Του Παναγιώτη Παναγιώτου
Οντως, η συμμετοχή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του
κ. Τσίπρα, στην εκδήλωση του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Καραμανλής», ενός
ιδρύματος της ΝΔ, δεν είναι κάτι καινοφανές. Στο εξωτερικό συνηθίζεται.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι κάτι θετικό, καθώς εμπεριέχει έναν
σεβασμό προς τους πολιτικούς αντιπάλους και συνιστά μια ένδειξη
«πολιτικού πολιτισμού».
Το κακό είναι άλλο: ότι το κλίμα αυτού του «πολιτικού πολιτισμού» απουσιάζει στην καθημερινή πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, όπου καλλιεργείται ένας οξύτατος κομματικός διπολισμός, πολλές φορές μάλιστα με ακραίες εκδοχές εκατέρωθεν (ακροδεξιοί - τρομοκράτες κ.λπ.).
Οχι τυχαίος, αλλά
ενταγμένος σε καλά σχεδιασμένες κομματικές στρατηγικές.Το κακό είναι άλλο: ότι το κλίμα αυτού του «πολιτικού πολιτισμού» απουσιάζει στην καθημερινή πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, όπου καλλιεργείται ένας οξύτατος κομματικός διπολισμός, πολλές φορές μάλιστα με ακραίες εκδοχές εκατέρωθεν (ακροδεξιοί - τρομοκράτες κ.λπ.).
Εξ ου και οι αντιδράσεις για τη συμμετοχή του κ. Τσίπρα στην εκδήλωση του Ιδρύματος «Καραμανλή» και στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ - ο καθείς από τη σκοπιά του. Κάποιοι «συριζαίοι» δεν μπορούν να καταλάβουν πώς ο αρχηγός τους εμφανίζεται σ' ένα ίδρυμα που συνδέεται με τη ΝΔ και κάποιοι νεοδημοκράτες πώς καλείται να μιλήσει ένας αρχηγός κόμματος που αποτελεί τον κύριο στόχο αντιπαράθεσης του κ. Σαμαρά. Προφανώς, ο... «πολιτικός πολιτισμός» δεν είναι επαρκής εξήγηση, παρότι σ' ένα άλλο πλαίσιο -που δυστυχώς δεν υπάρχει- θα έπρεπε να είναι.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τσίπρας -με όλες τις εσωτερικές αντιφάσεις του κόμματός του- αποδεικνύεται εξαιρετικά ευέλικτος από άποψη τακτικής, επιχειρώντας μέσω «Καραμανλή» αφενός να δικαιολογήσει ότι η ΝΔ του Σαμαρά είναι μια όχι κεντροδεξιά αλλά «ακροδεξιά», αντίθετα με την «καραμανλική Δεξιά», και παράλληλα να κάνει ένα «άνοιγμα» στον μεσαίο χώρο, επιχειρώντας να... αναδείξει ένα στρατηγικό ρήγμα στο εσωτερικό της ΝΔ!
Εν πάση περιπτώσει, καλά όλα αυτά, αλλά να θέλει κανείς σήμερα να πείσει ότι ο Σαμαράς της κυβέρνησης τρικομματικής στήριξης λειτουργεί ως ακροδεξιός είναι εκτός πραγματικότητας. Παρότι και ο Σαμαράς «παίζει το παιχνίδι» της «πόλωσης» με τον ΣΥΡΙΖΑ, για δικούς του κομματικούς λόγους.
Φοβούμαι ότι ο... υπερβολικός τακτικισμός που αναπτύσσει τελευταία ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί αντί για καλό να του βγει σε κακό...
panpan@pegasus.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου