Ομιλία MARTIN SCHULZ υποψηφίου του Σοσιαλιστικού Ευρωπαϊκού Κόμματος για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη της «ΕΛΙΑΣ»:

Ευχαριστώ πάρα πολύ. Ευχαριστώ πάρα πολύ Ευάγγελε, καλησπέρα σας όλοι αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι χαίρομαι πάρα πολύ που βρίσκομαι σήμερα στην Αθήνα μαζί σας.

Δεν μπορώ να μιλήσω την ωραία σας γλώσσα, δυο τρεις λέξεις μόνο, αλλά ξέρω μια μικρή φράση, μια πρόταση: Έντεκα χρόνια σύμμαχος! Αυτό έμαθα, για να περιγράψω τη δεκαετή θητεία μου ως Δήμαρχος μιας μικρής πόλης 40.000 κατοίκων λίγο μικρότερης από την Αθήνα, αλλά που είχε τα ίδια προβλήματα. Προβλήματα, που πρέπει να λυθούν με τρόπο ρεαλιστικό, παραδείγματος χάριν νέοι άνθρωποι που χρειάζονται δουλειά, παραδείγματος χάριν το γεγονός ότι κάθε γενιά που βρίσκεται στα πράγματα έχει καθήκον να προσφέρει τις καλύτερες δυνατές ευκαιρίες, στην ερχόμενη γενιά.
Ναι, στην Ευρώπη πρέπει να σώσουμε τις Τράπεζες, γιατί πρέπει να σταθεροποιήσουμε ένα νόμισμα γιατί πρέπει να σταθεροποιήσουμε ένα σύστημα. Γιατί οι Τράπεζες έχουν συστημική αξία στην Ευρώπη. Ναι, αλλά και η νέα γενιά έχει συστημική αξία και πρέπει να της δώσουμε δουλειές για να συνεχίσει.

Και γι' αυτό είμαι σήμερα εδώ. Θέλω να αλλάξω την Ευρώπη, να τη στρέψω προς μια άλλη κατεύθυνση. Θέλω μια Ευρώπη που να φροντίζει τους πολίτες της. Θέλουμε μια Ευρώπη όπου ο πολίτη να βρίσκεται σε πρώτη θέση και αυτό που δεν χρειαζόμαστε στην Ευρώπη είναι μια γραφειοκρατία που περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της. Είμαστε η πιο πλούσια περιοχή του κόσμου, αλλά ο πλούτος της Ευρώπης έχει διανεμηθεί πάρα πολύ άσχημα, μεταξύ χωρών αλλά και μεταξύ των πολιτών.

Ζητάμε από τους πολίτες πάρα πολλές θυσίες, ιδιαίτερα εδώ στη χώρα σας. Τα τελευταία πέντε χρόνια η Ελλάδα πέρασε από φοβερές εξελίξεις, οι άνθρωποι στη χώρα σας υπέφεραν και τώρα ήρθε η στιγμή της αλλαγής, ήρθε η στιγμή να οδηγήσουμε τη χώρα σε ένα καλύτερο μέλλον.
Και τελικά ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει για το ίδιο του το μέλλον. Αν όμως το μέλλον της Ελλάδας αποφασίζεται και στις Βρυξέλλες και στις Βρυξέλλες υποστηρίζεται η χώρα σας έτσι ώστε να δημιουργηθεί ανάπτυξη έτσι ώστε να ενισχυθεί η πραγματική οικονομία, έτσι ώστε να έρχονται άνθρωποι στη χώρα σας και να κάνουν επενδύσεις για να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη με θέσεις εργασίας, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για την οικονομική ανάπτυξη. Αυτή την αλλαγή θέλουμε να φέρουμε στις Βρυξέλλες.
Και γι' αυτό βρίσκομαι εδώ. Επειδή θέλουμε να αλλάξουμε τις δημοκρατικές δομές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ξέρω ότι πολλοί σκέφτονται ότι ανώνυμα θεσμικά όργανα στις Βρυξέλλες επηρεάζουν την καθημερινότητά μας, ενώ εμείς δεν μπορούμε να τα επηρεάσουμε καθόλου και γι' αυτό είναι τόσο σημαντικές οι επερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές.

