«Μ΄ όποιον δάσκαλο...»

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Στην απόφαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Αθηνών (την οποία έδωσε στη δημοσιότητα ο πρύτανης Θ. Πελεγρίνης) δεν σοκάρουν οι προθέσεις. Είναι ανθρώπινο να προσπαθούν κάποιοι ενδιαφερόμενοι να διασφαλίσουν τις αρμοδιότητες, τα προνόμια και τον ρόλο τους, ακόμη και εις βάρος της κοινής λογικής.

Σοκάρει κυρίως το επίπεδο των επιχειρημάτων που επιστρατεύουν άνθρωποι στους οποίους η Πολιτεία έχει αναθέσει την εκπαίδευση των παιδιών μας. Διότι αν ισχύει πως «μ' όποιον δάσκαλο καθήσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις», τίποτα αισιόδοξο για τους μαθητές δεν προοιωνίζεται η επιχειρηματολογία των δασκάλων.

Η ανακοίνωση, ας πούμε, ομιλεί για «δημοκρατική νομιμοποίηση των οργάνων διοίκησης» - αλλά τι σημαίνει αυτό; Σε μια δημοκρατία, τα όργανα διοίκησης νομιμοποιούνται από το νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία τους και από τη συμμόρφωσή τους σε αυτήν τη νομιμότητα.

Με άλλα λόγια κι επειδή μάλλον τα έχουν μπερδέψει, ο πρύτανης ενός πανεπιστημίου δεν είναι πρωθυπουργός και μια σύγκλητος δεν είναι κυβέρνηση, ούτε κόμμα, ούτε καν σωματείο.

Αν ο συγκεκριμένος πρύτανης διψά όντως για δημοκρατική νομιμοποίηση δεν έχει παρά να πολιτευθεί στις επόμενες εκλογές με τα ψηφοδέλτια της «Σπίθας» (στην οποία, αν δεν απατώμαι, δραστηριοποιείται) κι εφόσον ο λαός τον προτιμήσει μπορεί εντελώς νομιμοποιημένος να αναλάβει ακόμη και τη διακυβέρνηση της χώρας.

Η ίδια ανακοίνωση αποφαίνεται αφοριστικά ότι «η κυβέρνηση ξεπουλάει τα πάντα». Είναι μια άποψη απολύτως θεμιτή αν διατυπώνεται από κάποιο στέλεχος της «Σπίθας» ή του ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά δεν αντιλαμβάνομαι τι θέση έχει σε ανακοίνωση της συγκλήτου ενός μεγάλου πανεπιστημίου.

Διότι αν η Σύγκλητος διατυπώνει απόψεις (και, μάλιστα, τόσο παιδαριώδεις...) για την πορεία των πολιτικών πραγμάτων, θα έπρεπε κανονικά να μας γνωστοποιήσει τις εκτιμήσεις της και για τις άδειες των ταξί, την υστέρηση των εσόδων ή τα στημένα ποδοσφαιρικά παιχνίδια. Αν, δηλαδή, δουλειά της είναι να σχολιάζει γενικώς την επικαιρότητα, δεν βλέπω γιατί θα πρέπει να τη σχολιάζει επιλεκτικά.

Η ανακοίνωση τελειώνει με την προειδοποίηση πως «ακόμη κι αν το νομοσχέδιο ψηφιστεί πραξικοπηματικά, δεν θα προχωρήσουμε στην εφαρμογή του». Εδώ έχουμε κακά και καλά νέα.

Τα κακά νέα είναι ότι υπάρχουν ακαδημαϊκοί δάσκαλοι που δεν ξέρουν τι σημαίνει η λέξη «πραξικόπημα» κι αγνοούν ότι δεν εφαρμόζεται στη νομοθετική διαδικασία ενός κοινοβουλευτικού πολιτεύματος.

Τα καλά νέα είναι ότι αφού δεν θα εφαρμόζουν τον νόμο του κράτους, προφανώς δεν θα θέλουν και να πληρώνονται από το ίδιο κράτος. Αρα, παραιτούνται από τη δημόσια χρηματοδότηση του πανεπιστημίου.

Μπράβο τους διότι στους δύσκολους καιρούς που ζούμε κάθε ευρώ μετράει!