Ο κύριος που παράτησε το αυτοκίνητό σχεδόν στη μέση του δρόμου και πάντως εντελώς παράνομα, βγήκε από το διπλανό καφενείο εμφανώς εκνευρισμένος από το παρατεταμένο κορνάρισμα και κατευθύνθηκε προς το αυτοκίνητό του δύσθυμα. Απευθυνόμενος στην οδηγό του αυτοκινήτου, του οποίου την κυκλοφορία εμπόδιζε και που τον περίμενε έχοντας εξαντλήσει κάθε απόθεμα υπομονής της πέταξε ένα «από ‘δω μέχρι και αεροπλάνο χωράει να περάσει», αφήνοντας εμβρόντητους όσους είχαν παρακολουθήσει τη σκηνή. Oπως λέμε απλά «εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι».
Τα ρέστα δεν θα τα ζητήσει κανείς από τον κύριο, γιατί εν τέλει και καθώς κανείς δεν ξέρει τι καπνό φουμάρει, μπορεί και να βρει το μπελά του και μάλιστα άγρια. Εξάλλου, η βλακεία και η ανευθυνότητα αποτελούν προνόμιο, το οποίο κανείς έχει χωρίς να προσπαθήσει πολύ.
Το ίδιο ισχύει και για την άλλη κυρία που πάρκαρε το αυτοκίνητό της πάνω στο πεζοδρόμιο, όπως για εκείνον που φυσάει τον καπνό του πούρου του στα μούτρα εκείνων που τρώνε στο διπλανό τραπέζι.
Αυτό που προβληματίζει, όμως, είναι από τη μια πλευρά η αδιαφορία εκείνων που ανέχονται να ζουν καθημερινά τέτοιες καταστάσεις και από την άλλη η πλήρης αδυναμία των ελεγκτικών μηχανισμών να ελέγξουν το ελάχιστο φαινόμενο παραβίασης της ευνομίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου