Κοινή επερώτηση στη Βουλή υπέβαλε ο βουλευτής Ν. Κοζάνης Γιώργος Παπακωνσταντίνου με 27 ακόμα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ προς το υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών με θέμα την απίστευτη αδιαφορία της κυβέρνησης για τους ανθρώπους που χάνονται και τις οικογένειες που καταστρέφονται στα τροχαία. Το πλήρες κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:
Κύριε Υπουργέ
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με πολλαπλούς τρόπους κοινοβουλευτικού και κοινωνικού ελέγχου έχει υπογραμμίσει την ανάγκη να αντιμετωπισθεί η «μάστιγα» των τροχαίων ατυχημάτων ως μείζον εθνικό και κοινωνικό πρόβλημα από την πλευρά των ασκούμενων κυβερνητικών πολιτικών.Δυστυχώς η Κυβέρνηση της Ν.Δ. τέσσερα χρόνια μετά αδυνατεί να κατανοήσει ότι τα τροχαία ατυχήματα αντανακλούν όχι μόνο τον κοινωνικό πολιτισμό της χώρας μας αλλά συνδέονται άμεσα με την ποιότητα ζωής, την ασφάλεια των πολιτών , το περιβάλλον και την οικονομία.Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. αδυνατεί να κατανοήσει ότι περισσότεροι από 1.500 συμπολίτες μας χάνουν τη ζωή τους στους δρόμους ετησίως επειδή δεν μπορεί να συντονίσει σ’ ένα ολοκληρωμένο επιστημονικά και αποδεκτό κοινωνικά σχέδιο με ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες τουλάχιστον έξι εμπλεκόμενα Υπουργεία και φορείς που «λειτουργούν» μοναχικά, σε αρκετές περιπτώσεις αντίπαλα και αποσπασματικά!
Κύριε Υπουργέ Στις 6-12-2007 λάβατε επιστολή παραίτησης – έκκληση αγωνίας- από τον Βουλευτή της Ν.Δ. κ. Σταθάκη Άρη από την «Εθνική» !!! Επιτροπή οδικής Ασφάλειας μέχρι η Κυβέρνηση να ανταποκριθεί «στα στοιχειώδη και αυτονόητα» όπως ο ίδιος αναφέρει. Στις 2-6-2006 καθώς και στις 29-1-2007 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με επερωτήσεις της Κ.Ο. έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου των επιπτώσεων από την «εθνική μάστιγα της ασφάλτου» ζητώντας να υπάρξει σχέδιο με ποσοτικούς και ποιοτικούς στόχους , μέτρα πολιτικής, προκειμένου να αντιμετωπισθεί «η θυσία 6 νεκρών την ημέρα και δεκάδων τραυματιών και αναπήρων» στην άσφαλτο.
Κύριε Υπουργέ Η Κυβέρνηση όμως της Ν.Δ. τέσσερα χρόνια τώρα επιδεικνύει μια «απίστευτη αδιαφορία για τους ανθρώπους που χάνονται και τις οικογένειες που καταστρέφονται». Σε όλες τις σύγχρονες και οργανωμένες κοινωνίες, η εφαρμογή μέτρων πολιτικής για την αύξηση της οδικής ασφάλειας αποσκοπεί ταυτόχρονα και στην πρόληψη για τη μείωση των οδικών ατυχημάτων και στην αντιμετώπιση των συμβάντων όταν αυτά συμβούν και στην υποστήριξη των ατόμων που συμμετείχαν σε αυτά. Να σημειωθεί ότι στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες το πρόβλημα της οδικής ασφάλειας συγκαταλέγεται στις 10 μεγάλες προτεραιότητες που συντονίζει προσωπικά ο Πρωθυπουργός.
Είναι κρίσιμο και χρήσιμο τέλος να υπογραμμίσουμε ότι η μοναδική φορά που η χώρα μας συντονισμένα εφάρμοσε ολοκληρωμένο σχέδιο για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας αφορά τις αρχές δεκαετίας του ’90 και είχε θεαματικά αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εκπόνησε και εφάρμοσε το πρώτο πενταετές Στρατηγικό Σχέδιο για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας στην Ελλάδα, το οποίο υιοθετήθηκε από την Πολιτεία και υποστηρίχθηκε από Υπουργεία, φορείς και Μ.Κ.Ο., ενώ τέθηκε σε ισχύ τον Ιούνιο του 2001. Την υλοποίηση του ανέλαβε η Διυπουργική Επιτροπή Οδικής Ασφάλειας διασφαλίζοντας τη καλή συνεργασία μεταξύ των βασικότερων (επιχειρησιακά) συναρμοδίων Υπουργείων.
