Ανυπαρξία
κεντρικού κρατικού σχεδιασμού για την εκ θεμελίων οργάνωση και ανασυγκρότηση
του αγροτικού τομέα.
Δήμοι με
πολύ μικρή δικαιοδοσία και δυνατότητα παρέμβασης στην αγροτική πολιτική
(κυρίως συμβουλευτική), ελάχιστες αρμοδιότητες (αγροτική οδοποιία, κατασκευή
λιμνοδεξαμενών, έργα βελτίωσης βοσκοτόπων), ανυπαρξία υπηρεσιών με ρόλο στην αγροτική πολιτική.
Σημαντική υστέρηση σε βασικά έργα υποδομής
(αρδευτικά κυρίως), δαπάνη ιδιωτικών
πόρων για την αξιοποίηση υπόγειων νερών με την κατασκευή αντιοικονομικών και
ανορθολογικών αρδευτικών γεωτρήσεων.
Ελάχιστοι αναδασμοί, οι περισσότεροι από αυτούς
ημιτελείς (δεν έχουν εκτελεστεί τα παράλληλα έργα).