Όταν θέλουμε να τιμήσουμε την Ιστορία μας, πρέπει να ξέρουμε τι
τιμούμε και για ποιον λόγο το τιμούμε. Χωρίς επίγνωση δεν υπάρχει
ουσιαστική τιμή.
Ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν ένα στέλεχος του ΚΚΕ. Πολέμησε στον
Εμφύλιο για να επικρατήσει το ΚΚΕ. Εστάλη παράνομα στη μετεμφυλιακή
Ελλάδα από το ΚΚΕ. Όπου συνελήφθη, δικάστηκε κι εκτελέστηκε ως στέλεχος
του ΚΚΕ.
Ουδέποτε αμφισβήτησε αυτή την ένταξη, ακόμη κι αν κάποια στιγμή η αμισβήτησή της ίσως του είχε σώσει τη ζωή.
Πέθανε γι' αυτό που ήταν και γι' αυτό που ήθελε να είναι.
Τιμούμε λοιπόν έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Τον άνθρωπο που έδρασε
και πέθανε για το κόμμα του, τις ιδέες και τις πεποιθήσεις του χωρίς να
στεκόμαστε ούτε στο κόμμα ούτε στις ιδέες ούτε στις πεποιθήσεις.