Ο (Ελεύθερος)Τύπος, η Γιάννα και ο ανώνυμος blogger

Το κλείσιμο της εφημερίδας Ελεύθερος Τύπος προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις στην κοινή γνώμη. Οι γνώστες της ‘πιάτσας’ του τύπου μάλλον το περίμεναν. Κάποιοι αιφνιδιάστηκαν, κάποιοι αναρωτήθηκαν γιατί και άλλοι απέδωσαν ευθύνες (υψηλά) εκεί που δεν έπρεπε. Από τη μία υπάρχει η ανθρώπινη/κοινωνική πλευρά που λέει ότι έχασαν τη δουλειά τους 450 άτομα και αντίστοιχες οικογένειες. Σεβαστό αυτό και λυπηρό.

Από την άλλη υπάρχει το ερώτημα γιατί η περίφημη ναυαρχίδα της κυβερνώσας παράταξης αφέθηκε να βουλιάξει και δεν επιχειρήθηκε να στηριχτεί με τους γνωστούς τρόπους χρηματοδότησης, όπως για παράδειγμα γίνεται σε εφημερίδες δήθεν πανελλαδικής εμβέλειας που περιλαμβάνουν παντελώς άγνωστα ονόματα στη σύνταξη τους και κυκλοφορία μικρότερη των …. «Σερβιώτικων Νέων». Δηλώσεις επί δηλώσεων των πρωταγωνιστών της υπόθεσης Ε.Τ. φανερώνουν πολιτικά, εκδοτικά, επιχειρηματικά και προσωπικά παιχνίδια… Η διαπλοκή που διακρίνεται με ξεπερνά …

Υπάρχει και η άποψη που λέει ότι η εφημερίδα έχασε την ταυτότητά της και υιοθέτησε την ταυτότητα της κυρίας ιδιοκτήτριας, δηλαδή μικρά άρθρα, χωρίς βάθος, χωρίς πολιτική ανάλυση, υπερβολικό life style και γκλαμουριά, μοντέρνο layout, αλλαγές ταιριαστές σε ένα τρέντυ έντυπο και όχι μια παραδοσιακή πολιτική εφημερίδα κεντροδεξιού χώρου. Κατά την άποψή μου μία εφημερίδα είναι ανάγκη να υπηρετεί το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Ποιος διάβαζε τον Ελεύθερο Τύπο; Νομίζω, ότι το κοινό της αποτελούνταν από παραδοσιακά συντηρητικούς αναγνώστες που είναι και ο πυρήνας αυτού που ονομάζουμε κεντροδεξιά. Αναγνώστες που δύσκολα μετακινούνται σε άλλο πολιτικό χώρο και που αποθέωσαν την κυκλοφορία της εφημερίδας επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Οι συνεχείς αλλαγές των διευθυντών της εφημερίδας, η ασυνέπεια στην πολιτική γραμμή (πασόκοι διευθυντές σε δεξιό φύλλο, έλεος βρε Γιάννα) και η χιπ όψη του φύλλου, τους έδιωξαν.

Στο διαδίκτυο διάβασα την εκτίμηση κάποιου ότι οι περισσότερες μεγάλες εφημερίδες θα κλείσουν, με εξαίρεση τις πολύ καλές, τις σοβαρές και τις κουτσομπολίστικες. Επίσης θα διατηρηθούν οι καλές τοπικές εφημερίδες, που είναι σε άμεση επαφή με την τοπική κοινωνία. Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ έκλεισε λοιπόν. Το καθημερινό ΒΗΜΑ (ξανα)κλείνει, η ΧΩΡΑ έκλεισε, η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ κλυδωνίζεται, και η συνολική αναγνωσιμότητα των εφημερίδων μειώνεται. Είναι αυτό το τέλος του έντυπου τύπου;

Τι ζητά ο αναγνώστης από μία εφημερίδα; Να μιλήσω για τον εαυτό μου: θέλω αναλύσεις και σχόλια. Θέλω άρθρα με εγκυρότητα από ανθρώπους με κύρος. Θέλω αφιερώματα και επιφυλλίδες. Θέλω νέα ελεγμένα και διασταυρωμένα. Ο παράγοντας τρέχουσες ειδήσεις καλύπτεται από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και το διαδίκτυο που και να ήθελε ο έντυπος τύπος δεν μπορεί να τα συναγωνιστεί. Η φύση του, τού υπαγορεύει μια πιο αργή, προσεκτική και αναλυτική προσέγγιση. Το πρόσφατο παράδειγμα με την ανύπαρκτη συνάντηση Ερντογάν – Καραμανλή μόνο αυτό υποδεικνύει. Τι μένει; Η προσωπικότητα του δημοσιογράφου και ο τρόπος που θα ερμηνεύσει τα νέα. Εκεί θα φανεί η καλή πένα, η ανάλυση, η μόρφωση, η ενημέρωση, η έρευνα, η δουλειά τέλος πάντων.

Άρα;

Άρα, προτιμώ χίλιες φορές τον ανώνυμο blogger που θα μου σερβίρει την αφελή, την ηλίθια, την ιδιοφυή, την υποκειμενική, την επιφανειακή, την αντιγραμμένη, την …όποια άποψή του, που εν γνώσει μου τη φιλτράρω διαβάζοντάς την, παρά τους δημοσιογράφους που με παραμύθιασαν για το ψυχρό κλίμα στη συνάντηση Ερντογάν – Καραμανλή που δεν έγινε ποτέ…

Vamp

Free Signature Generator