηδη η οικονομία με εξαίρεση ένα διάλειμμα ενός έτους με τον σχηματισμό της παρούσας κυβέρνησης συνεργασίας ταλαιπωρήθηκε με δύο αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις και διακυβερνήθηκε από μία υπηρεσιακή και μία μεταβατική κυβέρνηση.

Αν τώρα στην πιο κρίσιμη στιγμή που διέρχεται η οικονομία αντιμετωπίσει κι άλλο ένα εκλογικό σοκ και ζήσει άλλον έναν κύκλο αβεβαιότητας, το πλήγμα θα είναι βαρύτατο και φυσικά δύσκολα θα μπορέσει να ξαναστηθεί στα πόδια της.

Εκτος αυτού, θα έχει να αντιμετωπίσει σε λιγότερο από έναν χρόνο από τώρα (τον Μάιο του 2014) και τις ευρωεκλογές και τα επακόλουθα μιας χαλαρής ψήφου που η τότε αντιπολίτευση θα σπεύσει να εκμεταλλευτεί.

Συνεπώς η οικονομία υπέστη μέχρι τώρα αρκετά δεινά μιας πολιτικής «βαβέλ». Αντεξε εκλογές, παραπαίουσες κυβερνήσεις και κυβερνήσεις υπηρεσιακές και «ειδικού σκοπού» και βρίσκεται σε οριακό επίπεδο.

Ο πολιτικός κόσμος οφείλει να αντιληφθεί ότι μια άλλη περιδίνηση μπορεί να φέρει το χάος και την καταστροφή.

Η κουλτούρα της πολιτικής συνεργασίας που είχε αρχίσει να εμπεδώνεται και η οποία τόσο επαινέθηκε και διαφημίστηκε σαν μία τομή και αλλαγή στον ελληνικό πολιτικό χάρτη, πρέπει να διατηρηθεί ζωντανή.

Αλλως, ας δώσουν όλοι μαζί το σύνθημα «πυρ ομαδόν» κατά της οικονομίας κι ας παρακολουθούν σαν τον Ηρόστρατο την εθνική οικονομία να φλέγεται.

www.imerisia.gr