Για πρώτη φορά η θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν θα κριθεί παρασκηνιακά ανάμεσα στις Κυβερνήσεις. Ο διάδοχος του κ. Μπαρόζο θα διοριστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα μέλη του επόμενου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα αποφασίσουν ποιος θα είναι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Και γι' αυτό ο υποψήφιος χρειάζεται πλειοψηφία. Χρειάζομαι την πλειοψηφία των πολιτών που πρέπει να ψηφίσουν το δικό μου πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα που θα αλλάξει την Ευρώπη και θα τη στρέψει σε άλλη κατεύθυνση, που δεν θα είναι πια μια γραφειοκρατική Ευρώπη, που θα παρεμβαίνει σε κάθε κομμάτι της καθημερινότητάς μας, δεν θα πρέπει να εφεύρουμε κανονισμούς για τα πάντα στις Βρυξέλλες δεν είναι απαραίτητο.

Αυτό το οποίο χρειαζόμαστε λοιπόν είναι μια Ευρώπη δυνατή, όπου θα είναι μια κοινότητα εμπορίου, εργασίας, μια κοινότητα κοινωνικής πρόνοιας που θα φροντίζει για κάθε πολίτη. Κάθε χρόνο, κάθε μήνα, έχουμε στην Ευρώπη και έναν νέο εκατομμυριούχο και ταυτόχρονα έχουμε χιλιάδες ανθρώπους που είναι φτωχοί, χωρίς δουλειά. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Χρειαζόμαστε ανθρώπους οι οποίοι να εργάζονται σε αξιοπρεπείς δουλειές με αξιοπρεπείς μισθούς. Αυτό έχει σημασία.

Δεν θέλουμε τις εταιρείες στη Γερμανία κάθε χρόνο να κάνουν δισεκατομμύρια κέρδη και να μην πληρώνουν φόρους. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Αυτή την Ευρώπη θα την αλλάξουμε.

Έτσι λοιπόν χρειάζομαι την υποστήριξή σας. Για να έχουμε την πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χρειάζομαι την δική σας υποστήριξη. Και χρειάζομαι την υποστήριξή μας γιατί αποφασίζει η πλειοψηφία των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και έχω έρθει εδώ λοιπόν για να ζητήσω την υποστήριξή σας.

Είμαι ευγνώμων που δημιουργήσατε την Ελιά. Και θα σας εξηγήσω γιατί είμαι τόσο ευγνώμων. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην δεξιά και στην αριστερά. Την πολιτική διαφορά τη γνωρίζετε όλοι, αλλά επειδή υποθέτω ότι οι περισσότεροι εδώ στην αίθουσα είμαστε από την αριστερά, θα σας πω την εμπειρία μου από 42 χρόνια στο κίνημα της αριστεράς. Όταν γίνεται μια συγκέντρωση της δεξιάς, διαφωνούν για το 90% των θεμάτων και κάνουν συζητήσεις μέχρι τα τελευταία πέντε λεπτά, οπότε τα τελευταία πέντε λεπτά σηκώνει κάποιος το χέρι του, σηκώνει και τη φωνή του και λέει «κυρίες και κύριοι να σας πω είμαστε εναντίον της αριστεράς» και εκεί ενώνονται όλοι, γιατί είμαστε εναντίον της αριστεράς.

Ενώ εμείς η αριστερά στο 90% των θεμάτων συμφωνούμε και τα τελευταία πέντε λεπτά σηκώνει κάποιος το χέρι του, σηκώνει και τη φωνή του και λέει «δεν υπάρχει κάτι στο οποίο διαφωνούμε;». Βεβαίως υπάρχει στο οποίο να διαφωνούμε και επ’ αυτού συζητάμε για πέντε ώρες και αυτό δημοσιεύεται τελικά.

Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε εκείνους και σε εμάς και γι’ αυτό συχνά είναι πιο δυνατοί από εμάς, γιατί στην αποφασιστική στιγμή είναι εξαιρετικά ενωμένοι, ακριβώς επειδή στρέφονται εναντίον μας. Ήρθε όμως η στιγμή εμείς να ενωθούμε, γιατί έχουμε εμείς να υπερασπιστούμε τις αξίες μας, να υπερασπιστούμε τις αξίες μας, την κοινωνική ασφάλιση των πολιτών μας, το μοντέλο της κοινωνίας δημοκρατίας στην Ευρώπη και αυτό το ονομάζω έτσι για δυο λόγους: η δημοκρατία πρέπει να είναι κοινωνική για να ξεπεραστούν οι ανισότητες, για την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών.

Αν η κοινωνία δεν είναι κοινωνική, τότε κινδυνεύει η δημοκρατία. Το έχουμε δει αυτό όλοι και στη χώρα σας και σε άλλες χώρες. Για να μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε την αδικία στην Ευρώπη, χρειαζόμαστε μια Ευρώπη που δεν θα επικεντρώνεται στα κέρδη των ολίγων. Θέλουμε μια Ευρώπη που θα επικεντρώνεται στα κέρδη των πολλών. Αλλά αυτό δεν θα το πετύχουμε διαιρεμένοι και γι’ αυτό είμαι ευγνώμων που δημιουργήθηκε η Ελιά.

Και γι’ αυτό ήρθε η στιγμή όλοι οι σοσιαλδημοκράτες και οι σοσιαλιστές να συνεισφέρουν προς την ίδια κατεύθυνση για το καλό της Ελλάδος και για το καλό της Ευρώπης. Θα πω σε όλους όσους διστάζουν, ότι χρειάζομαι την υποστήριξή σας. Πρέπει τώρα πια να προχωρήσουμε μαζί. Ήρθε η ώρα να είμαστε μαζί.

Αν γίνω Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα θέσω τρία ερωτήματα. Το πρώτο ερώτημα εμείς στις Βρυξέλλες εξακολουθούμε να μπορούμε να νιώθουμε τον πόνο; Την οδύνη των λαών; Εξακολουθούμε να μπορούμε να νιώσουμε την οδύνη της νέας κοπέλας που έστειλε 300 αιτήσεις για δουλειά και έλαβε 300 αρνητικές απαντήσεις; Μπορούμε να νιώσουμε την κατάθλιψη και την απελπισία αυτής της νέας κοπέλας;

Εξακολουθούμε να μπορούμε να νιώσουμε τον πόνο του ζευγαριού που έχει μπει στα 50 και που έχασε τη δουλειά του και διερωτάται πώς θα μπορεί να πληρώσει το διαμέρισμά του, το σπίτι του, τη μόρφωση των παιδιών του, την οδύνη του να ξυπνάς τη νύχτα και να μην ξέρεις πώς θα τα καταφέρεις αύριο το πρωί, τι θα σου φέρει η επόμενη μέρα.
Εξακολουθούμε να καταλαβαίνουμε την οδύνη του ν’ ακούν αυτοί οι άνθρωποι ότι «είσαι 53, είσαι 55, είσαι πολύ μεγάλος». Την οδύνη των γονιών που δεν ξέρουν από πού θα προέλθει το επόμενο ζεστό γεύμα που θέλουν να δώσουν στα παιδιά τους.
Εσείς εδώ στην αίθουσα όλοι τι γνωρίζετε αυτό. Όλοι εμείς το γνωρίζουμε. Θέλω όμως και αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι των Βρυξελλών να το ακούσουν κι αυτοί. Μόνο αν νιώσουμε αυτή την οδύνη και μόνο όταν νιώσουμε εμείς αυτό τον πόνο θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τι σημαίνει γι’ αυτούς τους ανθρώπους να νιώθουμε αλληλεγγύη για εκείνους, για τους ανθρώπους παντού που νιώθουν αυτά τα πράγματα. Μόνο αλληλεγγύη πρέπει να τους δείξουμε.
Δεν περιμένω οι κερδοσκόποι των χρηματαγορών να νιώσουν την ίδια οδύνη. Και δεν περιμένω απ’ αυτούς που είναι κυνικοί και λένε πως ο καθένας πρέπει να κοιτάει τον εαυτό του και την επιβίωσή του, να νιώσουν αυτή την οδύνη. Δεν περιμένω ότι αυτοί που κάνουν την προπαγάνδα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής θα μπορέσουν να νιώσουν αυτή την οδύνη.
Αλλά από μας, την περιμένω. Από την Αριστερά την περιμένω. Και χρειάζομαι την υποστήριξή σας για να υπάρχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από αυτό το χώρο, που θα νιώθουν αυτή την οδύνη. Που θα ξέρουν την κατάσταση, που θα γνωρίζουν την κατάσταση εδώ, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Κύπρο, όπου υπάρχει. Που γνωρίζουν ότι υπάρχει μια νέα γενιά, η οποία πληρώνει την κρίση χωρίς να την έχει προκαλέσει και χωρίς να ευθύνεται γι’ αυτήν.
Και γι’ αυτό είναι καλό να ενωθούν οι δυνάμεις της Αριστεράς. Κι επαναλαμβάνω, όσοι διστάζουν ακόμα, αν μ’ ακούν τώρα που μιλάω εδώ, δε θα πρέπει να διστάζουν. Θα πρέπει να έρθουν μαζί μας, να μας κάνουν πιο δυνατούς.
Ο Ευάγγελος μίλησε για μένα και είπε ωραία λόγια. Δεν είμαι τόσο καλός όπως με περιέγραψε. Αναφέρθηκε όμως σ’ εμένα ως «Γερμανό». Και θέλω να πω κάτι για τον εαυτό μου ως Γερμανό. Δεν είμαι υποψήφιος ως Γερμανός. Είμαι υποψήφιος ως Ευρωπαίος. Ως Ευρωπαίος που πιστεύει σε κάτι.
Δεν είναι θέμα να είσαι Γερμανός ή Έλληνας ή Φιλανδός ή Μαλτέζος ή Πορτογάλος. Δεν έχει σχέση η εθνικότητα. Σχέση έχει η κοινωνική δικαιοσύνη, ο εκπολιτισμός ενός ακραίου καπιταλισμού στις αγορές, ο περιορισμός της κερδοσκοπίας. Είναι θέμα θέσεων εργασίας. Είναι θέμα αξιοπρεπών αμοιβών. Είναι θέμα ευκαιρίας για ζωή για τους νέους ανθρώπους.
Και αυτό δεν έχει σχέση με Γερμανία, Ελλάδα, ή οποιαδήποτε άλλη χώρα, έχει σχέση με το είδος της κοινωνίας που θέλουμε να διαμορφώσουμε. Έχει σχέση με την ιδέα της Ευρώπης. Η δική μου Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη όπου οι μεγάλες και ισχυρές χώρες κάνουν μάθημα στις μικρότερες ή στις πιο αδύναμες χώρες.
Η δική μου Ευρώπη είναι Ευρώπη συνεργασίας και ίσης βάσης. Η δική μου Ευρώπη είναι η Ευρώπη που θα δημιουργούμε κοινά θεσμικά όργανα, όπου θ’ αποτελεί το συμβιβασμό για να υπάρχει ισότητα σε όλους. Την ιδέα αυτή πρέπει να την υπερασπιστούμε, ότι όλα τα κράτη είναι ίσα και ότι υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός. Αυτή είναι η βάση της συνεργασίας.
Αυτή είναι η ιδέα της Ευρώπης, ότι δεν υπάρχει ένα κράτος που να είναι καλύτερο από τα υπόλοιπα. Όλα τα έθνη, όλοι οι πολίτες είναι ίσοι, στο ίδιο επίπεδο. Βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Και οι δυνατοί, οι ισχυροί, δε θα χρησιμοποιούν τη δύναμη και την ισχύ τους για να επιβληθούν σε άλλους, αλλά για να ενισχύσουν τους άλλους.
Αυτό που βλέπουμε τώρα να γίνεται στη Χερσόνησο της Κριμαίας, είναι αυτό που συμβαίνει όταν κάποιος χρησιμοποιεί τη δύναμή του απέναντι στους αδύναμους. Η πολιτική της εξουσίας και των δυνάμεων δεν είναι η ιδέα μας. Δεν είναι αυτή η ιδέα της Ευρώπης. Η ιδέα της Ευρώπης είναι τα κράτη και τα έθνη να συνεργάζονται πέρα από τα σύνορα και όλοι μαζί και όχι να στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου.

Και άρα δεν μιλάμε για τη Γερμανία, μιλάμε για την πιο πλούσια περιοχή του κόσμου που μπορεί το πλούτο της να τον διανέμει σε όλο τον κόσμο. Αυτή είναι η ιδέα. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση που εγώ θέλω. Και ζητώ την υποστήριξή σας, επειδή θέλω να γίνω Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να καθοδηγήσω την Ευρώπη προς αυτή την κατεύθυνση. Όχι ως Γερμανός, ως Ευρωπαίος. Όχι ως Γερμανός, ως σοσιαλιστής. Ως Ευρωπαίος σοσιαλιστής.

Και φτάνω στην τελευταία μου παρατήρηση. Η χώρα σας έχει λαμπρή ιστορία. Η χώρα σας έχει τεράστια συνεισφορά στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, όχι όμως μόνο πριν από 3.000 χρόνια. Έχω σεβασμό για το μεγάλο ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία, αλλά ως Γερμανός σοσιαλδημοκράτης τιμώ και τον αγώνα του ελληνικού λαού κατά της δικτατορίας στον 20ο αιώνα. Η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία απελευθέρωσαν την Ευρώπη από τις δυνάμεις του φασισμού στην δεκαετία του ’70.

Έτσι λοιπόν δεν θα πρέπει να μιλάμε μόνο για τον Περικλή, αλλά και γι’ αυτούς που αγωνίστηκαν τότε. Εγώ έγινα μέλος του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος το 1974, τη χρονιά που έγινε η Ελλάδα και πάλι ελεύθερη και ήμασταν περήφανοι που μπορέσαμε να την υποστηρίξουμε τότε.

Και γιατί αναφέρομαι στο τέλος στην ιστορία; Γιατί από την ιστορία πρέπει να διδαχτούμε και θα κάνω μια ακόμη αναφορά στην αρχαία ιστορία. Μια αναφορά στην ιστορία του 20ου αιώνα. Όποτε οι άνθρωποι απελπίζονται, όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν υπάρχει μέλλον γι’ αυτούς, γιατί χάνουν τις δουλειές τους, γιατί δεν υπάρχουν ευκαιρίες για τα παιδιά τους, όταν οι άνθρωποι νιώθουν ότι η δημοκρατία δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, τότε οι άνθρωποι αρχίζουν να αμφισβητούν τη δημοκρατία.

Άρα για να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία χρειαζόμαστε ασφάλεια. Ασφάλεια για όλους τους πολίτες. Δηλαδή ότι θα έχουν δουλειά με μισθό, από τον οποίο να μπορούν να ζουν και να αισθάνονται ότι τα παιδιά τους αφού μορφωθούν θα βρουν κι αυτά δουλειά. Οι άνθρωποι δεν περιμένουν από εμάς να τους κάνουμε εκατομμυριούχους, αλλά περιμένουν ότι θα φτιάξουμε μια κοινωνία όπου θα μπορούν να βρουν μια δουλειά με έναν αξιοπρεπή μισθό γι’ αυτούς και τα παιδιά τους.

Και ως εκ τούτου αυτές οι εκλογές δεν θα αποφασίσουν μόνο σε σχέση με την Αθήνα, την Ελλάδα, θα αποφασίσουν και για τις Βρυξέλλες. Κι αυτό που αποφασίζεται στις Βρυξέλλες επηρεάζει άμεσα την Ελλάδα. Αυτοί που θέλουν να αλλάξουν την Ευρώπη, αυτοί που θέλουν να αλλάξουν την Ελλάδα, την Ελλάδα προς το καλύτερο, χρειάζονται την Ευρώπη η οποία θα πηγαίνει προς μια καλύτερη κατεύθυνση λιγότερο γραφειοκρατική, περισσότερο δημοκρατική, περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη με περισσότερη αλληλεγγύη. Μια Ευρώπη που δεν θα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της. Όχι. Μια Ευρώπη που θα βάζει την πίστη κάθε πολίτη στην Ευρώπη στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων της. Όχι μια Ευρώπη που θα είναι μια ανώνυμη δύναμη. Μια Ευρώπη ανοιχτή όπου θα υπάρχει λογοδοσία.

Με ένα νέο βηματισμό. Ένα βηματισμό προς τα εμπρός. Με επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που θα έχει οριστεί από τους πολίτες. Θέλω να γίνω αυτός που θα είναι επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έχω την ευκαιρία αν με στηρίξει η ευρωπαϊκή αριστερά, ενωμένη και όχι διαιρεμένη. Θέλουν να με υποστηρίξουν, να ενταχθούν στην Ελιά, να ψηφίσουν για εμένα, να ψηφίσουν μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να αλλάξει η Ευρώπη να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Ευχαριστώ πολύ.