«Μου το ζητάτε τώρα αυτό, που είμαι μπροστά στις δημοσκοπήσεις;»

Γράφει η Ρένα Χόπλαρου. Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον Πολίτη της Κύπρου 29/6/2011.

Στις 23 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος Κορυφής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος με κεντρικό θέμα – τι άλλο; – την οικονομική κρίση της Ελλάδας. Τι ειπώθηκε πίσω από τις πόρτες; 17 πρωθυπουργοί και οι κεντροδεξιοί αρχηγοί της αξιωματικής  αντιπολίτευσης των χωρών μελών της Ε.Ε προσπαθούσαν να πείσουν τον Αντ. Σαμαρά να υποστηρίξει τα μέτρα, να ψηφίσει το μεσοπρόσθεσμο, να βοηθήσει με  την υπεύθυνη στάση του την καταρρέουσα χώρα του. Τον καλούσαν να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος. Του έφερναν τα παραδείγματα της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, όπου τα κεντροδεξιά κόμματα κέρδισαν τις εκλογές εν μέσω κρίσης επειδή έδειξαν υπεύθυνη στάση και όχι το αντίθετο. Αμ δε! Ο Σαμαράς αμετάπειστος. Εις την κυπριακή «μουσιαμάς», δηλαδή αδιάβροχος! Κανένα επιχείρημα δεν «έπιανε» πάνω του.  Κάποια στιγμή στα πολλά, παίρνει  η Μέρκελ τον λόγο και του λέει «πες μας επιτέλους ένα – δύο πράγματα που θέλεις να αλλάξεις, να τα αλλάξουμε». Η απάντηση του Σαμαρά: «Μου το ζητάτε τώρα αυτό, που είμαι μπροστά στις δημοσκοπήσεις;» Κόκαλο οι του ΕΛΚ από το αδιανόητο του «επιχειρήματος»!!!

Τον λόγο πήρε ο Νίκος Αναστασιάδης του ΔΗ.ΣΥ. Η παρέμβαση του δεν ήταν απλώς μια παρέμβαση ηγέτη μικρής χώρας με ιστορικούς δεσμούς με την Ελλάδα, αλλά ενός Ευρωπαίου πολιτικού της Κύπρου με ανεξάρτητη άποψη και αίσθηση ευθύνης: «Σου μιλάω ως προσωπικός σου φίλος, αν θες ως ο μεγάλος σου αδελφός. Πρέπει να αρθείς στο ύψος των περιστάσεων! Η χώρα πρέπει να σωθεί, κινδυνεύουμε όλοι από την ελληνική κρίση. Μπορείς δημοσίως να διατηρήσεις τις ενστάσεις σου. Υπερψήφισε διαμαρτυρόμενος!» Οι παρευρισκόμενοι ηγέτες επικροτούν χτυπώντας τα χέρια τους στο τραπέζι.

Αμεριμνησία μπρος στα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και των κατοίκων της; Λαϊκισμός; Καιροσκοπισμός; Τυχοδιωκτισμός; Ψευδοπροοδευτισμός; Έλλειψη σθένους μπροστά στα επώδυνα μέτρα που πρέπει να υλοποιηθούν για την οικονομική ανάπτυξη και διοικητική εξυγίανση της χώρας; Βραχύβιοι σχεδιασμοί πολιτικής επιβίωσης; Κι όλα αυτά πάνω στα ερείπια μιας χώρας; Φτάνει να βγει Πρωθυπουργός! Κι ας είναι Πρωθυπουργός καμένης γης! Υπάρχει μια κυπριακή παροιμία που περιγράφει καίρια το φαινόμενο: «Απ’ εν αντρέπεται, ο κόσμος εν δικός του!»

Να δούμε επίσης τι μας επιφυλάσσει το εγγύς μέλλον εδώ στην Κύπρο. Η αντιπολίτευση φωνάζει «έχουμε πρόβλημα» και η κυβέρνηση απαντά «είστε Κασσάνδρες». Η αντιπολίτευση παροτρύνει την κυβέρνηση «να πάρει δύσκολα μέτρα και να μοιραστούν το πολιτικό κόστος» και η κυβέρνηση απαντά «Όλα καλά». Για να διαχειριστούμε όμως οτιδήποτε είτε στο κυπριακό είτε στην οικονομία χρειάζονται δύο συστατικά: υπεύθυνη κυβέρνηση και υπεύθυνη αντιπολίτευση που θα αναγνωρίσουν τα προβλήματα στις πραγματικές τους διαστάσεις χωρίς επικοινωνιακά τρυκ, η μεν για να διατηρήσει την εξουσία και η δε για να την καταλάβει. Να προχωρήσουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις αποτελεσματικά στο βάθος και την έκταση που χρειάζεται για την έγκαιρη εξυγίανση της οικονομίας. Με σχέδιο και με κοινή λογική. Ο τραγικός ρεαλισμός της ιστορίας λειτουργεί ερήμην των βραδυπορούντων. Αυτό τουλάχιστον ας το αναγνωρίσουν στο ΑΚΕΛ γιατί στο κυπριακό η λύση «χωρίς ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα» έθαψε οριστικά τη λύση ομοσπονδίας. Εύχομαι να μην ακολουθήσουμε την πεπατημένη της ακινησίας και στην οικονομία.