Μη ζούμε με μύθους. Αν χρεοκοπήσουμε, θα πεινάσουμε

του Γιάννη Λοβέρδου από το aixmi.gr

Ζούμε σε μια εποχή στην οποία επικρατούν οι κραυγές των επιχειρημάτων και η βλακεία της ψυχραιμίας και της νηφαλιότητας. Σε μεγάλο βαθμό αυτό ήταν αναμενόμενο, καθώς η ίδια η ζωή μας ξεβολεύει βίαια κι ανατρέπει όσα είχαμε συνηθίσει εδώ και δεκαετίες. Αλλά αν δεν αντιμετωπίσουμε με λογική την κατάσταση, αν δεν αντιμετωπίσουμε ρεαλιστικά τα γεγονότα, πώς θα βρούμε λύση στο πρόβλημα μας; Τα περισσότερα από όσα ακούγονται και λέγονται στα διάφορα «τηλεοπτικά καφενεία» κι αναπαράγονται ως κραυγές, συχνά απόγνωσης, στις διάφορες πλατείες, ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν.

Παρ’ όλα αυτά φαίνεται ότι βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε μια αποσβολωμένη και φοβισμένη κοινωνία, που αρνείται ακόμα να παραδεχθεί την κατάσταση και να την αντιμετωπίσει. Κι αποδίδει ευθύνες σε άλλους, κυρίως τους ξένους, τους «συνωμότες» και τους «τοκογλύφους», που δήθεν απεργάζονται το κακό και την καταστροφή του Ελληνισμού σε κάποια σκοτεινά δωμάτια.
Η αλήθεια, χωρίς να είναι ευχάριστη, είναι πολύ πιο απλή από ό,τι ευρέως θεωρείται. Ας δούμε μερικούς από τους σημερινούς μύθους.
- Ο πρώτος και συνηθέστερος είναι ότι οι εταίροι μας και το ΔΝΤ μας δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια. Αυτό δεν είναι ακριβές. Το επιτόκιο με το οποίο μας δανείζει το ΔΝΤ είναι 3,1%, όσο δηλαδή δανείζεται από τις αγορές και το γερμανικό δημόσιο, ενώ η Ε.Ε. μας δανείζει με 5,4%, που μειώθηκε στην προ εξαμήνου Σύνοδο Κορυφής κατά μία μονάδα. Δηλαδή, είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα για μια καταχρεωμένη χώρα, που είναι λίαν αμφίβολο αν μπορεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις.
- Ένας άλλος διαδεδομένος μύθος είναι ότι μοναδικό μέλημα των δανειστών μας είναι να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή των δανεικών, που είχαμε πάρει από τις γαλλικές -κατά κύριο λόγο- και τις γερμανικές τράπεζες. Ουδέν αναληθέστερον. Το ελληνικό δημόσιο έχει δανεισθεί από τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες περίπου 120 δισ. ευρώ. Ηδη η Ελλάδα παίρνει 110 δισ από την τρόϊκα και με το νέο δάνειο θα πάρει ακόμα 80 -90 δισ. Αν, λοιπόν, ήθελαν απλώς να εξασφαλίσουν τις τράπεζές τους απλώς θα τις ενίσχυαν με τα μισά από όσα δίνουν σε εμάς και θα μας άφηναν στην κακή κι ανάποδη μοίρα μας.
- Συζητείται, επίσης, ότι με τα νέα δάνεια το χρέος μας θα πολλαπλασιασθεί τα επόμενα χρόνια. Αυτό είναι ακριβές. Δεν οφείλεται, όμως, στο ότι πολλαπλασιάζονται οι ανάγκες μας εξαιτίας των υψηλών επιτοκίων, αλλά στο γεγονός ότι τα χρήματα που δανειζόμαστε δεν κατευθύνονται αποκλειστικά στην αποπληρωμή των προηγούμενων δανείων. Μεγάλο μέρος τους χρησιμοποιείται για την κάλυψη των αναγκών του Δημοσίου, κυρίως σε μισθούς και συντάξεις.
Όσο το ελληνικό δημόσιο δεν παράγει πρωτογενή πλεονάσματα, ούτε το δανεισμό του μπορεί να αντιμετωπίσει, ούτε από τον αυξανόμενο δανεισμό να απεμπλακεί, ούτε τα δημοσιονομικά του να εξυγιάνει και να ελπίσει ότι θα
μπορούσε να αυξήσει τις δυνατότητες του να προσελκύσει επενδύσεις και να οδηγηθεί και πάλι στην ατραπό της ανάπτυξης.
Όσο το Δημόσιο χρειάζεται να δανείζεται για να καλύπτει, μέρος τουλάχιστον, των αναγκών του, τόσο το πρόβλημα θα διαιωνίζεται και η Ελλάδα θα μένει εγκλωβισμένη στο φαύλο κύκλο του χρέους και της υπανάπτυξης.
- Άλλος μύθος, που κυκλοφορεί ευρύτατα, λέει ότι η χρεοκοπία είναι προτιμότερη από τον αργό θάνατο, που βιώνουμε τώρα. Πράγματι είναι επώδυνη αυτή η σημερινή διαδικασία. Αλλά η στάση πληρωμών θα οδηγούσε σε μια τρομακτική κατάσταση. Διότι τότε η Ελλάδα θα χρειαζόταν να ζήσει μόνο με αυτά, που παρήγε. Και δεν είναι πολλά. Απόδειξη ότι σήμερα εισάγει το 75% και πλέον των αναγκών της σε τρόφιμα και γεωργικά προϊόντα. Και, φυσικά, το σύνολο σχεδόν των αναγκών της σε πετρέλαιο. Αν συνέβαινε η τυπική χρεοκοπία, η Ελλάδα θα πεινούσε στην κυριολεξία.