Ο στόχος που τέθηκε στο πρώτο Στρατηγικό Σχέδιο για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας στην Ελλάδα αφορούσε στη μείωση του αριθμού των νεκρών στα οδικά ατυχήματα στην Ελλάδα κατά 20% έως το 2005. Με βάση τη διεθνή εμπειρία και τις ελληνικές ιδιαιτερότητες, το Στρατηγικό Σχέδιο Οδικής Ασφάλειας αφορούσε σε τέσσερις επιμέρους τομείς: το ασφαλές οδικό περιβάλλον(Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων), η ασφάλεια του χρήστη της οδού και τα ασφαλή οχήματα (Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών), η αποτελεσματική αστυνόμευση για την οδική ασφάλεια (Υπουργείο Δημόσιας Τάξης), και η αποτελεσματική αντιμετώπιση μετά το ατύχημα (Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας). Μέσα από δράσεις που συμπεριλάμβαναν την ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και την εκπαίδευση των πολιτών σε θέματα ασφαλούς οδήγησης σε συνδυασμό με ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ελέγχων στο αστικό και υπεραστικό οδικό δίκτυο, επιτεύχθηκε στο τέλος του 2004 να καταγραφεί μείωση του αριθμού των ατυχημάτων με τραυματίες κατά περίπου 33%.
Το στρατηγικό σχέδιο «Καθοδόν» αποτελούσε το πρώτο στάδιο για μία οργανωμένη θεσμικά και επιχειρησιακά προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος, σε ένα χρονικό ορίζοντα πενταετίας , έκτοτε στην πράξη δεν υπήρξε συνέχεια.
Επειδή ο απολογισμός της Ν.Δ. και στον Τομέα αυτό είναι επώδυνος για τους πολίτες , τη χώρα και την οικονομία. Επειδή μεταξύ των άλλων το τραγικό αποτέλεσμα των «πολιτικών» της Ν.Δ. είναι ότι λειτουργούν τουλάχιστον 4 «εθνικές» !! επιτροπές οδικής ασφάλειας χωρίς καμιά επαφή μεταξύ τους.
Επειδή δεκάδες ινστιτούτα και ιδιώτες λειτουργούν ανεξέλεγκτα με επιδοτήσεις από την Ε.Ε. χωρίς να προσδιορίζονται ποσοτικά και ποιοτικά αποτελέσματα ενταγμένα σ' ένα εθνικό σχέδιο.Επειδή η παρουσία διαφημιστικών πινακίδων κατά μήκος των οδών αποτελούν πλέον μία από τις σημαντικές αιτίες θανατηφόρων ατυχημάτων, πρόβλημα που δεν επιδεικνύετε βούληση να αντιμετωπισθεί ριζικά.
Επειδή μετά την πρώτη επιτυχή εφαρμογή συντονισμένων δράσεων μέσω του στρατηγικού σχεδίου «καθοδόν» περιόδου 2001-2005 δεν υπήρξε άλλη ολοκληρωμένη και συντονισμένη δράση με μετρήσιμους ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες και
Επειδή είναι εύλογο η θερινή περίοδος που «ανοίγει» μαζί με τις εορτές που ευνοούν τις μαζικές μετακινήσεις πολιτών να δημιουργούν εύλογη κοινωνική ανησυχία για ενδεχόμενες επιπτώσεις από τροχαία ατυχήματα.
Επερωτάται ο κ. Υπουργός
1. Για τη μη απόδοση στα θέματα «οδικής ασφάλειας» της απαραίτητης βαρύτητας ώστε να αποτελέσουν θέματα υψηλής προτεραιότητας για την κυβέρνηση.
2. Για το σχέδιο που υπάρχει για την αντιμετώπιση της οδικής ασφάλειας. Ποιος συντονίζει και ποιοι οι ποσοτικοί και ποιοτικοί στόχοι που έχουν τεθεί για την προσεχή περίοδο ;
3. Για την πρόθεση της Κυβέρνησης να αξιοποιήσει όπως προτείνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ενιαίο εθνικό σχέδιο συντονισμού που θα λειτουργεί με την εποπτεία του Πρωθυπουργού ;
4. Για τις χρηματοδοτήσεις. Σε ποιους φορείς και με ποια διαδικασία και με ποιους μετρήσιμους δείκτες έγιναν τα τελευταία τέσσερα χρόνια για τα θέματα οδικής ασφάλειας ;
5. Για την υποβάθμιση θεσμών και δράσεων, όπως η λειτουργία των πάρκων κυκλοφοριακής αγωγής, η έκδοση κανονισμών ασφαλούς φόρτωσης των φορτηγών, η διασφάλιση της διαδικασία εξέτασης των υποψηφίων οδηγών κλπ που σχετίζονται με την οδική ασφάλεια.
6. Για την ανυπαρξία δράσεων που αφορούν στην ενημέρωση των πολιτών και στην εκπαίδευση των μαθητών σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής.