της Ιωάννας Κωσταρέλλα από το ΧΡΟΝΟ Κοζάνης
Μάθαμε να ερμηνεύουμε τον κόσμο με βάση τις αιτιώδεις σχέσεις και την
αναγκαία συνάφεια που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των φαινομένων. Με απλά
λόγια όταν βρέχει πολύ (αίτιο), είναι πιθανόν να υπάρξει πλημμύρα
(αποτέλεσμα). Η έννοια της αιτιότητας, γνωστή από την αρχαιότητα, βοηθά
στην εξήγηση των φαινομένων με βάση τον ορθό λόγο.
Στην καθημερινότητά μας, επειδή δεν είμαστε προγραμματισμένοι να λειτουργούμε μηχανικά, αφήνουμε συχνά το συναίσθημα να επηρεάζει την κρίση μας και να βαραίνει περισσότερο από τη λογική. Είναι συνηθισμένο στις ιδιωτικές συζητήσεις να εκφραζόμαστε με υπερβολικά συναισθηματικό τρόπο για γεγονότα που μας συγκλονίζουν.
Αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει, όμως, στο δημόσιο βίο και απ’ όσους κατ’ επάγγελμα προβάλλουν την αντικειμενικότητα και την προσήλωση στην κοινή λογική, ως στοιχεία της επαγγελματικής τους ιδιότητας.
Στην τραγική ιστορία της Λάρισας, από τον ιατροδικαστή και τους γιατρούς ως τους δικηγόρους και τους δημοσιογράφους, όλοι σχεδόν –κινούμενοι από ευγενή ή ταπεινά κίνητρα- εξέφρασαν δημόσια την προσωπική συναισθηματικά φορτισμένη άποψή τους, συνδέοντας αυθαίρετα αίτια και αποτελέσματα.
Κι αν εμείς οι υπόλοιποι δικαιούμαστε να κάνουμε το ίδιο ανέξοδα στις παρέες μας, είναι απαράδεκτο για τους εκφέροντες δημόσιο λόγο και τους εκπροσώπους επιστημονικών συλλογικοτήτων να κάνουν φτηνή πολιτική στις πλάτες αυτών που πραγματικά έχουν τον πόνο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου